De spieren in één helft van uw gezicht zijn ineens verlamd. Uw mondhoek hangt, uw oog gaat niet goed dicht, praten en slikken is lastig. Een zenuw in uw gezicht (de aangezichtszenuw) werkt niet meer, waarschijnlijk door een ontsteking. Dit noemen we aangezichtsverlamming van Bell, of Bellse parese.
De ziekte van Bell begint meestal met plotselinge slapte aan een kant van uw gezicht of een plotseling gevoel dat u een kant van uw gezicht niet meer kunt bewegen. De slapte wordt snel erger. Andere symptomen zijn onder andere: Onvermogen om het oog aan de aangedane zijde te sluiten.
De oorzaak van de verlamming is niet met zekerheid bekend. Een aantal factoren spelen waarschijnlijk een rol. Dit zijn afkoeling, emoties, het feit dat de zenuw door een benig kanaal loopt door het oor en verhoogde bloeddruk.
Oorzaken van een facialisverlamming zijn: oorontsteking; schedelletsel of letsel na operatie, bijvoorbeeld aan het oor of aan de speekselklier; het gordelroosvirus (herpes zoster oticus) Hierbij zijn blaasjes, zoals bij waterpokken, zichtbaar in oorschelp en omgeving.
Door middel van medicijnen, mimetherapie en psychosociale begeleiding kan een aangezichtsverlamming behandeld worden. Soms is een operatie nodig. Door botuline toxine in uw spier te spuiten blokkeren we de zenuwimpuls die voor de samentrekking zorgt. Hierdoor kan uw spier tijdelijk minder krachtig samentrekken.
Het kan 3 tot 6 maanden duren voordat een aangezichtsverlamming van Bell over is. Met medicijnen (ontstekingsremmers) is de kans groter dat het over gaat. Bel uw huisarts als u niet meer goed kunt zien of als uw oog rood wordt of pijn doet.
Chronische pijn veroorzaakt vaak emotionele stress en daarmee vermindering van de kwaliteit van leven. Bovendien wordt stress vaak gezien als factor die (aangezichts)pijn kan uitlokken of verergeren. Symptomen van aangezichtspijn kunnen onderling verschillen, afhankelijk van type of subtype.
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kan een aangezichtsverlamming helemaal, gedeeltelijk of iets herstellen. Bij de verlamming van Bell herstelt de functie meestal spontaan binnen 3 tot 8 weken bij ongeveer 85 % van de patiënten. Duurt de genezing langer dan zal volledig herstel waarschijnlijk niet optreden.
De diagnose verlamming van Bell wordt per exclusionem gesteld. Het bestaan van symptomen en afwijkingen, passend bij een andere oorzaak, moet door een goede anamnese, gedegen lichamelijk onderzoek en eventueel aanvullend onderzoek uitgesloten worden alvorens de diagnose verlamming van Bell gesteld kan worden.
De spieren in één helft van uw gezicht zijn ineens verlamd. Uw mondhoek hangt, uw oog gaat niet goed dicht, praten en slikken is lastig. Een zenuw in uw gezicht (de aangezichtszenuw) werkt niet meer, waarschijnlijk door een ontsteking. Dit noemen we aangezichtsverlamming van Bell, of Bellse parese.
Probeer uw gezicht zo ontspannen mogelijk te houden. Maak wanneer u uw gezicht beweegt alleen maar kleine bewegingen. Probeer uw gezicht zo symmetrisch mogelijk te houden. Soms wordt het advies gegeven om zelf alvast te gaan oefenen door 'gekke bekken' te trekken.
Scheve mond, lamme arm of verwarde spraak? Bel dan altijd direct 112, ook bij twijfel!
De aangezichtsverlamming wordt zeer waarschijnlijk veroorzaakt door het herpes simplex virus, type 1. Dit virus, dat ook de bekende “koortslip” doet ontstaan, zou een sluimerend bestaan leiden in zenuwweefsel en weer actief worden na blootstelling aan tocht, een groot temperatuurverschil, heftige emoties, enz.
In de meeste gevallen kunt u niet van een verlamming genezen. Wanneer u last heeft van een lichte verlamming kan dit wel. Door middel van intensieve behandelingen kunt u uw spierfunctie terugkrijgen. De fysiotherapeut helpt u met het leren bewegen en het terugkrijgen van het vertrouwen in uw lichaam.
Dit komt doordat de aangezichtsspieren ook in rust, dus wanneer ze niet aangespannen worden, een bepaalde spierspanning (rustspanning) hebben. Deze rustspierspanning is minder aan de aangedane kant van het gezicht. Meestal zijn alle 3 de grote zenuwtakken van de aangezichtszenuw betrokken bij de verlamming.
Justin Bieber lijdt aan ziekte van Lyme: 'Veel mensen zeiden dat ik aan de drugs was' | Foto | AD.nl.
In een aantal omstandigheden is het niet meer mogelijk om één of beide ogen volledig te sluiten. Mogelijke oorzaken zijn bewusteloosheid (coma), verlamming van een aangezichtszenuw, aangezichtsletsel, tumor van de oogkas en schildklierziekten.
Bij aangezichtspijn begint de pijn vaak na prikkels die normaal geen pijn doen. Bijvoorbeeld het aanraken van de huid, eten, praten of een koude wind. De pijnscheuten duren een paar seconden tot een paar minuten. Soms gaat aangezichtspijn vanzelf over na enkele maanden of jaren.
Lamme arm: plotseling ontstaat er krachtsverlies of verlamming van een arm. Laat de persoon beide armen naar voren strekken en de binnenkant van de handen naar boven draaien. Kijk of een arm wegzakt.
De aangezichtspijn wordt veroorzaakt door een prikkeling van de aangezichtszenuw. Deze zenuw vertakt zicht in drie takken naar gebieden in het gezicht: boven de ogen (tak 1), rond de neus en wang (tak 2) en onder de mond (tak 3). De drie takken komen samen in een zenuwknoop die het ganglion Gasseri wordt genoemd.
Beschadiging van de nervus hypoglossus veroorzaakt afwijken van de tong naar de aangedane kant als hij wordt uitgestoken. Soms ontstaat de verlamming van deze tongzenuw na intubatie. [1] Dan is het een perifere verlamming.
Trigeminusneuralgie betert immers vaak spontaan. Helpt medicatie onvoldoende, dan kan een ingreep worden overwogen waarbij de zenuwknoop wordt vernietigd (bvb. met hitte of stroom) of de overkruising met een bloedvat wordt vrijgemaakt.
Medicijnen bij aangezichtspijn
Bij atypische aangezichtspijn kunnen zowel pijnstillers zonder recept gebruikt worden, zoals paracetamol, als opioïde pijnstillers. De opioïde pijnstillers zijn altijd op recept van de specialist. Anti-epileptica. Deze groep geneesmiddelen worden ook aan mensen met epilepsie gegeven.
De bekendste medicijnen voor de behandeling van aangezichtspijn zijn carbamazepine (Tegretol) of gabapentine (Neurontin). Deze middelen zijn ontwikkeld voor de behandeling van epilepsie, maar 'dempen' ook de activiteit van zenuwcellen. Wel kunnen er bijwerkingen optreden, zoals sufheid, duizeligheid of futloosheid.
Zenuwpijn is heel vervelend en kan weken tot maanden blijven. Vaak verdwijnt de pijn ook weer. U kunt samen met uw huisarts kijken wanneer u minder medicijnen kunt gaan gebruiken of ermee kunt stoppen. Probeer door te gaan met de dingen die u elke dag doet.