In Eritrea zijn de twee grootste godsdiensten het christendom en de islam (voornamelijk soennieten). 63% van de bevolking is christen. Het belijden van de christelijke religie is toegestaan voor volgers van de Eritrees-orthodoxe Tewahedo-kerk, de Rooms-Katholieke kerk en de Evangelische (Lutherse) Kerk van Eritrea.
Ongeveer 50% van de bevolking is christelijk, 48% islamitisch en 2% is aanhanger van een traditioneel geloof. Onder Eritrese asielzoekers en vergunninghouders in Nederland komt de islam niet vaak voor, terwijl in Eritrea dus bijna de helft van de bevolking moslim is.
Een meerderheid van de bevolking in de zuidelijke en centrale regio's is Christen , terwijl de noordelijke gebieden overwegend Soennitisch Moslim zijn. Een meerderheid van de Tigrinya, de grootste etnische groep, is Christen.
In de oudheid kende het gebied wat we nu kennen als Eritrea zijn hoogtijdagen als het koninkrijk Aksum. Een handelsrijk dat bestond vanaf het jaar 100 tot 940 en dat rijkdom kende door de handel in ivoor. Het koninkrijk sloeg zijn eigen munten en rijkte zo ver als tot de Romeins-Egyptische grens.
Er zijn drie officiële talen in Eritrea: Tigrigna, Arabisch en Engels. Soms spreken de wat oudere lokale zakenmensen ook nog wel eens Italiaans. Groet een Eritreeër met 'Selam', wat vrede betekent.
Hallo! = Selam! Bij de volgende begroetingen is zowel dehando, dehan en kemmee goed.
Het onderzoek laat zien dat het overgrote deel van de recent gearriveerde Eritrese nieuwkomers van het platteland komt en weinig opleiding heeft genoten. De 'oneindige' dienstplicht is de belangrijkste reden om het land te ontvluchten. Een Eritreeër vertelt: 'Je weet niet tot wanneer je erin zit.
Hoe de naam Eritrea aan Mdree-Bahree (Land van de Zee) wordt gegeven Eritrea werd door de lokale bevolking Mdree-Bahree (wat Land van de Zee betekent) genoemd. De term "Eritrea" is afgeleid van de Griekse term Sinus Erythraeus, wat in het Engels vertaald kan worden als Rode Zee.
Eritreeërs zijn lastige mensen. Ze integreren moeilijk, maken weinig contact met Nederlanders, leren het Nederlands moeizaam, zijn vaak werkloos, nemen geen initiatief en eenzaamheid en alcoholmisbruik komen vaak voor.
De bevolking in Eritrea spreekt Tigrinya, de taal die wordt gebruikt door overheidsinstanties, en Arabisch. De diversiteit in taal en cultuur in Eritrea is erg groot. Er wordt bijvoorbeeld ook Amhaars, Tigray, Kunama, Afar, Belen en vele andere talen gesproken alsmede Europese talen zoals Engels en Italiaans.
Veel mensen ontvluchten Eritrea vanwege de dienstplicht. Deze loopt vaak op tot meer dan tien jaar en is door de VN bestempeld als een vorm van dwangarbeid. Deserteurs en dienstweigeraars worden wreed bestraft en ook hun families lopen gevaar. Eritrea kent geen persvrijheid of vrijheid van meningsuiting.
Vóór de afscheiding van Eritrea van Ethiopië in 1993 behoorde ongeveer de helft van de bevolking van Eritrea tot de Ethiopisch-orthodoxe Tewahedo-kerk, waaronder bijna alle Tigrinya. Nadat het land onafhankelijk werd, deed het een beroep op de patriarch van de Koptische kerk voor autocefalie, wat werd verleend .
Op het Afrikaanse continent zijn de christenen in de meerderheid: er wonen 354 miljoen moslims en 410 christenen (48 procent van de bevolking). Het aantal christenen groeit nog steeds.
De legers van Ethiopië en Eritrea en aanverwante milities zijn verwikkeld in een bloedige strijd met het Volksbevrijdingsleger van Tigray. Dat wil de macht over het eigen gebied. De oorlog in Tigray duurt al bijna twee jaar en heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen.
Suwa is een traditioneel lokaal bier dat populair is in Eritrea. Het wordt meestal gemaakt van gerst en soms ook van maïs. Suwa heeft een lichte zurigheid en wordt vaak thuis gebrouwen. Het is een sociaal drankje dat bij speciale gelegenheden en bijeenkomsten wordt genoten.
De naam "Tewahedo" is Ge'ez voor "een wezen dat een eenheid vormt." Het woord is afgeleid van het Arabische Tawhid en verwijst naar het Miafysitisme, de christologie van de Oriëntaals-orthodoxe kerken.
Er wordt afgeraden om te reizen naar en in de grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Niet alleen komen er in deze gebieden geweldsincidenten voor, er liggen ook nog landmijnen. In het grensgebied met Djibouti is er nog steeds een territoriaal conflict en zijn er politieke spanningen.
Een van de meest herkenbare onderdelen van de Eritrese cultuur is de koffieceremonie. Koffie (Ge'ez ቡን būn) wordt aangeboden bij een bezoek aan vrienden, tijdens festiviteiten of als dagelijkse kost. Als koffie beleefd wordt afgewezen, wordt er hoogstwaarschijnlijk thee ("verlegen" ሻሂ shahee) geserveerd.
Het land heeft veel kerken en gebedshuizen, waardoor het een belangrijk spiritueel centrum is voor gelovigen over de hele wereld. Bovendien betekent de religieuze diversiteit van het land dat ook mensen met andere geloofsovertuigingen vrij hun gang kunnen gaan in Eritrea.
In Eritrea zijn de twee grootste godsdiensten het christendom en de islam (voornamelijk soennieten). 63% van de bevolking is christen. Het belijden van de christelijke religie is toegestaan voor volgers van de Eritrees-orthodoxe Tewahedo-kerk, de Rooms-Katholieke kerk en de Evangelische (Lutherse) Kerk van Eritrea.
Maar eerder heette Eritrea Mdre Bahri. De Italianen creëerden de kolonie Eritrea in de 19e eeuw rond Asmara en noemden het naar zijn huidige naam. Na de Tweede Wereldoorlog annexeerde Eritrea zich bij Ethiopië.
De ligging aan de kust van Eritrea is al lang belangrijk voor de geschiedenis en cultuur van het land. Dit wordt weerspiegeld in de naam, die een Italiaanse versie is van Mare Erythraeum, Latijn voor 'Rode Zee'. De Rode Zee was de route waarlangs het christendom en de islam het gebied bereikten, en het was een belangrijke handelsroute waarlangs grootmachten als Turkije, ...
Eritrea staat op plaats 175 van de 193 landen in de Human Development Index. Dit betekent dat het land laag ontwikkeld is met een laag inkomen per inwoner, waar veel mensen in armoede leven en tweederde van de bevolking analfabeet is. Er wonen onge- veer 3,5 miljoen mensen.
In het kort. De kleurcode van het reisadvies is rood voor grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Wat uw situatie ook is: reis niet hierheen.Het is er te gevaarlijk.