Volgens de wet, artikel 300 Wetboek van Strafrecht (Sr), wordt mishandeling gestraft met een gevangenisstraf van maximaal 3 jaar of een geldboete van de 4e categorie. Dit is de “lichtste” vorm van mishandeling. Ook wel “eenvoudige” mishandeling genoemd.
Een eenvoudige mishandeling is een mishandeling waarbij het slachtoffer pijn of beperkt letsel heeft opgelopen. Bij beperkt letsel kunt u denken aan blauwe plekken of een pijnlijke huid. Vergis u echter niet, ook op eenvoudige mishandeling staat een straf gesteld.
De wettekst van artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt: Lid 1 “Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie”.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Uit de rechtspraak volgt dat het bij mishandeling draait om het opzettelijk toebrengen van lichamelijk letsel bij een ander. Een eenvoudige klap kan dus al mishandeling opleveren.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Als slachtoffer van een mishandeling wilt u de dader aansprakelijk stellen voor de door u opgelopen schade. Niet alleen materiële schade maar ook uw geestelijke schade. Als u bent mishandeld, dan is de dader volgens de wet strafbaar en zal de deze bij de rechtbank worden vervolgd voor zijn agressie daden.
In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier. Wanneer je weet wie de mishandeling gepleegd heeft, kan de politie deze persoon aanhouden of uitnodigen op het politiebureau voor een verhoor.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Als je lichamelijk of geestelijk mishandeld bent en er een verdachte is aangehouden, gaat de zaak naar de officier van justitie. De officier van justitie behandelt de zaak en neemt een besluit. Je beslist zelf of je op de hoogte wilt blijven van het strafproces na een mishandeling.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
Als u slachtoffer bent van geweld, moet u altijd aangifte doen. Bel 0900 - 8844 (belkosten). Dan kunt u bespreken welke manier voor u het beste is. Voordat u aangifte doet, vertelt de politie u graag wat uw rechten als slachtoffer zijn.
Droge klap of schop (alleen pijn, geen letsel) Mishandeling, enig letsel ten gevolge hebbend. Mishandeling met behulp van een slagwapen of door een kopstoot, enig lichamelijk letsel ten gevolge hebbend.
Na de aangifte start de politie een onderzoek. In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier.
Een strafblad betekent dat er strafbare feiten van jou of iemand anders geregistreerd zijn in de registers van politie en justitie. Dat gebeurt als de officier van justitie of rechter een straf geeft.
Als we de pleger van het geweld aanhouden, dan gaat hij mee naar het politiebureau. De politie stelt verder onderzoek in naar de omstandigheden van het geweld en eventuele strafbare feiten. De officier van justitie beslist of hij wordt voorgeleid bij de rechter of naar huis mag met een dagvaarding.
Hoogte smartengeld
Hoeveel smartengeld u krijgt, is vooraf lastig te bepalen. De rechter kijkt naar uw totale situatie zoals uw leeftijd, hoe erg uw schade is en de invloed hiervan op uw leven. Ook kijkt de rechter hoeveel smartengeld anderen kregen in situaties die ongeveer hetzelfde zijn.
U heeft 3 maanden de tijd voor aangifte van een klachtdelict. In sommige gevallen start deze periode pas als u weet wie de dader is.
Een poging tot mishandeling is niet strafbaar. Als u al eerder van plan was iemand te mishandelen en u doet dat vervolgens, dan is er sprake van “voorbedachten rade”. Een strafverhogend detail. Als u iemand opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengt kunt u maximaal 8 jaar celstraf krijgen.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
Alleen de partner van het slachtoffer, zijn kinderen en ouders komen in aanmerking voor een vergoeding van affectieschade. De hoogte van de vergoeding ligt tussen de € 12.500 en € 20.000. De persoon die aansprakelijk is voor het ongeval, betaalt.
Er is sprake van een verschil tussen een klacht en een aangifte. De politie is op grond van artikel 163 lid 6 en artikel 165 lid 1 Wetboek van Strafvordering verplicht de aangifte of klacht in ontvangst te nemen. In de praktijk komt het echter vrijwel niet voor dat de politie weigert om een klacht op te nemen.
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.