De ziekte van Pfeiffer is een infectie door een virus met keelpijn en koorts. Bijna iedereen krijgt dit virus, meestal zonder dat het klachten geeft. Pfeiffer komt het meeste voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar.
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Besmettingsweg: Direct via speekselcontact, indirect via voorwerpen. Incubatietijd: Meestal rond de 42 dagen, met een spreiding van 32-49 dagen. Besmettelijke periode: Gedurende de ziekteperiode tot soms 18 maanden na actieve infectie. Symptomen: Meestal geen.
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus. Besmetting met dit virus ontstaat als we in contact komen met besmet speeksel. Het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen. Een manier van besmetting kan zijn via kussen, vandaar de naam 'kissing disease'.
Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Deze infectieziekte wordt veroorzaakt door een virus in het speeksel. Pfeiffer wordt dan ook nog wel eens de 'kissing disease' genoemd. Toch is het onduidelijk of je van zoenen ook echt de ziekte van Pfeiffer kunt krijgen.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
Als je denkt dat je de ziekte van Pfeiffer hebt, kun je het beste naar de huisarts gaan. Je huisarts neemt dan bloed af en stuurt dit voor onderzoek naar een laboratorium.
Een volwassene met ziekte van Pfeiffer die zich goed voelt, kan gewoon werken. Soms moet je overleggen met je werkgever, bijvoorbeeld als je zwaar werk doet.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over, maar bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak langer. Typisch voor de ziekte van Pfeiffer zijn opgezwollen lymfeklieren in je hals, oksels en liezen. Vaak hebben mensen met de ziekte van Pfeiffer ook een vergrote milt.
Veel mensen vinden de vermoeidheid extreem. De vermoeidheid kan samengaan met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, keelpijn, pijn in de ogen, het koud hebben, klappertanden, rillen, jeuken of gloeien van de huid, grieperig of koortsig zijn.
De ziekte wordt ook wel chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis genoemd. De Gezondheidsraad gebruikt de naam ME/CVS. Het is nog onduidelijk of het om één ziekte of om meerdere verschillende ziektes gaat. Artsen, wetenschappers en patiënten erkennen dat de ziekte ernstig en langdurig is.
Er zijn geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer, bij je kind of bij anderen. Het is een kwestie van uitzieken. Meestal gaat het vanzelf over en verdwijnen de meeste symptomen binnen twee tot vier weken.
Moeheid komt meestal door slaapproblemen. Maar ook psychische of lichamelijke oorzaken zijn mogelijk. Psychische oorzaken hebben te maken met hoe u zich voelt en waar u aan denkt. Lichamelijke oorzaken hebben te maken met wat u aan uw lijf voelt (jeuk, pijn) en met allerlei ziekten.
Overdracht vindt plaats via speekselcontact, bijvoorbeeld zoenen (vandaar de naam 'kissing disease'), via handen of voorwerpen (o.a. bestek of beker van patiënt). Virusuitscheiding vindt plaats gedurende de ziekteperiode, maar gaat soms door tot 18 maanden na het begin van de infectie.
Als je koorts hebt is het simpelweg te laat om het immuunsysteem door een koude douche te versterken. Dan kun je beter niet douchen. Bij verkoudheid zonder koorts is het aan te bevelen om een douche te nemen op een comfortabele temperatuur.
Douchen is toegstaan bij koorts, maar neem geen koud bad of een koude douche. Je lichaam zal dan juist harder gaan proberen om je lichaamstemperatuur hoog te houden. Een koud bad of een koude douche werken dan averechts.
uitgesproken vermoeidheid; verminderde eetlust; een vergrote en weke milt; ontsteking van de lever, die bij sommige zieken een lichte vorm van geelzucht veroorzaakt, waarbij het oogwit en de huid lichtgeel verkleuren.
Hoe gaat het verder als ik moe blijf na corona? Van alle mensen met klachten na corona, heeft ongeveer de helft na 3 maanden geen klachten meer. Dit is zo voor alle soorten klachten na corona. Bij de meeste mensen die na 3 maanden nog wel klachten hebben, gaan de klachten weg in de maanden erna.