Wanneer je lid bent van een Crisis Management Team (CMT), hou je je bezig met het voorkomen en beheersen van een crisissituatie. Een crisis is een zware noodsituatie waarbij het functioneren van een organisatie ernstig verstoord raakt.
Bij een crisisdienst werkt een team van psychiaters, psychologen en psychiatrisch verpleegkundigen. U krijgt er direct hulp en behandeling. Daarna gaat u weer naar huis en krijgt u zo nodig behandeling op afspraak. Soms is een verblijf met behandeling in de GGZ-instelling de beste keuze.
De crisisdienst biedt mensen die dringend psychiatrische hulp nodig hebben snelle opvang en behandeling. Het gaat om mensen die ten gevolge van hun psychiatrische problematiek gevaar lopen of veroorzaken als zij niet onmiddellijk of uiterlijk binnen 24 uur worden behandeld.
Het handboek beschrijft dat het strategisch crisisteam zich voornamelijk bezighoudt met de volgende activiteiten: Situatie goed inschatten. Moeilijke beslissingen nemen / knopen doorhakken. Framing: een helder beeld neerzetten van de situatie en de beoogde oplossing.
Buiten kantooruren kunt u de huisartsenpost bellen. Hulp is 24 uur per dag mogelijk. De huisarts belt zo nodig de crisisdienst die u komt helpen. U kunt ook een telefonische hulplijn bellen, bijvoorbeeld 113 of gratis 0800 0113 als u aan zelfdoding denkt.
Bij een crisisopname wordt iemand opgenomen vanwege ernstige psychische klachten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan.
Een crisissituatie kan door verschillende factoren uitgelokt worden: verlies van werk, eenzaamheid, dreigende uithuiszetting, schulden, scheiding, overlijden, ziekte, aanhoudende stress, afhankelijk zijn van anderen, pessimistische verwachtingen naar de toekomst toe, afhankelijk van alcohol, medicatie of drugs, ….
Er is sprake van een psychische crisis, wanneer iemand in een situatie van ernstige psychische nood verkeert en de omgeving (nog) geen passende ondersteuning heeft weten te bieden. In de crisis gaan er ongewild veel dingen mis, of ze dreigen mis te gaan.
Een crisisopname duurt maximaal 14 aaneengesloten dagen. Tijdens uw verblijf bekijken we samen met u of en welke vervolgzorg er nodig en mogelijk is.
Crisisopvang duurt gemiddeld 4 weken, daarna kan het 2 keer met 2 weken verlengd worden. Echter, dit is per situatie verschillend, het kan ook korter of langer zijn. Het kan zijn dat de crisisopvang wordt omgezet naar regulier verblijf in de vorm van beschermd wonen, begeleid wonen of ambulant begeleid wonen.
De huisarts zal de situatie inschatten en beoordelen of crisisopvang noodzakelijk is. Bij een crisisopname kun je geen voorkeur aangeven voor een locatie. Je naaste wordt opgevangen in de dichtstbijzijnde instelling waar op dat moment plaats is. Crisisopvang is altijd tijdelijk en mag maximaal zes weken duren.
Telefonische hulplijnen
MIND Korrelatie : 0900 1450. de Luisterlijn : 088 0767 000. 113.nl (voor mensen die aan zelfdoding denken): 0800 0113. Meldpuntzorgwekkendgedrag.nl : 0800 1205.
Het doel van de crisisbehandeling is dat u tot rust komt en de situatie weer beter overziet. Tijdens de behandeling is er ook aandacht voor uw eventuele partner en/of kinderen. Daarnaast maken we afspraken over hoe het verder gaat ná de crisisbehandeling.
Probeer positief te blijven tegen uw naaste met psychische klachten en steun hem/haar. Maar bescherm hem/haar niet te veel. Laat hem/haar zo veel mogelijk zelf doen. Wees positief over dingen die goed gaan.
Wat gebeurt er na de crisisopvang? Als je na de crisisopvang terug naar huis kunt of een andere veilige plek hebt om heen te gaan, krijg je daar nog begeleiding van een maatschappelijk werker. Dit noemen we ambulante begeleiding.
Als uw familielid of zijn vertegenwoordiger duidelijk geen opname wil, is er verzet. Het CIZ kan dan geen besluit tot opname en verblijf geven. Wij vragen in dat geval aan de rechter om een beslissing te nemen. We hebben dan een medische verklaring nodig van een onafhankelijke arts.
Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname. Als de keuze tegen je wil in wordt gemaakt, spreken we van gedwongen opname. Opname in een ggz-instelling of PAAZ (psychiatrisch afdeling algemeen ziekenhuis) is meestal een vrijwillige keuze.
Er zijn verschillende vormen van crisisinterventie: ambulante crisishulp, residentiële crisisopvang en crisispleegzorg.
Wat gebeurt er als je opgenomen bent? Samen kijken we hoe je op dit moment van jouw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar jouw sterke en zwakke punten en bepalen samen wat de beste behandeling voor jou is. Een opname in een kliniek is altijd zo kort mogelijk.
Wanneer u geen passende geestelijke gezondheidszorg vindt, kunt u daarbij hulp krijgen. Bijvoorbeeld van de huisarts, zorgverzekeraar of Het Juiste Loket. Lukt dat ook niet, dan kan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport helpen.
Kenmerken van een crisis: – Het gebeurde valt buiten het reguliere proces. – Er is een grote kans op publiciteit. – Er wordt grote druk gevoeld. – Er is sprake van incomplete en tegenstrijdige informatie.
Crisiszorg is zorg of ondersteuning waarvoor de cliënt snel moet worden opgenomen. Het gaat om situaties waarin de cliënt onmiddellijk zorg nodig heeft en niet meer verantwoord thuis kan blijven wonen. Bijvoorbeeld door een gebeurtenis die heel ingrijpend is.
crisis (zn) : depressie, handelscrisis, inzinking, laagconjunctuur, recessie, slapte, stagnatie, teruggang. crisis (zn) : alarmtoestand, crisissituatie, noodgeval, noodsituatie, noodtoestand.
Gedwongen opname of verplichte zorg
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.