het opstellen van wetten, samen met de Tweede en Eerste Kamer; het uitvoeren van taken door de Rijksoverheid; het opstellen en aanpassen van de begrotingen, samen met de Tweede en Eerste Kamer; benoemingen, zoals commissarissen van de koning, burgemeesters, diplomaten en leden van de rechterlijke macht.
Een minister is politiek verantwoordelijk voor een bepaald beleidsterrein, of voor een combinatie van beleidsterreinen. Alle ministers gezamenlijk zijn verantwoordelijk voor het algemene regeringsbeleid, dat in de ministerraad wordt besproken.
Het kabinet bestaat uit de ministers en de staatssecretarissen. Een minister geeft politieke leiding aan een ministerie. Ook kan een minister worden benoemd die niet is belast met de leiding van een ministerie, de 'minister zonder portefeuille'. Zo'n minister vindt onderdak bij een van de ministeries.
Ministeries zijn verantwoordelijk voor een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld het onderwijs of de landbouw. De politieke leiding van de ministeries (ook wel departementen) ligt bij de ministers en staatssecretarissen. Zij zijn politiek verantwoordelijk voor het beleid en de regels die de ministeries maken.
Zo is een minister altijd verantwoordelijk voor publiek geld en publieke taken, ook als er andere organisaties bij betrokken zijn. Verantwoording afleggen is alleen aan de orde als er sprake is van bevoegdheden. Door het contraseign wordt de minister verantwoordelijk voor besluiten van de Koning.
Formeel bezien doet de minister-president wel een voordracht tot benoeming of ontslag van een minister of staatssecretaris tijdens de kabinetsperiode. Hij kan een dergelijk voorstel echter pas doen na een besluit van de ministerraad (art. 4, tweede lid, Reglement van orde voor de ministerraad).
De ministers vormen de uitvoerende macht in Nederland. Hoewel de Koning gezamenlijk met de ministers de regering vormt, is de rol van de Koning beperkt. De rol van de Koning is vastgesteld in artikel 42.
het opstellen van wetten, samen met de Tweede en Eerste Kamer; het uitvoeren van taken door de Rijksoverheid; het opstellen en aanpassen van de begrotingen, samen met de Tweede en Eerste Kamer; benoemingen, zoals commissarissen van de koning, burgemeesters, diplomaten en leden van de rechterlijke macht.
Het verrichten van taken die andere delen van de samenleving niet of onvoldoende behartigen. Het voortbrengen van goederen en diensten waaronder collectieve goederen.Het reguleren van de markt en het corrigeren van marktfalen. De overheid is het uitvoerend apparaat van de Staat.
WIE CONTROLEERT HET OM? In de rechtszaal beoordeelt de rechter of het OM en de politie hun werk goed hebben gedaan.
Als een kabinetscrisis daadwerkelijk tot de val van een kabinet leidt, bieden de leden van het kabinet hun ontslag aan aan het staatshoofd. Er moeten dan nieuwe verkiezingen voor de Tweede Kamer worden uitgeschreven. Het oude kabinet blijft de lopende zaken afhandelen totdat er een nieuw kabinet is geïnstalleerd.
Biografie. Wiersma groeide op in Dokkum waar zij op het Dockinga College haar middelbareschooldiploma mavo behaalde. Hierna deed zij een jaar de beroepsopleiding tot matroos, Eerste Maritieme Militaire Vorming (EMMV) bij de Koninklijke Marine te Den Helder.
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Eelco Heinen (Laren (NH), 27 april 1981) is een Nederlands politicus namens de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Sinds 2 juli 2024 is hij minister van Financiën in het kabinet-Schoof. Daarvoor was hij vanaf 31 maart 2021 lid van de Tweede Kamer. MSc Ing.
Het regeringsbeleid controleren
De Kamer controleert de federale regering. Alleen de Kamer kan die regering of ministers tot de orde roepen en eventueel het vertrouwen aan de regering intrekken. Interpellaties zijn het controlemiddel bij uitstek waarover de kamerleden beschikken.
Voorbeelden van bestuursorganen zijn: ministers, staatssecretarissen, commissarisen van de koning, dijkgraven, burgemeesters en gemeenteraden. Misschien valt het je op dat 'de gemeente', 'het ministerie' en 'het waterschap' niet in dit rijtje staan.
De voorbereiding van beleid, wetten en regelingen vindt plaats op een ministerie (ook wel: departement). Ook bij het uitvoeren en controleren hiervan hebben ministeries een belangrijke taak, maar soms gebeurt dat ook door intern of extern verzelfstandigde organisaties of door rechtspersonen met een wettelijke taak.
Volgens de Nederlandse Grondwet kent Nederland drie bestuurslagen: het Rijk, de provincies en de gemeenten.
Verantwoordelijkheid en verantwoording
De regering is verantwoordelijk voor het totale beleid en de uitvoering daarvan, terwijl het kabinet verantwoordelijk is voor de dagelijkse gang van zaken. De leden van het kabinet zijn politiek verantwoordelijk en moeten verantwoording afleggen aan het parlement, de Tweede Kamer.
De eerste minister is het hoofd van de regering. Hij is over het algemeen de formateur van de regering waarvan hij de werkzaamheden leidt en coördineert. Hij zit de ministerraad voor en oefent daardoor daadwerkelijk het gezag uit over zijn collega's. Zijn ontslag betekent doorgaans ook het ontslag van zijn regering.
Het kabinet-Schoof is sinds 2 juli 2024 het Nederlands kabinet dat het kabinet-Rutte IV opvolgde.
Zoals je in §11.3 kunt lezen, zijn de zes actoren met macht de volgende: het parlement, het kabinet, de rechters, ambtenaren, massamedia en externe adviseurs. De eerste drie horen bij de Trias Politica, de machtenscheiding die Montesquieu opstelde.
De huidige koning is Willem-Alexander der Nederlanden. Zijn beoogde opvolger is Catharina-Amalia, Prinses van Oranje. Grondwettelijk is de koning het staatshoofd en maakt hij deel uit van de regering. Ook heeft hij een rol in de kabinetsformatie en het wetgevende proces.
De Koning en de ministers vormen samen de regering. Het parlement (de Staten-Generaal) controleert de regering. Ministers leggen in het parlement verantwoording af over hun beleid.