De meeste mensen die overleven kunnen weer naar huis: 80-90 van de 100 overlevenden heeft een jaar na de reanimatie een goede levenskwaliteit. Ook kunnen veel mensen weer het werk of de activiteiten oppakken van voor de hartstilstand.
Zo'n acht tot twintig van de honderd mensen overleven een reanimatie buiten het ziekenhuis. De helft daarvan kan na revalidatie zijn leven weer gewoon oppakken en heeft geen of weinig last van de gevolgen (concentratieproblemen, vermoeidheid of gedeeltelijke verlamming).
Overlevingsresultaten. Van de 517 patiënten, hadden 307 (59,4%) terugkeer van spontane circulatie na initiële CPR, 156 (30,2%) overleefden tot ontslag uit de ICU, 138 (26,7%) overleefden tot ontslag uit het ziekenhuis, 126 (24,3%) overleefden tot een jaar en 83 (15,9%) overleefden tot vijf jaar .
Na de behandeling
Na 24 uur wordt het koelen gestopt en kan het lichaam vanzelf weer langzaam opwarmen. Dit kan enige tijd duren; hoelang precies verschilt per patiënt. Als de patiënt weer een normale lichaamstemperatuur heeft bereikt, wordt de slaapmedicatie gestopt. Daarna kunnen we beoordelen of er hersenschade is.
De afgelopen 20 jaar schommelde de overlevingskans bij een hartstilstand rond de 10 procent voor incidenten buiten het ziekenhuis en 21 procent voor incidenten in het ziekenhuis . Toch blijkt uit onderzoek dat reanimatie van goede kwaliteit een aanzienlijke impact heeft op de overlevingskansen, zowel binnen als buiten het ziekenhuis.
Reanimatie kan iemands leven redden als ze het direct na een hartstilstand krijgen . Ongeveer 25% van de mensen die direct reanimatie krijgen in een ziekenhuis, overleeft het en gaat na een ziekenhuisopname weer naar huis.
Een reanimatie kan uw leven redden. Maar niet iedere reanimatie is succesvol. Slechts tien tot twintig procent van de reanimaties slaagt.
Als het hart plotseling stopt met pompen, krijgen de hersenen geen bloed meer. Na enkele minuten overlijdt u daaraan. We spreken dan van een plotse hartdood. Tijdige reanimatie kan in veel gevallen de pompfunctie van het hart herstellen, zonder dat de hersenen schade oplopen.
Ongeveer 15 tot 50 procent meldt negatieve uitkomsten zoals PTSS, geheugentekort, cognitieve problemen, angst of depressie. Toch meldt 10 tot 20 procent van de overlevenden positieve uitkomsten die hun perspectief op leven en dood veranderen, en vaak resulteren in meer altruïstische vooruitzichten en minder angst voor de dood .
Als het lukt om uw hart opnieuw te laten kloppen, kan het zijn dat uw hersenen te lang zonder zuurstof zijn geweest. Na 6 minuten is er al blijvende schade aan de hersenen.Na 10 minuten is de schade aan uw hersenen te groot. U leeft dan niet meer of bent in coma.
Het belangrijkste risico bij een reanimatie is dat het soms wel lukt om het hart weer goed op gang te krijgen, maar dat de hersenen te lang zuurstofgebrek hebben gehad. Hierdoor kan blijvende hersenbeschadiging ontstaan en of kan de patiënt in coma raken.
Uit praktijkparameters van de American Academy of Neurology is ook gebleken dat klinische kenmerken zoals pupilreactie op licht, hoornvliesreflexen, motorische reacties op pijn en de aanwezigheid van myoclonusstatus epilepticus betrouwbare voorspellers zijn van een slechte prognose bij comateuze patiënten die door middel van reanimatie zijn gereanimeerd (89).
Tekenen van leven zijn, vooral in combinatie: • Spontane, regelmatige, en adequate ademhaling.Lokaliserende bewegingen van de patiënt.Openen van de ogen.Significante stijging van het EtCO2.
Als een hartstilstand langer dan 5 tot 6 minuten duurt zonder reanimatie, dan kan het zelfs zorgen voor schade of sterfte van hersenweefsel. Hierdoor ontstaat hersenschade.
Nadat u bent gereanimeerd kan er angst of onzekerheid ontstaan over uw gezondheid en over de toekomst.U kunt zich daarnaast ook somber of verdrietig voelen. Dit zijn na de reanimatie normale reacties. Het is belangrijk om aan deze gevoelens aandacht te besteden.
Ook is niet te voorspellen hoe lang de duur tot overlijden is na het beëindigen van de beademing. Dit kan variëren tussen een aantal minuten en dagen/weken.
In de Verenigde Staten vinden er elk jaar ongeveer 350.000 reanimatiepogingen buiten ziekenhuizen plaats, met een gemiddelde overlevingskans van 5 tot 10 procent . In ziekenhuizen vinden 750.000 pogingen plaats, met een overlevingskans van ongeveer 20 procent.
Bij ongeveer de helft van deze patiënten is de hersenschade ernstig. Zij komen niet meer bij bewustzijn. De andere helft wordt wel weer wakker, maar er bestaat een kans op (blijvende) problemen met bijvoorbeeld het geheugen.
Reanimatie uitvoeren tijdens een medische crisis kan traumatisch zijn, zelfs als de persoon het overleeft . De emotionele nasleep blijft hangen, ondanks de opluchting van het herstel. Voor velen transformeert het trauma in een vorm van PTSS.
De overlevingskans
Is onder andere afhankelijk van de snelheid en deskundigheid van de hulp, de leeftijd en de gezondheid van het slachtoffer. De overlevingskans bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis is bijna 1 op 4: van de 100 mensen die worden gereanimeerd overleven 20 tot 25 personen.
Het duurt slechts enkele minuten en doet geen pijn. U krijgt hiervoor een aantal elektroden op de huid geplakt.
Uiteindelijk houden alle lichaamsfuncties ermee op: de ademhaling komt tot stilstand, het hart stopt met kloppen, het bloed stroomt niet langer en geleidelijk aan dooft de hersenactiviteit. Na de laatste ademhaling trekt de kleur helemaal weg uit het gezicht, de gestorvene wordt 'doodsbleek'.
Met reanimatie is er een kleine kans dat u overleeft. Hoe eerder gestart wordt met reanimeren, hoe groter de kans dat u overleeft. Iedere minuut vertraging vermindert de overlevingskansen met 10%. U kunt aan een hartstilstand blijvende klachten overhouden.
Hoewel er vaak geen waarschuwingssignalen zijn voordat plotselinge hartstilstand optreedt, kunnen sommige van de volgende symptomen voorafgaan aan de plotselinge hartstilstand:Vermoeidheid of zwakheid. Kortademigheid. Flauwvallen.
Goed uitgevoerde reanimatie (en vooral borstcompressies) zorgt ervoor dat eventuele defibrillatiepogingen een grotere kans van slagen hebben en verdubbelt de kans op overleving.