Wat zijn endocriene aandoeningen? Endocriene ziekten zijn het gevolg van een tekort of een teveel aan hormonen, massa in een of meerdere endocriene organen, of een abnormale reactie van organen op hormonen. Sommige aandoeningen zijn aangeboren of erfelijk, andere verworven.
De endocrinoloog onderzoekt en begeleidt patiënten met ziekten die ontstaan door een teveel of juist een tekort aan bepaalde hormonen. Een bekend voorbeeld hiervan is diabetes. Ook behandelt de endocrinoloog patiënten met stofwisselingsziekten en met aandoeningen van organen waar hormonen worden aangemaakt.
Groep van klieren en cellen van het lichaam die hormonen produceren en afscheiden in het bloed en die talrijke functies controleren, zoals de groei, de reproductie (of de voortplanting), de slaap, de honger en het metabolisme.
Endocrinologie houdt zich bezig met hormonen. Wij hebben veel kennis over ziekten aan de endocriene klieren zoals alvleesklierkanker, schildklierkanker of diabetes. Hormonen zijn belangrijke stofjes die veel processen in het lichaam in gang zetten.
De afdeling endocrinologie doet wetenschappelijk onderzoek naar onder meer MEN-syndromen, neuro-endocriene tumoren, hypofyseziekten, ziekte van Addison en endocriene auto-immuunziekten.
Je wordt naar de polikliniek Endocrinologie doorverwezen als je te veel of juist te weinig hormonen aanmaakt. Daarnaast kun je op deze polikliniek terecht voor aandoeningen aan organen die hormonen aanmaken. Dat zijn bijvoorbeeld de schildklier, de bijnieren en de hypofyse (in de hersenen).
Endocriene klieren zijn de organen in het lichaam die hormonen produceren. Een bekende klier is bijvoorbeeld de alvleesklier, die insuline en glucagon maakt om de bloedsuikerspiegel op peil te houden. Het lichaam herbergt een aantal klieren; voor stressreacties zijn de hypofyse en de bijnier van belang.
Type van klier zonder kanaal dat hormonen rechtstreeks afscheidt in de bloedbaan.
De menopauze test is een speekseltest en brengt zes hormonen in kaart die een rol spelen bij de menopauze. Dit zijn oestradiol, oestriol en progesteron, testosteron, DHEA en cortisol. Het helpt bovendien bij het bepalen van de huidige hormonale situatie. De progesteron test is een speekseltest.
Bij endocriene therapie werken de medicijnen op het hele lichaam. Het doel is te voorkomen dat kankercellen (die nog niet zichtbaar zijn) zich kunnen vermeerderen. Met deze medicijnen krijgt het lichaam de kans deze cellen zelf op te ruimen. Bestraling kan tegelijk worden gegeven met een endocriene therapie.
In het menselijk lichaam wordt het hormoonstelsel aangestuurd door de hypofyse, een (klein) deel van de hersenen. De hypofyse geeft bepaalde hormonale organen of klieren een signaal, middels signaalstoffen, genaamd hormonen. De geactiveerde hormoonklieren geven op hun beurt hun hormonen in de bloedbaan af.
Oorzaken. Neuro-endocriene tumoren (NET) ontstaan door overmatig delen van cellen in het neuro-endocriene systeem. Deze tumoren kunnen op verschillende plaatsen in het lichaam ontstaan zoals in de dunne darm, longen, alvleesklier of maag. Een NET is een complexe zeldzame vorm van kanker.
Toelichting normaalwaarden
Per laboratorium zijn de grenzen bepaald van het gebied van TSH waarde dat we als normaal beschouwen. Ook voor andere bloedwaarden zijn deze intervallen bepaald. De gebruikelijke ondergrens voor TSH is tussen de 0,30 en 0,50 de bovengrens tussen 4,0 en 5,0 mE/liter.
De TSH-waarde is een indicatie hoe de schildklier functioneert. Als er te weinig schildklierhormoon in het lichaam is, maakt de hypofyse veel TSH. Je noemt dit ook wel een trage schildklier of hypothyreoïdie. De TSH-waarden in het bloed is dan (veel) hoger dan normaal.
Door bloedonderzoek en een schildklierscan kan de oorzaak van een te snel werkende schildklier bij u worden vastgesteld. Sommige vormen van hyperthyreoïdie gaan vanzelf over. Andere vormen moeten worden behandeld.
Bij stress zorgt de hypofyse voor ACTH (hormoon) in je bloed. Je bijnieren maken extra cortisol aan door het ACTH in je bloed. Cortisol beïnvloed de bloedsuikerconcentratie en je stofwisselingsproces versnelt. Op dezelfde manier geven je bijnieren extra adrenaline (stresshormoon) en noradrenaline af.
Netwerk van cellen die verspreid zijn over het hele lichaam, waarvan de structuur lijkt op de structuur van de zenuwcellen (of de neuronen) en die hormonen produceren, zoals endocriene cellen.
Hormonen worden gemaakt in de klieren van verschillende lichaamsdelen, o.a.: Het hoofd: hypothalamus en hypofyse. De hals: schildklier en bijschildklieren. De buik: bijnieren, alvleesklier (pancreas)
Het lichaam heeft een aantal verschillende hormoonproducerende organen (hormoonklieren): de geslachtsklieren (eierstokken bij de vrouw en testikels bij de man) zijn wellicht de bekendste, maar ook de schildklier, de bijschildklieren, de bijnieren en (een deel van) de alvleesklier en de nieren behoren tot het endocriene ...
Endocriene klieren hebben geen afvoerbuis. Endocriene klieren zijn alle klieren van het hormoonstelsel. Exocriene klieren hebben wel een afvoerbuis en geven hun product af aan een holte in het lichaam. Alle spijsverteringsklieren zijn exocriene klieren.
neurotransmitters, zoals serotonine. Ongeveer 15% serotonine komt uit de pijnappelklier. Dit hormoon reguleert de psycho-emotionele toestand van een persoon. Het verlicht stress, reguleert de spanning van gladde spieren en wordt overdag aangemaakt.
De ziekte van Hashimoto is een ziekte van de schildklier, waarbij ons eigen afweersysteem zich richt tegen schildkliercellen, waardoor deze cellen kapot gaan en de schildklier geleidelijk langzamer gaat werken en steeds minder schildklierhormoon maakt.
Als de schildklier te snel werkt, krijgt u te veel van dit hormoon. U kunt last hebben van hartkloppingen, zweten, afvallen en een onrustig gevoel. Meestal komt dit door de ziekte van Graves. De behandeling is met medicijnen, radioactief jodium of een operatie.
De schildklier zit aan de voorkant van uw hals, onder de adamsappel. De schildklier maakt een hormoon en geeft het af aan het bloed. Dit hormoon helpt uw lichaam om van eten energie te maken. Dit heet stofwisseling.