Met de PES-structuur kan de verpleegkundige alle verkregen informatie in drie gebieden indelen:Probleem;Etiologie;Symptomen.
NANDA, NOC, NIC is een classificatiesysteem, verwerkt in een database die is ingebouwd in het epd. Het systeem maakt onderdeel uit van het verpleegkundig proces. Verpleegkundigen benoemen op systematische wijze een verpleegkundig probleem (NANDA) en stellen doelen (NOC) en interventies (NIC) vast.
Je verzorgt zieken, gehandicapten of mensen die hulp nodig heb. Het doel hierbij is het genezen, verzorgen, ontwikkeling en levensverbetering van patiënten. Wat men kan verwachten als verpleegkundige is het wassen, aankleden en verschonen van mensen.
Met de PES-structuur kan de verpleegkundige alle verkregen informatie in drie gebieden indelen: Probleem; Etiologie; Symptomen.
Wat is NANDA? De North American Nursing Diagnoses Association (NANDA) wordt sinds 1982 beheerd door NANDA International in de Verenigde Staten en Canada. Het is een classificatie die verpleegkundigen helpt een diagnose te stellen.
Marjory Gordon was de eerste president van de North American Nursing Diagnosis Association (NANDA). In de elf gezondheidspatronen ordent Gordon de diagnoses van de NANDA in een logisch geheel. De 11 patronen zijn te overzien en logisch voor verpleegkundigen.
Het 5A model is ontworpen om zorgverleners te helpen om structuur te geven aan zelfmanagementondersteuning (CBO, 2014). In het 5A model gaat het over: Achterhalen, Adviseren, Afspreken, Assisteren en Arrangeren (zie figuur 1). (levering van) zorg zijn vastgelegd.
Fase 1: Gegevens verzamelen bij de (Verpleegkundige anamnese) Fase 2: Verpleegkundige diagnose(n) of verpleegproblemen vaststellen. Fase 3: Vaststellen gewenste resultaten. Fase 4: Verpleegkundige interventies plannen in een verpleegplan.
Een verpleegplan ziet er als volgt uit: Anamnese (gegevens verzamelen). Diagnose stellen. Beoogde resultaten formuleren (verwachte resultaten plannen).
De PES-criteria helpen je om tot een juiste formulering van een verpleegprobleem te komen. Bij een goed geformuleerd probleem is het makkelijker om tot een haalbaar en zinvol SMART doel te komen. De patiënt heeft doorlig-plekken omdat hij teveel op bed ligt.
Nursing Outcomes Classification is een classificatie van zorgresultaten. Zorgverleners kunnen hiermee de toestand van de cliënt evalueren en de voortgang volgen van patiënten/cliënten, mantelzorgers, gezinnen of gemeenschappen. De NOC classificatie is geordend in 7 domeinen en 32 klassen.
De gezondheidspatronen zijn volgens Gordon functioneel omdat ze de gedragingen weergeven van mensen in hun behoefte in het welbevinden. Deze gedragingen zijn er op gericht om individuele en sociale behoeften te vervullen en om het individu zo gezond mogelijk te houden.
Carpenito is een zakboek wat verpleegkundige diagnoses weergeeft, deels gebaseerd op het NNN, hier haalt de wijkverpleegkundige zelf de stukken uit die van belang zijn voor de zorg. Omdat al deze verschillende systemen bestaan probeert V&VN met de ontwikkeling van de Kernsets om de gegevens uitwisselbaar te maken.
Wellicht het grootste pluspunt: in Omaha System kun je zowel problemen, interventies als resultaten geclassificeerd vastleggen. Het sturen op resultaten wordt hierdoor een stuk eenvoudiger. Ook gegevens over de zelfredzaamheid van de cliënt en de inzetbaarheid van het steunsysteem kunnen eenduidig worden vastgelegd.
Met Nanda NIC NOC (NNN) maak je de zorg inzichtelijk, meetbaar én de registratie eenduidig. Als iedereen op dezelfde manier rapporteert kunnen jij en je collega's beter onderbouwde verbanden leggen tussen symptomen, oorzakelijke factoren en het effect van ingezette interventies.
Er zijn verschillende anamneses: 1) Initiële anamnese wordt afgenomen tijdens het eerste contact met de cliënt 2) Vervolganamnese wordt afgenomen nadat er een initiële anamnese is gedaan. 3) Speciële anamnese wordt afgenomen wanneer er specifiek op één aspect informatie nodig is.
Het Omaha System is een classificatiesysteem voor wijkverpleegkundigen en andere zorgverleners waarin ze de gezondheidstoestand, acties en uitkomsten van de zorg voor cliënten vastleggen. Het vergemakkelijkt de communicatie met elkaar en met de cliënt.
Er bestaan verschillende soorten verpleegkundige diagnoses: Actuele diagnose, waarbij het verpleegprobleem aanwezig is. Hoog risico diagnose, bijvoorbeeld het risico op infectie of shock. Wellness diagnose: gericht op gezondheidsbevordering in de vorm van zelfzorg en mantelzorg.
Stap 1 Oriëntatie op de situatie/klinisch beeld: benoemen en beargumenteren. Stap 2 Klinische probleemstellingen: beredeneren kernproblemen op: somatisch, psychosociaal en ADL-gebied. Stap 3 Aanvullend klinisch onderzoek: meedenken met de arts. Stap 4 Klinisch beleid: beredeneren aanpak voor kernproblemen.
Proactive Nursing is een methode waarmee de begeleider de actuele gezondheidstoestand van een cliënt met een verstandelijke beperking op een bepaald moment stapsgewijs vaststelt.
Om de diagnose te kunnen stellen kijk je altijd naar het totaalplaatje: het probleem, de oorzaak en de bijbehorende klachten of verschijnselen. Hiervoor gebruik je de PES-structuur: gezondheidsprobleem (P) etiologie oftewel samenhangende factoren (E)