Een kernprobleem is namelijk het niet voldoende kunnen reguleren van emoties. Mensen met een Emotie Regulatie Stoornis: • zijn zeer gevoelig voor emotionele prikkels; • reageren heel sterk op emotionele prikkels • keren langzaam terug naar een emotioneel 'basisniveau' (rust)'.
Het kan voortkomen uit traumatische gebeurtenissen uit je verleden, erfelijkheid, een hechtingsstoornis of een negatief zelfbeeld. Het is altijd een mix van factoren en bovendien uit het zich bij iedereen anders: je karakter speelt ook nog een belangrijke rol.
Wanneer er sprake is van emotieregulatie problematiek heeft iemand last van een hoge gevoeligheid voor emoties, er zijn sterke emotionele reacties op stress-situaties en er is een vertraagde terugkeer naar het basisniveau na opwinding.
Mensen met emotieregulatieproblemen vinden het moeilijk om hun emoties en de gevolgen daarvan te herkennen, en kunnen hun eigen emoties, zeker negatieve, moeilijk accepteren.
Emotieregulatietherapie (ERT) is bedoeld voor mensen die moeite hebben om hun emoties op een passende manier te uiten en meer grip willen krijgen op zichzelf, al dan niet in relatie tot de ander. In je deelname aan de ERT leer je emoties beter te begrijpen, te beheersen en indien nodig op een andere manier te uiten.
Inhoud emotieregulatie training
Er wordt o.a. gebruik gemaakt van technieken uit de cognitieve gedragstherapie, dialectische gedragstherapie en ontspanningsoefeningen. Iedere week worden opdrachten meegegeven die thuis gedaan kunnen worden. Er wordt veel gewerkt met het 5G's-Schema en met registratieopdrachten.
Adem bewust en goed in en uit. Je erkent je emoties, staat er even bij stil en geeft ze 'meer lucht'. Ze worden dan minder heftig en zijn beter 'in de hand' te houden. 'Even diep zuchten' is dus nog niet zo gek om je emoties te reguleren.
Hierdoor zie je dat kinderen en jongeren impulsief kunnen reageren, of emoties juist opkroppen en vaak lang in een emotionele toestand blijven hangen. Het goed kunnen omgaan met emoties heeft een grote invloed op het welbevinden, het zelfvertrouwen en sociale contacten.
Een gevaarlijk verschijnsel van borderline zijn de suïcidale gedachten die mensen met deze persoonlijkheidsstoornis kunnen hebben. In ongeveer 75% van de gevallen blijft het niet bij gedachten en onderneemt men daadwerkelijk een zelfmoordpoging. Ook automutilatie komt vaak voor bij mensen met borderline.
Mensen met borderline hebben vaak weinig zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld. Ze zijn buitengewoon gevoelig voor opmerkingen die ze als kritiek ervaren. Ze twijfelen constant over wat ze zullen aanpakken en wat ze met hun leven willen. Mensen met borderline kunnen momenten van vervreemding hebben.
Manipulatie wordt gebruikt om toch haar/zijn zin te krijgen. Een voorbeeld daarvan is het verwijt: 'Als je dit niet voor me over hebt (of kunt doen), wat stelt onze vriendschap dan nog voor?' Die manipulatie en wisselende stemmingen zijn er vaak de oorzaak van dat relaties niet lang standhouden.
Als je borderline hebt, verandert je humeur om de haverklap. Net als je gedachten en je gedrag. Je bent enorm impulsief, denkt zwart-wit en je reageert vaak extreem. Je relaties zijn intens en je wisselt snel van partner.
Patiënten met borderline hebben meestal weinig zelfvertrouwen en zijn daarbij overgevoelig voor kritiek, vaak weten ze niet goed wat te doen en wat te willen met hun leven. Een vaak gehoorde klacht is een leeg gevoel van binnen hebben, eenzaam voelen, bang in de steek gelaten te worden en moeilijk alleen kunnen zijn.
Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) lopen in hun leven telkens weer tegen teleurstellingen aan. Ze lopen steeds vast in werk, opleiding en/of relaties. Dat gaat vaat volgens een vast patroon. Ze maken een enthousiaste start en hebben in het begin hoge verwachtingen.
Er zijn geen specifieke medicijnen op de markt voor borderline. Toch is het zo dat in sommige gevallen de symptomen van borderline bestreden kunnen worden met medicijnen die ontwikkeld zijn voor andere stoornissen. Denk aan antipsychotica en antidepressiva.
De hypothalamus is het commandocentrum van de hersenen als het gaat om het reageren op stress. Normaal krijgen deze neuronen verschillende chemische signalen die er voor zorgen dat zij 'aan' of 'uit' staan. Stress en woede verstoren dit proces. Het vermogen van de hersenen om af te remmen komt in gevaar.
Het breinnetwerk dat verantwoordelijk is voor het ervaren van emoties is het limbisch systeem. Hersengebieden die onderdeel zijn van het limbische systeem zijn onder andere de amygdala, de hippocampus, de nucleus accumbens, en delen van de frontale cortex. Het limbisch systeem zit diep in de hersenen.
De amygdala en de hippocampus, zorgen samen voor de verwerking van emotionele herinneringen. De amygdala codeert de emotie. De hippocampus codeert de context; dat wil zeggen de mensen, de situaties, de dingen en waar iets plaatsvond.
Emotionele instabiliteit kan verschillende oorzaken hebben. Een veelvoorkomende oorzaak is stress. Je kunt bijvoorbeeld veel deadlines op je werk hebben of weinig waardering ontvangen. Kritiek van andere mensen kan ook stressvol zijn, net als te weinig tijd voor jezelf.
Omhoog en naar rechts kijken is een teken van verveling. Pupillen worden groter als iemand geïnteresseerd is, maar meestal worden ze juist kleiner als iemand verveeld raakt. Het ontwijken van oogcontact betekent meestal dat iemand iets voor je verborgen houdt, dat hij/zij je niet vertrouwd of bang voor je is.
Die persoon heeft juist iets in jou los gemaakt. Hij of zij heeft een bepaald gedrag of gevoel bij jou opgewekt of een herinnering bij je naar boven gehaald. De kans is groot dat die persoon die je heeft getriggerd overeenkomsten heeft met de persoon waar je eerder een negatieve ervaring mee hebt gehad.
Alexithymie (uitgesproken als: /ˌalɛksiti'mi/, uit het Griekse ἀ-, λέξις en θυμός, letterlijk zonder woorden voor emoties) is een persoonlijkheidstrek gekenmerkt door moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens, een beperkt fantasieleven en een denken dat voornamelijk gericht is op de buitenwereld ...
Stress is in de basis de ervaring dat men zich in een bedreigende situaties bevindt waartegen men niet opgewassen is. Een nogal heftige emotie, vooral op de werkvloer, maar wel een met een functie.
Blijf kalm — denk na voordat je iets zegt en reageer enkel vanuit jouw rationeel denken, dan vanuit jouw emotionele dinosaurus-brein. Jouw gesprekspartner zal je voorbeeld volgen. Luister naar de ander en stel vragen — geef de ander de ruimte zijn of haar zegje te doen en luister oprecht naar zijn of haar verhaal.