Indien er geen overeenstemming tussen denken, voelen en spreken of doen wordt ervaren spreken we van discongruentie. Mensen kunnen discongruent zijn, door iets anders te zeggen dan ze denken of doen, of door iets anders te doen dan dat ze denken of zeggen.
Eenvoudig gezegd zijn twee figuren congruent als zij na een geschikte verplaatsing precies op elkaar passen en daarbij mogen worden gespiegeld. Congruente figuren hebben veel eigenschappen gemeen.
Het betekent dat iemands interne overtuigingen, strategieën en gedragingen (woorden, stem en lichaamstaal) volledig met elkaar in overeenstemming zijn en gericht op het bereiken van een bepaald doel. Als iemand volledig congruent is, dan is wat hij of zij doet volledig in overeenstemming met wat hij of zij gelooft.
Een incongruentie is een stijlfout waarbij het onderwerp en de persoonsvorm niet beide in het enkelvoud of in het meervoud staan. In de praktijk zul je deze fout niet zo snel maken: De meisjes voetbalt enthousiast.
De congruentiefout, ook wel incongruentie, genoemd, is een stijlfout die wij heel vaak tegenkomen in scripties en verslagen. De congruentiefout wordt gemaakt wanneer het onderwerp en de persoonsvorm in een zin qua 'getal' niet met elkaar overeenkomen.
Congruentie is de harmonieuze afstemming van wat je denkt, voelt en doet. Wanneer je congruent bent, weerspiegelen deze drie elementen dezelfde gemoedstoestand waarin je je bevindt. Het is een pure staat van zijn, vrij van interne conflicten. Je kunt bijvoorbeeld congruent verdrietig, boos of blij zijn.
Congruent betekent in wiskunde dezelfde vorm en grootte hebben. De term congruentie wordt in de meetkunde gebruikt om aan te geven wanneer twee of meer vormen dezelfde vorm en grootte hebben. Wanneer de vorm en grootte hetzelfde zijn, zijn de vormen exact gelijk aan elkaar, zelfs als ze worden gedraaid of omgedraaid .
Incongruent gedrag bij mensen is wanneer er een misalignment is tussen het echte zelf en het ideale zelf . Wanneer er incongruentie is, heeft het individu een gebrek aan eigenwaarde, zelfbeeld en eigenwaarde. Het echte zelf kan ook worden gezien als het huidige zelf.
Een tautologie is een woordcombinatie waarin een begrip twee keer of meer wordt genoemd. Ze bestaat doorgaans uit twee of meer woorden van dezelfde woordsoort, vaak met en of of(te) ertussen. Voorbeelden zijn eenzaam en alleen, pracht en praal en niettemin toch.
Het begrip congruentie betekent dat iets exact hetzelfde moet zijn. We zeggen dus dat twee figuren congruent zijn als deze figuren dezelfde hoeken hebben en als hun zijden even lang zijn.
Dit betekent dat een persoon congruent is wanneer zijn of haar uiterlijke acties overeenkomen met wat hij of zij van binnen voelt . Met andere woorden, het is wanneer het gedrag van een persoon overeenkomt met hoe hij of zij zich voelt en denkt over de situatie. Bij congruentie is er een gevoel van harmonie en overeenstemming tussen zelfbeeld en ideaal zelf.
Indien er geen overeenstemming tussen denken, voelen en spreken of doen wordt ervaren spreken we van discongruentie. Mensen kunnen discongruent zijn, door iets anders te zeggen dan ze denken of doen, of door iets anders te doen dan dat ze denken of zeggen.
Congruentie wil zeggen dat denken-voelen en handelen op 1 lijn liggen. Wanneer dat niet zo is spreek je van incongruentie. De verbale communicatie (taal gebruik) komt dan NIET overeen met iemands non-verbale communicatie (lichaamstaal).
De eenvoudigste manier om te bewijzen dat driehoeken congruent zijn, is door te bewijzen dat alle drie de zijden van de driehoek congruent zijn . Wanneer alle zijden van twee driehoeken congruent zijn, moeten de hoeken van die driehoeken ook congruent zijn. Deze methode wordt side-side-side genoemd, of kortweg SSS.
Wanneer je jezelf bent en je hebt contact met wie je bent dan ben je congruent. Wat je zegt komt overeen met wat je voelt en wordt ondersteund door wat je uitstraalt. Je doet je niet beter, groter, sterker voor dan je bent. Je komt niet gemaakt over.
Bij een pleonasme wordt een eigenschap van iets dubbel uitgedrukt. Een pleonasme bestaat uit twee woordsoorten, vaak een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord. Het bijvoeglijk naamwoord drukt een eigenschap uit die al besloten ligt in het zelfstandig naamwoord. Denk bijvoorbeeld aan witte sneeuw.
In de literaire kritiek en retorica is een tautologie een bewering waarin een idee wordt herhaald met behulp van bijna-synonieme morfemen, woorden of zinsdelen, waardoor feitelijk 'twee keer hetzelfde wordt gezegd'.
In een contaminatie worden twee woorden of uitdrukkingen met een verwante betekenis door elkaar gehaald, waardoor een verkeerd nieuw woord of een verkeerde nieuwe uitdrukking ontstaat.
n. de eigenschap inconsistent, onverenigbaar, niet harmonieus of anderszins in strijd met een geaccepteerde modus of standaard te zijn. Perceptie-experimenten kunnen tests van incongruentie omvatten, waarbij bijvoorbeeld een kaartspel incongruente kleuren en kleuren kan bevatten, zoals zwarte harten of paarse schoppen.
Als twee vormen niet-congruent zijn, betekent dit dat ze verschillen in grootte, vorm of beide, en dat ze niet op elkaar kunnen worden gelegd zonder vervorming of uitrekking . Niet-congruente vormen hebben verschillende afmetingen voor hun zijden, hoeken of beide, waardoor ze van elkaar verschillen.
Dat betekent dat onderwerp en persoonsvorm met elkaar overeenkomen in persoon en getal (enkelvoud of meervoud). Congrueren onderwerp en persoonsvorm niet, dan spreken we van incongruentie. Zo is De kinderen speelt buiten fout, net zoals Het kind spelen buiten. Maar er zijn uitzonderingen op deze congruentieregel.
Als je congruent bent, zijn je waarden en overtuigingen op één lijn en dat geeft de energie om doelstellingen te behalen. Als je twijfels koestert over een plan, of iets je zegt dat er moeilijkheden zouden komen of het idee je een onzeker gevoel gaf dan spreken we van incongruentie.
De congruentie van twee figuren kan worden gezien als ze precies over elkaar heen kunnen worden geplaatst. Het woord 'congruentie' wordt gebruikt om de relatie uit te drukken tussen twee figuren die congruent worden genoemd . Met andere woorden, als twee geometrische figuren over elkaar heen kunnen worden gelegd, worden ze congruente figuren genoemd.
Congruentie wordt aangegeven met het symbool “ ≅ ”. Vanuit het bovenstaande voorbeeld kunnen we ABC ≅ PQR schrijven. Ze hebben hetzelfde oppervlak en dezelfde omtrek.