De Condicional Simple werkt als ''zouden” in het Nederlands. Vergelijkbaar met het Nederlands, wij gebruiken het om een wens (in het heden of in de toekomst) uit te spreken. Het vormen van een Condicional is een simpele zaak. (Bijna) alle werkwoorden krijgen dezelfde vervoegingen.
De Condicional is een tijd die voorkomt in het Spaans die wij als volgt zouden vertallen: ik zou willen, jij zou willen, hij zou willen en zo verder. De tijd wordt als volgt gebruikt in het spaans: om een wens uit te spreken.
De conditionalis of voorwaardelijke wijs is een werkwoordsvorm die gebruikt wordt ter aanduiding van de gevolgen van een voorwaarde. Soms wordt de voorwaardelijke wijs ook gebruikt in de als-bijzin of in combinatie met de aanvoegende wijs.
door –ando of –iendo achter de stam van het werkwoord te plaatsen. Om een handeling te beschrijven die bezig is wordt het werkwoord estar (estoy, estás, está, estamos, estáis, están) gebruikt gevolgd door de gerundio. Voorbeeld: Estoy comiendo mientras la mujer entre – Ik ben aan het eten terwijl mijn vrouw binnenkomt.
De indefinido gebruik je om te verwijzen naar handelingen in het verleden die volledig zijn afgerond. Dit wordt in het Nederlands ook wel de onvoltooid verleden tijd genoemd.
In het Spaans zijn er twee verleden tijden: de pretérito indefinido (verleden tijd) en de pretérito imperfecto (onvoltooid verleden tijd).
De belangrijkste onregelmatige werkwoorden in deze vorm zijn: ver (zien), ser (zijn), en ir (gaan).
De infinitief (of: onbepaalde wijs) is een vormcategorie van het werkwoord. De infinitief wordt ook wel 'het hele werkwoord' genoemd en het is in deze 'standaardvorm' dat werkwoorden in woordenboeken zijn opgenomen. De vorm van de infinitief is onbepaald wat persoon, getal, tijd en wijs betreft.
De subjuntivo is de aanvoegende wijs die heel veel gebruikt wordt in het Spaans. Te gebruiken wanneer de spreker gevoelens wil uitdrukken ten opzichte van een situatie of over een gebeurtenis. Bijvoorbeeld als het gaat over een wens, een gevoel, een verbod, een mogelijkheid en een onzekerheid.
Het niet-werkelijke aspect wordt meestal uitgedrukt in de werkwoordstijd. Dat kan de onvoltooid verleden tijd zijn, zoals was of kocht. Maar het kan ook de 'onvoltooid verleden toekomende tijd' zijn: zou(den) kopen. Die twee werkwoordsvormen kunnen op veel manieren afgewisseld en met elkaar gecombineerd worden.
De aanvoegende wijs (of: conjunctief) is een werkwoordsvorm die onder meer een wens, toegeving, aanwijzing of aansporing uitdrukt.
De voorwaardelijke wijs (Latijn: conditionalis, Engels: conditional mood) is een vorm van werkwoorden die aangeeft dat het gaat om de mogelijke gevolgen van een voorwaarde. De voorwaardelijke wijs komt voor in verschillende Indo-Europese talen en kan worden vervoegd naar persoon of getal.
Gerundio. Een werkwoordsvorm die ik eigenlijk nooit eerder besproken heb, is het gerundio (onvoltooid deelwoord). Denk hierbij aan vormen als: lopend, etend, denkend. Het is een beschrijving van een actie die je aan het uitvoeren bent of was.
Het Spaanse voltooide deelwoord wordt gevormd door "-ado" aan de stam van "-ar" werkwoorden toe te voegen (hablar - hablado, andar - andado) en "-ido" aan de stam van "-er" en "-ir" werkwoorden (correr - corrido, mentir - mentido).
De infinitief of hele werkwoord (inf.)
Een infinitief of heel werkwoord eindigt bijna altijd op -en. Ook infinitieven staan meestal ergens achteraan in de zin.
Infinitief is een ander woord voor het hele werkwoord. Soms wordt deze vorm ook wel de onbepaalde wijs genoemd. Voorbeelden van infinitieven zijn: gaan, lopen, benoemen, updaten.
Definities die `hele` bevatten:
infinitief = •het hele werkwoord. Pan- = hele, overal, allemaal. uiteindelijk = •na een hele tijd. aldoor = •de hele tijd, voortdurend.
De voltooid verleden tijd (VVT of plusquamperfectum) is een vorm van de verleden tijd die meestal bestaat uit een onderwerp, een hulpwerkwoord in de onvoltooid verleden tijd en een voltooid deelwoord.
De Spaanse taal kent twee onregelmatige werkwoorden voor het werkwoord 'zijn'. Dit betekent dat ze een onregelmatige vervoeging kennen, waarbij de klinkers veranderen in een tweeklank (combinatie van twee klinkers binnen dezelfde lettergreep).
De aantonende wijs of indicatief (in het Spaans: modo indicativo) wordt gebruikt om de reële wereld te beschrijven: dat wat is (tegenwoordige tijd), dat wat was (verleden tijd) en wat zal zijn (toekomende tijd).
De samenvatting is als volgt: ser = zijn + een eigenschap (langdurig of voor altijd), estar = zijn + een toestand (tijdelijk, op een bepaald moment). Hay betekent er is/er zijn en wordt gebruikt wanneer het onderwerp onbepaald is.