Hemiplegie of hemiparese is een van de meest voorkomende gevolgen van een CVA: JUIST. Na een CVA kunnen de beschadigde hersenen geen signalen meer sturen naar de spieren. Het gevolg is de verlamming van een of meerdere lichaamsdelen aan één kant van het lichaam (arm en/of been en/of gezicht). Dat noemen we hemiplegie.
Zowel een hemiparese als een hemiplegie worden veroorzaakt door vormen van aangeboren (congenitaal) en niet aangeboren hersenletsel: beroerte (CVA) traumatisch hersenletsel. hersenvliesontsteking (meningitis)
Hemiparese = éénzijdige zwakte ('parese'). Hemiplegie - éénzijdige verlamming ('plegie').
Afhankelijk van de ernst van de schade en de leeftijd en conditie van de getroffene kan een intensieve revalidatie gedeeltelijk herstel bieden. De revalidatie moet zo snel mogelijk na de acute fase starten. Gedurende het eerste half jaar worden de meeste resultaten bereikt.
Wat is hemiplegie? Bij hemiplegie is de helft van het lichaam verlamd of spastisch is. Deze halfzijdige verlamming of spasticiteit wordt veroorzaakt door een hersenbeschadiging.
Bij hemianopsie is niet het gezichtsveld in één oog verminderd, maar in BEIDE ogen. Dit kunt u eenvoudig zelf testen door na te gaan of de uitval aanwezig blijft als u één oog dichthoudt. Vervolgens herhaalt u de proef met het andere oog. Als de uitval identiek blijft, is er sprake van homonieme hemianopsie.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Het meest voorkomende symptoom is krachtsverlies of verlamming van één zijde van het lichaam met gedeeltelijk of volledig verlies van bewegingsmogelijkheden en gevoel. Na een CVA houden mensen vaak last van beperkingen, zoals een halfzijdige verlamming, blindheid, balansproblemen en coördinatieproblemen.
De resultaten laten zien dat patiënten in de jaren na hun beroerte een hoger risico lopen te overlijden. Hoe hoog dit risico is, hangt onder meer af van de aard van de beroerte. Bij mensen met een herseninfarct is het risico op overlijden 5 keer hoger.
Spreek liever niet voor uw naaste. Gun hem of haar de tijd om op het volgende woord te komen. Maak geen zinnen af en gebruik geen stemverheffing. Uw naaste begrijpt misschien niet altijd meteen wat u zegt, maar hoort u meestal wel.
Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar. Bij mensen met CP functioneert een deel van de hersenen niet of anders.
In de meeste gevallen kunt u niet van een verlamming genezen. Wanneer u last heeft van een lichte verlamming kan dit wel. Door middel van intensieve behandelingen kunt u uw spierfunctie terugkrijgen. De fysiotherapeut helpt u met het leren bewegen en het terugkrijgen van het vertrouwen in uw lichaam.
Naast centrale pijn kunnen mensen na een beroerte ook pijn hebben als gevolg van lokale problemen (zoals schouderpijn, spasticiteit, blijvende hoofdpijn en spier- of gewrichtspijnen).
Naast spierzwakte en verlamming kan je ook last hebben van onhandigheid, ongecoördineerde bewegingen, onvrijwillige spiertrekkingen, verminderde of afwezige reflexen, verminderde of verhoogde spierspanning en afnemende spiermassa (spieratrofie). Soms komen er gelijktijdig ook gevoelsstoornissen voor.
In het ziekenhuis letten artsen daarom heel goed op u. Na een herseninfarct kan 1 van de 2 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen. Na een hersenbloeding kan 1 van de 3 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen.
Onder een parese (Grieks: πάρεση, páressi - de [musculaire] zwakte) verstaat men een gedeeltelijke, onvolledige verlamming van spieren. Een volledige verlamming noemt men gewoon een verlamming, ook wel paralyse of plegie. Een verlamming voor het gevoel, ook wel doofheid, noemt men een sensibele verlamming.
Dit is een tijdelijke doorbloedingsstoornis in de hersenen. Het is eigenlijk een kortdurend herseninfarct. De klachten van een TIA zijn dezelfde als die van een “gewone” beroerte maar duren meestal niet langer dan twintig minuten. In elk geval zijn de klachten binnen vierentwintig uur weer volledig verdwenen.
Ongeveer 9 op de 10 mensen vertoont minstens één van de onderstaande symptomen bij een beroerte. Scheve mond: de mondhoek hangt plotseling naar beneden. Verwarde spraak: iemand praat ineens verward of kan de woorden moeilijk uitspreken. Lamme arm: plotseling ontstaat er krachtsverlies of verlamming van een arm.
Ruim 80% van een beroerte is een herseninfarct en 20% een hersenbloeding.
Verlamming kan op verschillende manieren veroorzaakt worden. Een verlamming ontstaat als je zenuw bekneld heeft gezeten of als je zenuw doorgesneden is. Ook kan een ontsteking in je zenuw een oorzaak van een verlamming zijn. Na een beroerte (oftewel herseninfarct) kun je ook een verlamming krijgen.
Waardoor kunnen klachten van verlamming komen? Klachten van verlamming kunnen komen door problemen in de hersenen, zenuwen of spieren. Als nog niet bekend is of iemand een TIA, herseninfarct of hersenbloeding heeft, heet het een beroerte. Bij een beroerte werkt opeens een deel van de hersencellen niet meer.
Vernauwingen in de beenslagaders (etalagebenen) ontstaan door slagaderverkalking. Door de vernauwing vermindert de bloedtoevoer naar de benen. De beenspieren krijgen minder zuurstof, en dit geeft pijnklachten bij het lopen. Etalagebenen ontstaan langzaam.
De oorzaak is vaak onbekend, maar soms is er sprake van een beschadiging van het kraakbeen of spoort de knieschijf niet voldoende in de groeven van het bovenbeen. Ook bij het hebben van te korte strekspieren (vaak bij jongeren die in de groei zijn) kunt u last hebben van het door de knie zakken.
Welke medicijnen geven neuropathie? Er zijn een heel aantal nieuwe middelen die neuropathie kunnen veroorzaken, waaronder chemokuren om kanker te bestrijden zoals bortezomib, ixabepilone, tacrolimus en oxaliplatin. Ook de cholesterolverlagers en anti-depressiva kunnen neuropathie veroorzaken.