Sinds 2005 duikt de Aziatische tijgermug her en der op in Nederland, maar nooit in enorme aantallen. Onlangs werd bekend dat vorig jaar in de Sittardse wijk Overhoven 373 exemplaren van de invasieve exotische muggensoort geteld zijn. Dat is de grootste populatie die tot nu toe geteld is in Nederland.
Tijgermug. De tijgermug en de gelekoortsmug zijn dieren die van oorsprong niet in Nederland voorkomen. Ze kunnen verschillende virusziekten verspreiden bij mens en dier, zoals dengue (knokkelkoorts), zika, chikungunya, gele koorts, westnijlvirus en verschillende vormen van hersenontsteking.
De soorten komen van oorsprong niet voor in Nederland, en kunnen verschillende virusziekten verspreiden. De tijgermug werd verspreid over het land gevonden: in Amstelveen, Assen, Lelystad, Moerdijk en Sittard.
Tijgermuggen zijn heel duidelijk zwart-wit. Ze hebben een wit streepje op hun zwarte rug. Het zijn vrij kleine muggen. Ze hebben geen vlekjes op de vleugels.
Een steekmug heeft een naar voren wijzende zuigsnuit die ongeveer half zo lang is als het lijf van de mug. Dit zijn eigenlijk de kaken en de lippen van de mug die geëvolueerd zijn tot zeer geavanceerd stekend en zuigend orgaan. De vleugels van steekmuggen zijn langer dan het achterlijf.
De “gewone muggenbeet” veroorzaakt ter plaatse van de beet een sterk jeukende galbult (urticaria). Meestal zien we meerdere galbulten op de huid. De reactie van de huid kan echter zo heftig zijn dat er een blaasje of zelfs een blaar ontstaat. Deze vorm wordt door medici ook wel “culicosis bullosa” genoemd.
Een besmette tijgermug draagt de ziekteverwekkers zoals dengue (knokkelkoorts) of chikungunya in de speekselklieren. Als de vrouwtjesmug (het mannetje steekt geen mensen) een mens steekt, kan het virus op die manier worden overgedragen.
De steek van de tijgermug is pijnlijker dan die van de 'gewone' mug. Wanneer je door een tijgermug gestoken wordt bestaat de kans op ziektes als dengue, chicungunya en West-Nijlziekte.
De tijgermug en de gelekoortsmug zijn dieren die van oorsprong niet in Nederland voorkomen. Ze kunnen verschillende virusziekten verspreiden bij mens en dier, zoals knokkelkoorts, zika, chikungunya, gele koorts, westnijlvirus en verschillende vormen van hersenontsteking.
Neem contact op met de huisarts bij hevigere klachten na een muggenbeet. De kans bestaat dat je door een Aziatische tijgermug bent gebeten. Die kan via het internationale transport in Nederland terecht zijn gekomen. Wanneer je een tijgermug denkt te hebben gezien, is het belangrijk dat je dit tegen de huisarts vertelt.
Oh, wat kan dat irritant zijn! Het lijkt ook wel of ze altijd rond je hoofd vliegen. Weet je waarom ze dat doen? Muggen 'ruiken' de kooldioxide die wij uitademen op zo'n 50 meter afstand en blijven daarom zo boven ons hoofd cirkelen.
Normaal gesproken heeft een mug genoeg aan één keer prikken. Maar stoor je haar tijdens de maaltijd, dan zal ze terugkomen totdat haar buik vol zit.
Een mug zal zich een weg banen naar een plaats om stil te gaan zitten. Dat is veelal op het plafond of op de muur. Afhankelijk van het type behang en het aantal spullen dat je in de kamer hebt staan kun je de mug gemakkelijk zien zitten.
Vijf vragen over de tijgermug: "Ze steken 50 keer per kwartier"
De Aedes flavopictus is een exotische mug die lijkt op de Aziatische tijgermug (de Aedes albopictus). Voor leken is de mug bijna niet te herkennen. “Mensen denken dat de tijgermug een hele grote mug is, maar hij is juist erg klein.
Waarom steken muggen en waarom jeukt het? Van alle muggen zijn het enkel de vrouwtjes die op zoek gaan naar bloed. Wanneer een mug steekt, zuigt ze bloed op om er eiwitten uit te halen. Die eiwitten heeft ze nodig om haar eitjes te ontwikkelen.
Muggen lokaliseren hun 'maaltijd' door te ruiken. Met een soort speciale antennes pikken ze onze geurmoleculen op. Vooral ouder zweet prikkelt de dieren. Of liever gezegd, dat maakt dat ze ons willen prikken.
Braks: “In Nederland komen jaarlijks zo'n vijftig mensen met zo'n virus terug van vakantie. De kans dat zo iemand met een tijgermug in aanraking komt en gestoken wordt, is minimaal. Als de mug vervolgens iemand anders steekt, is de kans nog steeds klein dat die persoon er ziek van wordt.
Dat u ook overdag gestoken kunt worden, komt doordat er ook muggensoorten zijn die juist overdag toeslaan. Zoals de knut. Zij komen veelal voor in waterrijke en moerasachtige gebieden. Die plekken kunt u dan ook het beste vermijden of u kunt uzelf beschermen met een muggenwerend middel.
Een langpootmug kan niet steken. Doordat de beestjes tot de muggen gerekend worden, denken veel mensen echter wel dat dit het geval is.
Volwassen muggen leven vooral van plantensappen zoals nectar. Steekmuggen voeden zich met bloed. Ons bloed bevat de eiwitten die de vrouwtjes nodig hebben voor de ontwikkeling van de eitjes.
Maar die vrouwtjesmuggen zijn van een andere orde. Ze kunnen je huis in komen via naar binnen gehaalde planten, smalle kieren (bijv bij een niet goed sluitende deur of hor), ouderwetse sleutelgaten en een veronachtzaamde brievenbus.
Het licht van de maan boeit ze niet zoveel. Sterker nog, muggen zijn schrikachtig voor licht. Een lamp jaagt muggen dus eerder weg. Ook blauw en rood licht zijn niet interessant voor muggen.
De volwassen mug leeft maar kort; enkele dagen tot weken.