Ter verduidelijking: bij stimulatie van de nervus vagus vertraagt de hartslag. Dit noemen we een inhiberende (remmende) werking. Dus je wordt er rustiger van.
Die balans is mogelijk te herstellen door een zenuw te stimuleren die het hartritme vertraagt. Vooral een bepaalde zenuw lijkt hiervoor geschikt. Die heet de nervus vagus. Deze zenuw vertakt naar verschillende delen van het lichaam, waaronder je oor én je hart."
Bij nervus vagus stimulatie (NVS) leggen we een elektrode om de linker nervus vagus. Als we de nervus vagus met een elektrisch stroompje kunstmatig prikkelen, gaan signalen door deze zenuw naar de hersenen. Deze signalen onderdrukken de epileptische aanvallen in de hersenen.
Ze vertakt zich vanuit de hersenstam naar onze organen (zoals de darmen, de maag, het hart en de longen) en is van grote invloed op de eerder genoemde automatische processen zoals ademhalen, spreken, slikken, de hartslag, de bloeddruk, horen, proeven, verteren en de blaasfunctie.
Een belangrijke taak van de nervus vagus is het versturen van signalen naar verschillende organen in het lichaam. De voornaamste functie is echter om het centrale zenuwstelsel te informeren over de toestand van al deze organen.
De nervus vagus stuurt signalen in de richting van de verschillende organen van het lichaam, maar meer nog geleidt hij informatie over de toestand van de organen naar het centrale zenuwstelsel. 80-90% van de zenuwvezels in de nervus vagus zijn afferente of sensorische zenuwcellen.
Het sympatisch zenuwstelsel wordt geactiveerd tijdens stressvolle en gevaarlijke situaties en het parasympatisch zenuwstelsel wordt vervolgens geactiveerd zodat we weer kunnen ontspannen en herstellen. Ter verduidelijking: bij stimulatie van de nervus vagus vertraagt de hartslag.
De nervus phrenicus of middenrifszenuw is een motorische en sensibele zenuw die beiderzijds gevormd wordt door zenuwvezels uit de plexus cervicalis (ruggenmergswortels C3-C5, vooral C4).
Blootstelling aan acute kou activeert de nervus vagus, en daarmee zenuwcellen die de neurotransmitter acetylcholine produceren (om te communiceren). Er is alleen een Engelstalige Wikipedia-pagina over deze zenuwcellen.
De Nervus Vagus daalt via de hals af naar beneden, daar heeft hij takken die het strottenhoofd, de slokdarm en de luchtpijp bezenuwen. Verder naar beneden loopt de zenuw naar de borst en vertakt daar richting het hart en longen.
De nervus vagus speelt een belangrijke rol in het parasympatische zenuwstelsel. Dat betekent concreet dat het bijdraagt aan onder andere: Verlaging van alertheid, bloeddruk. Vertraging van de hartslag en ademhaling.
Een van de belangrijkste manieren waarop je de gezonde functie van de nervus vagus kunt stimuleren, is door een diepe, langzame buikademhaling. Adem langzamer en dieper vanuit de buik. Denk aan het vergroten van de buik en het verwijden van de ribbenkast terwijl je inademt. Adem vervolgens langer uit dan je inademt.
De nervus vagus, ook wel de zwervende zenuw genoemd, is een lange zenuw die vanuit je hersenstam een connectie heeft met verschillende gebieden in jouw lichaam, zoals jouw hart, keel, maag en darmen.
Het hart zou wel trager gaan kloppen, omdat de cellen in de sinusknoop het snelst een prikkel af kunnen leveren. De sinusknoop geeft als het ware het tempo aan. Vanuit de sinusknoop verspreidt de elektrische prikkel zich aanvankelijk over de spiercellen van beide boezems en wordt dan even opgehouden in de AV-knoop.
De sinusknoop ligt boven in de rechterboezem. Hier begint de elektrische prikkel. De cellen van de sinusknoop geven het snelst van alle cellen in het hart een elektrische prikkel af. Samen zijn ze een natuurlijke pacemaker.
Het stimuleren van een specifieke hersenzenuw, genaamd nervus vagus, kan angstklachten verminderen en helpen bij het sneller afleren van angst. Dit blijkt uit onderzoek van Universiteit Leiden.
De darm-hersenen verbinding of nervus vagus
De belangrijkste en grootste zenuw in ons lichaam loopt van de hersenen naar de darmen en wordt de nervus vagus oftewel de 'darm-hersenen verbinding' genoemd.
Je darmen hebben namelijk ook een zenuwstelsel – het zogenaamde enterische zenuwstelsel. En dit maakt de darm enorm zelfstandig. Sommige zaken regelt hij dan ook gewoon zonder instructies van de hersenen, zoals het verteren van voedsel bijvoorbeeld. Daarom noemen we de darm ook wel het tweede brein.
Het parasympathische zenuwstelsel zorgt voor een grotere productie van spijsverteringssappen, een snellere darmbeweging, een versnelde bloedaanvoer (via verwijding van de bloedvaten) naar het spijsverteringsstelsel en een snellere nierwerking. Het verlaagt verder de hartslag- en ademhalings-frequentie.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
Hartkramp komt doordat zo'n bloedvat nauwer is geworden (vaak door aderverkalking). Dit heeft te maken met bijvoorbeeld ouder worden, roken, ongezond eten, weinig bewegen en erfelijkheid. Door vernauwde bloedvaten kan minder bloed stromen. Er kan dus ook minder zuurstof in de hartspier komen.
Wat merk ik bij een hartaanval? 3 van de 4 mensen met een hartaanval hebben een drukkend gevoel op de borst of pijn in de borst. Dit gaat niet weg bij rustig zitten of liggen. Het drukkende gevoel en de pijn zijn na 15 minuten nog niet weg.
Voel met drie vingers naast elkaar aan de duimzijde van de pols de hartslag. Kijk mee op een horloge met secondewijzer en tel gedurende twintig seconden de hoeveelheid slagen van het hart.
Sympathische zenuwen werken bij activiteit en stress. Ze activeren de spieren, ademhaling en hartslag, en maken dat de bloeddruk stijgt en het zweet ons soms in de handen staat. Hierbij spelen de hormonen adrenaline en noradrenaline (afkomstig uit het bijniermerg) een belangrijke rol.
De zwervende zenuw maakt deel uit van het autonome zenuwstelsel, het systeem dat de functies van ons lichaam regelt waar we niet over na hoeven te denken (ademhaling, hartslag, spijsvertering, hormonen), dingen die we op onbewust niveau doen, ook wel het parasympatische deel genoemd.