De thalamus is een hersenkern, een stukje
De thalamus is betrokken bij de motoriek, en geeft informatie door vanuit de kleine hersenen en de basale ganglia naar de motorische hersenschors. Ook speelt de thalamus onder andere een rol bij de handhaving van het bewustzijn. Het regelcentrum dat zorgt voor het handhaven van het interne milieu (homeostase).
Schade in een deel van de thalamus kan leiden tot gevoelsstoornissen(sensibiliteitsstoornissen) en pijn in de tegenovergestelde lichaamshelft. Beschadigingen hier kunnen ook bewegingsstoornissen (motorische stoornissen) zoals bewegingsarmoede geven.
Verschillende hersengebieden zijn hierbij belangrijk. Vooral je amygdala: dit hersengebied zorgt ervoor dat je emoties kunt ervaren en verwerken. Als je hersenen beschadigd raken door een hersenaandoening, kan het zijn dat je problemen krijgt met je emoties.
Hersenen anatomie
De grote hersenen, of cerebrum, zijn verantwoordelijk voor complexe cognitieve activiteiten zoals denken, leren, geheugen en emotie.
Achterhoofdskwab (occipitaalkwab). De kleinste kwab die betrokken is bij het zien. Slaapkwab (temporaalkwab). Dit deel speelt een rol bij het onthouden en herkennen van mensen en het terughalen van herinneringen.
De achterhoofdskwab of occipitaalkwab ligt aan de achterzijde van je hoofd. Hier wordt informatie verwerkt die van belang is voor het zien. Prikkels die via je netvlies in je oog binnenkomen worden door zenuwenbanen naar de visuele hersenschors gestuurd.
Waar zit empathie in de hersenen? De verbinding tussen de hersencentra cortex cingularis anterior en nucleus accumbens is cruciaal voor onze empathische vermogens. Het ene, de cortex cingularis anterior, heeft te maken met moraal en zelfbeheersing.
Samengevat is de amygdala het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het opslaan van stressvolle ervaringen als negatieve emotionele herinneringen. Het werkt samen met andere hersengebieden om deze herinneringen te coderen, consolideren en ophalen, en helpt ons te leren van eerdere ervaringen en ons aan te passen aan toekomstige situaties.
Sensorische heropvoedingsoefeningen kunnen een nuttig hulpmiddel zijn bij de behandeling van thalamusschade. Deze oefeningen zijn ontworpen om de persoon te helpen de sensatie en perceptie van de zintuigen van het lichaam opnieuw te leren door ze te betrekken bij activiteiten die zicht, geluid, aanraking, smaak en geur omvatten.
Symptomen van schade aan uw thalamus zijn onder andere: Geheugenverlies (amnesie).Gebrek aan interesse of enthousiasme (apathie).Verlies van het vermogen om taal te begrijpen of te spreken (afasie) .
Bij een thalamusinfarct kan naast halfzijdig verlies van kracht, sensibiliteit of coördinatie sprake zijn van cognitieve stoornissen. Een bewustzijnsdaling is in zeldzame gevallen het gevolg van een thalamusinfarct, bijvoorbeeld bij een occlusie van de arterie van Percheron.
Het zintuig dat niet door de thalamus gaat, is geur. Geur wordt gedetecteerd door chemoreceptoren in het reukepitheel in de neus. Deze informatie reist door de reukzenuw, ook wel bekend als hersenzenuw I.
Het diencephalon bestaat uit drie gepaarde structuren: de thalamus, hypothalamus en epithalamus. Het vormt het centrale deel van de voorhersenen en wordt omringd door de hersenhelften.
In de hersenen komt de pijnprikkel als eerst binnen bij het centrale pijnregel systeem, de thalamus. Als de prikkel vanuit het ruggenmerg en het pijnregel systeem groot genoeg is, de drempel bereikt is, wordt de prikkel verder gevoerd naar het pijnervaring systeem, de hersenschors.
Je amygdala , een gebied in je hersenen dat je helpt emoties te verwerken en erop te reageren, drukt onmiddellijk op de paniekknop. Want angst is niet zomaar een emotie. Het is een krachtige, primitieve emotie waar je hersenen en lichaam op vertrouwen om je veiligheid te behouden.
Vooral bij schade aan de voorste delen van de hersenen (frontaalkwab) of als je hersenen ernstig beschadigd zijn kunnen dit soort gedragsveranderingen ontstaan. Sommige gedragsveranderingen ontstaan door een combinatie van psychologische reacties en schade in de hersenen.
Volgens Eysenck en Keane (2015) zijn er twee manieren waarop verdrongen herinneringen kunnen worden teruggeroepen: spontaan herstel en hersteld in therapie . Studies suggereren dat de meeste herstelde herinneringen in een therapeutische sessie vaak valse herinneringen zijn.
Hoe kun je mensen met een gebrek aan empathie herkennen? Ze bekritiseren anderen snel zonder zich in andermans situatie te verplaatsen.Ze lijken onverschillig naar personen in een slechtere situatie en naar personen die lijden.
Het onderzoek wijst uit dat de hersenen ons de pijn van anderen laten delen door dezelfde cellen te activeren die onze eigen pijn veroorzaken. De aanwezigheid van deze cellen, ook wel spiegelneuronen genoemd, was tot dusver nog niet aangetoond in het hersengebied dat betrokken is bij empathie.
In het afgelopen decennium hebben wetenschappers krachtige functionele MRI-beeldvorming gebruikt om verschillende hersengebieden te identificeren die geassocieerd worden met empathie voor pijn. Deze meest recente studie stelt echter vast dat de voorste insulaire cortex de plek is waar het gevoel van empathie ontstaat.
Schade in een deel van de thalamus kan leiden tot gevoelsstoornissen(sensibiliteitsstoornissen) en pijn in de tegenovergestelde lichaamshelft. Beschadigingen hier kunnen ook bewegingsstoornissen (motorische stoornissen) zoals bewegingsarmoede geven.
De thalamus is betrokken bij de motoriek, en geeft informatie door vanuit de kleine hersenen en de basale ganglia naar de motorische hersenschors. Ook speelt de thalamus onder andere een rol bij de handhaving van het bewustzijn. Het regelcentrum dat zorgt voor het handhaven van het interne milieu (homeostase).
De occipitale kwab is het achterste deel van de hersenen dat betrokken is bij het zien. Temporale kwab. De zijkanten van de hersenen, temporale kwabben, zijn betrokken bij het kortetermijngeheugen, spraak, muzikaal ritme en een zekere mate van geurherkenning.