De naam 'Triple P' staat voor 'Positive Parenting Program' en is een methode voor opvoedingsondersteuning voor ouders met kinderen van 0 tot 16 jaar. Triple P is een laagdrempelig, integraal programma met als doel emotionele en gedragsproblemen bij kinderen te voorkomen door het aanleren van opvoedvaardigheden.
biedt, van antwoord op algemene opvoedvragen tot hulp voor ouders van kinderen met ernstige gedragsproblemen. Triple P bestaat al dertig jaar en is ontwikkeld door Matthew R. Sanders, hoogleraar klinische psychologie en directeur van het Paren- ting and Family Support Centre aan de University of Queensland.
Het gedrag van je kind proberen te begrijpen en dat laten merken aan je kind. Luisteren en praten met elkaar. Duidelijkheid en structuur bieden.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.
In totaal zijn er zes interactievaardigheden benoemd: sensitieve responsiviteit, respect voor autonomie, praten & uitleggen, structuur & continuïteit, ontwikkelingsstimulering en het begeleiden van interacties.
Een goede structuur is cruciaal voor jouw baby. Jouw baby leert dan waar het aan toe is en heeft minder te maken met veranderingen. Door een goede structuur kan jouw baby beter gaan slapen, beter eten en een goed metabolisme ontwikkelen. Structuur brengen aan de dag en nacht is ook cruciaal voor ouders.
Veel belangrijker is het dat je kind zal uitgroeien tot een leuke volwassene. Goede ouders leggen daarom meer de nadruk op aardig zijn, empathie, goed gedrag en andere positieve vaardigheden. En blijkt je kind alsnog een talent op welk gebied dan ook, dan zal hij hier veel meer van kunnen genieten.
De ouders en anderen helpen het kind bij zijn of haar rechten. De ouders en anderen moeten goed voor het kind zorgen. Zij moeten zorgen voor goed eten, een goed huis en dat het kind naar school kan gaan. Als de ouders het niet goed doen, dan moet de overheid helpen.
Wat is de Gordonmethode? De Gordonmethode is een communicatiemethode die gericht is op luisteren naar het kind en duidelijk communiceren op basis van gelijkwaardigheid en respect. Respect voor elkaars mening en behoefte staan centraal. Conflicten worden zo opgelost dat niemand het gevoel heeft dat hij verliest.
Respect voor autonomie van kinderen houdt in: • dat je het kind baas laat zijn over het eigen lichaam; • dat je de ruimte zó inricht dat het kind zelfstandig activiteiten kan ondernemen; • dat je het kind zoveel mogelijk de ruimte geeft om dingen zelf te ontdekken; • dat je respect toont voor de (culturele) achtergrond ...
Sensitief: gevoelig zijn voor signalen van de kinderen, deze herkennen en goed weten te interpreteren (kijken en luisteren) Responsief: adequaat reageren op de signalen: een reactie geven waaruit blijkt dat je de intenties van het kind goed hebt begrepen.
Vanwege het gedrag van je peuter in deze fase wordt deze periode nogal eens de 'peuterpuberteit' genoemd. Je peuter is bezig met de ontwikkeling van zijn eigen persoonlijkheid. Hij is vaak dwars en koppig, maar kan ook ontzettend veel plezier hebben, of onzeker zijn. Hij valt van de ene emotie in de andere.
Hoelang? Je kan een time-out net zoveel minuten laten duren als je kindje levensjaren telt. Een peuter van 2 jaar laat je 2 minuten op de trap zitten, een peuter van drie jaar 3 minuten, enzovoorts. Voor een dreumes moet een time-out niet langer dan 1 minuut duren.
Uit jaren lang onderzoek blijkt dat straffen niet werkt. Het belonen van goed gedrag werkt wel effectief, want kinderen leren dan wat gewenst gedrag is. Bij straffen niet. Straffen leidt niet tot een positieve gedragsverandering.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.
Zo is één uur voor de meeste veertien- en vijftienjarigen een heel acceptabele tijd en gaan oudere tieners minstens tot twee á drie uur uit (zie tabel). Die tijd wordt doorgaans (47 procent) in overleg met het kind vastgesteld volgens de 'schippermethode': onderhandelen en een beetje water bij de wijn doen.
Wij hebben een indicatie van bedtijden voor pubers voor je op een rijtje gezet: 12-15 jaar: tussen 21:00 uur en 21:30 uur. 15-17 jaar: tussen 21:30 uur en 22:00 uur. 17-18 jaar: tussen 22:00 uur en 23:00 uur.