Ruimte voor de Rivier moet het rivierengebied veiliger maken, maar ook ruimte geven aan natuur en r ecreatie. We maken de dijken sterker door ze een stukje te verhogen en te verdikken aan de zijkanten. Dit heet 'dijkverbetering'.
Verhogen en verbreden van dijken, o.a. in het kader van de Deltawet. Het betreft dijken in Laag-Nederland en langs de grote rivieren.
Dijkverlegging. We verplaatsen dijken landinwaarts, waardoor de uiterwaarden breder worden. Zo krijgt de rivier meer ruimte en is er meer ruimte om hoogwater op te vangen.
Samenwerking bij dijkversterking Marken
Om Marken te kunnen blijven beschermen tegen hoogwater, is versterking van de dijk noodzakelijk. De dijk heeft op dit moment stabiliteitsproblemen en is op delen te laag. Daarom versterken we de Zuidkade en de Westkade, zodat de dijk weer voor 50 jaar robuust en veilig is.
Een dijkversterking is meestal een complex project, dat flinke impact kan hebben op de omgeving. Daarom proberen we de dijk zo goed mogelijk in te passen in de omgeving en stemmen we de plannen af met de omgeving.
Een dijkdoorbraak kan verstrekkende gevolgen hebben: "Uitval van elektriciteit, er is geen internet meer, telecommunicatie valt uit dus je kan niet meer bellen, maar het gaat ook over de bereikbaarheid van gebouwen, de elektriciteitsvoorziening van verzorgingstehuizen, van ziekenhuizen, dat soort zaken allemaal", aldus ...
Dichtstbevolkte stuk Nederland
Dijkring 14 (de grootste van de in totaal 57 in Nederland) loopt ruwweg langs de kust van IJmuiden tot Hoek van Holland en vervolgens via Rotterdam, langs Utrecht, naar Amsterdam. Je hoeft geen ster in aardrijkskunde te zijn om te weten dat het om het dichtstbevolkte stuk Nederland gaat.
Een dijkdoorbraak is het doorbreken van een dijk. Deze kan veroorzaakt worden door instabiliteit van het grondlichaam, overloop of golfoverslag wat leidt tot erosie van het binnentalud. Zandmeevoerend welwater dat zich een weg onder een dijk doorbaant is de oorzaak van het zogenoemde pipingsverschijnsel.
De kans op dijkdoorbraken wordt veel groter. Kleinhans: "Bij 2 meter zeespiegelstijging raakt dat de helft van het land, bij 5 meter het hele land. Dat komt door de opstuwing door de zee." Uiterwaarden komen vaker en langer onder water te staan.
Een dijk is een door mensen aangelegde waterkering die het achterliggende land beschermt tegen schade als gevolg van hoogwater en overstromingen. Er zijn verschillende soorten dijken. Ze zijn grofweg onder te verdelen in zeewaterkerende, rivierwaterkerende en binnenwaterkerende lijnvormige landschapselementen.
In de loop van de middeleeuwen wilden mensen hun huizen en akkers liefst helemaal vrijwaren van overstromingen. Dat deden ze in eerste instantie door stroomopwaarts van hun dorp dwars op de rivier een kade – een lage dijk - aan te leggen die het overstromingswater van de akkers en boerderijen moest houden.
Kleinere dijken om een waterbeheersing en het land te kunnen irrigeren werd in Sumer uitgevonden. Dijken werden al veel in de middeleeuwen gemaakt. Vaak waren die nog van houten palen. In het Nederland van 1730 veroorzaakte de paalworm een enorme watersnoodramp doordat deze de houten palendijken kapot hadden gevreten.
De duinen en stranden zijn onze belangrijkste bescherming tegen de zee. Een dijk is een aangelegde verhoging die het achterliggende land beschermt tegen hoogwater en golven.
Dieren zoals de mol, de bever, het konijn, de muskus- en de beverrat graven gangen in de afdekkende kleilaag. Dit vermindert de waterdichtheid van de dijk en het grondwater kan hierdoor snel buiten het talud treden.
In Nederland zijn de stijgende zeespiegel en de toename van extreem weer de grootste gevaren voor de dijken. Het is belangrijk dat zwakke plekken snel worden gesignaleerd. Visuele dijkinspecties, die meestal twee keer per jaar worden uitgevoerd, zijn nu nog de belangrijkste methode daarvoor.
Vaak is het alleen de kronkel in de dijk die verwijst naar een oude dijkdoorbraak. Binnendijks wielen verlanden maar langzaam en kunnen eeuwenlang zichtbaar blijven. Het materiaal dat bij een dijkdoorbraak wordt uitgeschuurd, wordt achter het gat weer neergelegd.
De Afsluitdijk is een 32 km lange dijk tussen Noord-Holland en Friesland, die het IJsselmeer letterlijk afsluit van de Waddenzee. De Afsluitdijk doet al 90 jaar dienst als waterkering en heeft een belangrijke taak om Nederland te beschermen tegen overstromingen.
Dijkring 14 is de dijkring met de grootste schade indien de waterkeringen falen.
Door het geografisch bijzondere gebied van West-Friesland loopt de oudste dijk van Nederland: de Westfriese Omringdijk.
Tot 2050 is de kans op een overstroming door hoogwater vanuit de zee of de grote rivieren klein door de strenge veiligheidseisen in Nederland. De zeespiegelstijging zal naar verwachting vooral na 2050 de kans op overstromingen vergroten.
Bij vijf meter zeespiegelstijging zal het water van de rivieren hoger komen te liggen. Het getijde krijgt bovendien steeds meer invloed op de rivieren zoals in het zuidwesten, waar Nederland afhankelijk is van zoet irrigatiewater en drinkwater van de rivieren.
"De kans dat Nederland over honderd jaar onder water staat, is verwaarloosbaar klein. Zelfs de worstcasescenario's voor zeespiegelstijging voorzien de komende honderd jaar geen stijging van meer dan 1,5 meter", vertelt Drijfhout.