Er kan een eenmalige urinesondage uitgevoerd worden.Hierbij wordt een flexibele buis via de urinebuis tot in de blaas gebracht, zodat die geledigd kan worden. Soms wordt een verblijfskatheter gebruikt, dit is een flexibele buis die enkele dagen ter plaatse mag blijven.
Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost als u opeens niet meer kunt plassen. U krijgt een slangetje in uw blaas via de plasbuis. Dit blijft 2 of 3 dagen zitten. U krijgt vaak ook medicijnen om beter te kunnen plassen.
De operatie vindt plaats onder volledige narcose of met een ruggenprik en duurt twintig tot dertig minuten. Bij een TOT/TVT-O-operatie plaatst de arts het bandje door een klein sneetje in uw vagina te maken en twee steekgaatjes aan beide kanten in uw lies.
De wond in uw plasbuis moet na elke operatie thuis nog verder genezen. Dit duurt zeker 6 weken. In de eerste fase krijgt u een katheter. Na 3 tot 4 dagen mag u meestal weer naar huis.
Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost in deze situaties: U moet al een tijd heel nodig plassen en het lukt niet. Ook niet thuis of in een rustige omgeving. U heeft pijn bij het plassen en u bent ook ziek of u heeft koorts.
Wie niet kan plassen na een operatie, kan met medicatie behandeld worden die de spiercellen rond de blaashals ontspannen. Bij chronische urineretentie door prostaatvergroting wordt ook medicatie voorgeschreven, maar op lange termijn kan een operatie nodig zijn.
Als het plassen niet of niet goed op gang komt, brengen we de katheter opnieuw in. Dit kan na een paar uur al bekend zijn. Daarna mag u naar huis. U komt dan terug op de polikliniek bij de uroloog om de verdere behandeling te bespreken.
Uw blaas wordt gevuld met spoelvloeistof om de blaas op te rekken. Zo kan de uroloog zien waar de afwijking of tumor zich bevindt. Vervolgens schraapt de uroloog de binnenkant van de blaas schoon en verwijdert het weefsel uit de blaas. Aan het einde van de operatie krijgt u een verblijfskatheter in de blaas.
Na het toedienen van de verdoving maakt de uroloog een snede in de onderbuik.Vervolgens wordt de blaas geopend en het overtollige prostaatweefsel wordt verwijderd. Het prostaatkapsel blijft achter. Het weefsel worden opgestuurd naar het laboratorium om te onderzoeken of er kwaadaardige cellen aanwezig zijn.
Door de aanwezigheid van de katheter kan het risico op urineweginfecties toenemen. Dit kan leiden tot symptomen zoals pijn bij het plassen, frequente aandrang, koorts en troebele urine.
Tot 4 weken na de operatie raden wij u aan om geen geslachtsgemeenschap (coïtus) te hebben. Zolang u nog bloedverlies heeft via de vagina mag u geen tampons gebruiken, niet zwemmen of naar de sauna gaan. Dit in verband met hygiëne en risico op een infectie.
Dé nieuwe behandeling voor urine incontinentie bij vrouwen. Het gaat om de Viveve® behandeling. Acura Medisch Centrum past een innovatieve manier toe om de eerder genoemde klachten op te lossen. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van de zogenaamde Viveve® behandeling.
Wat is een TVT-operatie? De gynaecoloog of uroloog maakt een sneetje onder uw plasbuis en plaatst het TVT-bandje.Bij drukverhoging in uw buik wordt de plasbuis op dit bandje dichtgedrukt. Hierdoor verliest u geen urine meer of heeft u veel minder urineverlies.
Als het niet lukt om de blaas goed leeg te plassen, blijft er urine in de blaas achter. Dit heet blaasretentie. Doordat je blaas niet goed doorspoelt, kan er een blaasontsteking ontstaan, die zelfs tot een ontsteking van de nierbekkens kan leiden.
Moeite met plassen na de operatie. Het afdrukken van de plasbuis kan zo effectief zijn dat u na de operatie moeite kunt krijgen met uitplassen. Soms komt het plassen na enkele uren tot dagen weer spontaan goed op gang en is katheteriseren niet nodig.
Naast een duidelijk en plotseling onvermogen om de blaas te legen hebben mensen die lijden aan acute urineretentie vaak ook een opgezette buik. Complicaties van onbehandelde urineretentie kunnen onder andere beschadiging van de blaas en chronisch nierfalen zijn.
Impotentie. De operatie kan gevolgen hebben voor uw seksueel functioneren. Omdat de prostaat en zaadblaasjes verwijderd zijn, is het niet meer mogelijk een zaadlozing te krijgen.
De meeste patiënten die deze operatie ondergaan, ervaren weinig pijn. U kunt wel last hebben van blaaskrampen.
Na een prostatectomie (en/of een TURP: transurethrale resectie van de prostaat) lukt het vaak niet om de plas even uit te stellen. Door de operatie is de balans in het systeem van controle over de blaas verstoord. Dit betekent dat je dan als man in meer of mindere mate urine verliest.
U heeft voor de operatie een afspraak met de anesthesioloog over de verdoving. Een oncologieverpleegkundige vertelt u over de operatie en de voorbereidingen. Een blaasverwijdering is een zware operatie. We bespreken hoe u uw lichaam hierop voorbereidt en daarmee de kans vergroot dat u goed herstelt.
Het duurt tot ongeveer vier weken voordat de wond is genezen. In die tijd kunt u bloed plassen. Soms ook met stolsels. Ook kunt u een branderig gevoel hebben als u voelt dat u moet plassen of bij het plassen.
Jaarlijks krijgen ongeveer 6.800 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose. Symptomen zijn onder meer vaak moeten plassen, aandrang hebben om te plassen, bloed in de urine of chronische blaasontsteking. Blaaskanker groeit meestal langzaam. In het begin zijn er weinig of geen klachten.
Het verwijderen van de katheter
De katheter zit vast met een ballonnetje. De verpleegkundige haalt het ballonnetje leeg en verwijdert de katheter. Dit doet meestal geen pijn.
Dan zal de verpleegkundige nogmaals met de bladderscan controleren hoeveel urine er is achtergebleven in de blaas. Is dit minder dan 250 ml urine, dan krijgt u nogmaals 2 uur de tijd om spontaan te plassen. Is dit meer dan 250 ml? Dan zal de verpleegkundige uw blaas leegmaken met een eenmalige katheter.
Wanneer je je blaas in de loop der tijd niet goed kunt leegplassen, is er sprake van chronische urineretentie. De belangrijkste oorzaken van deze vorm van urineretentie zijn een blaasspier die niet sterk genoeg is of omdat je bekkenbodemspieren te gespannen zijn.