Joden beschouwen alleen het Oude Testament als Heilige Schrift; zij noemen dit Tora of Tenach. Het woord TeNaCH is samengesteld uit de beginletters van de drie delen van de verzameling: Tora, Nebiim, Chetubim, dat wil zeggen Wet, Profeten en Geschriften.
Het heilige boek van de joden is de TeNaCh. Een woord dat in drieën is te verdelen. Dat is het boek ook. Het eerste deel heet de Thora; Dit zijn de vijf boeken van Mozes.
Een van de belangrijkste verschillen tussen het jodendom en het christendom is dat de christenen de Bijbel hebben en de joden de Tenach. Het verschil daartussen is dat in de Tenach bestaat uit de Thora (alleen de eerste vijf boeken van Mozes), de profeten en de geschriften.
Het Oude Testament (Latijn:Vetus Testamentum) is in het christendom het eerste deel van de christelijke Bijbel. Het tweede deel heet het Nieuwe Testament. Het Oude Testament bevat dezelfde boeken als de Tenach, het heilige boek van het jodendom, waarbij de boeken in een iets andere volgorde staan.
De Tenach (of Tanach / TNK) is de benaming voor de negenendertig boeken uit het Oude Testament, ofwel de Hebreeuwse Bijbel. Het woord is een zogeheten acroniem en wordt gevormd door de beginletters van de drie hoofddelen van de joodse bijbel, namelijk de Tora, Neviim en Ketoevim (Wet, Profeten en Geschriften).
De Tenach is het heilige boek van de joden. Hij is geschreven in het Hebreeuws en bestaat uit drie delen. Het eerste deel is het belangrijkst: de Thora (wet). Dit zijn de vijf boeken van Mozes (Musa in de Koran).
Jesjoe (Hebreeuws: ישו) is de standaard spelling van Jezus in het moderne Hebreeuws. De spelling is uniek en heeft betrekking op Jezus van Nazareth in rabbijnse teksten, in seculiere romans en in academische werken in het Hebreeuws.
De documenten lagen in grotten in de Woestijn van Judea, die bij de Dode Zee op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever ligt. De teksten zijn over het algemeen in het Oud-Grieks, maar de naam van God staat er telkens in een oude versie van het Hebreeuws.
In de meeste Bijbelboeken wordt wel een auteur genoemd. Aan Mozes worden de eerste vijf boeken van de bijbel toegeschreven. Koning Salomo wordt opgevoerd als auteur van het boek Prediker.
We schrijven Bijbel met een hoofdletter als we de heilige tekst van de christenen bedoelen, en bijbel met een kleine letter als het om een gedrukt exemplaar van dat boek gaat. In de niet-religieuze betekenis 'gezaghebbend boek' schrijven we bijbel ook klein.
Het christendom is uit het jodendom ontstaan. In de begintijd was het christendom louter een aangelegenheid van enkele joden, de aanhangers van het eerste uur waren joden of personen die tot het jodendom waren overgegaan ('jodengenoten'), en die afgezien van hun visie op Jezus hun geloof op joodse wijze beleefden.
Terwijl de Joden nog wachten op die verlosser, geloven christenen dat die zo'n 2000 jaar geleden al op aarde is verschenen, in de persoon van Jezus Christus. Het Christendom komt dus direct voort uit het Jodendom. Het oude testament, het eerste deel van de bijbel, is overgenomen van het Joodse geloof.
Drie belangrijke wereldgodsdiensten zijn het Jodendom, het Christendom en de Islam. De een is wat ouder dan de andere, maar alle drie vereren ze eigenlijk dezelfde God. Het Jodendom is de oudste van de drie.
Antwoord: Om het keppeltje (kipa in het Hebreeuws en jarmoelke in het Jiddisch) op z'n plek te houden, wordt een speciaal klemmetje gebruikt. Iemand met een volkomen kaal hoofd heeft hier natuurlijk niets aan. Voorzover ons bekend, wordt er niet zoiets als zelfklevend band gebruikt!
Het jodendom is een schriftreligie met als middelpunt de Tora, de Wet van Mozes. In de Tora heeft de God van Israël Zich geopenbaard – dat is het uitgangspunt van de Joodse godsdienst. Het jodendom is een religie van leven, want wie voor de Tora kiest, kiest voor het leven.
De Tora wordt ook wel de 'Wet van Mozes' genoemd. Mozes speelt namelijk een belangrijke rol in de Tora. Hij gaf de wetten van God door aan het volk van Israël. Mozes wordt daarom wel gezien als de schrijver van de Tora.
De Bijbel is geschreven in drie talen.
Die talen zijn Hebreeuws, Aramees en Grieks. Het grootste gedeelte van het Oude Testament is geschreven in het Hebreeuws, de taal die de oorspronkelijke lezers spraken. Een paar stukjes van het Oude Testament zijn geschreven in het Aramees (ik kijk naar jullie, Ezra en Daniel).
Dat Jezus Aramees sprak, is vrijwel onomstreden. De semitische taal werd in de tiende eeuw voor Christus al gesproken in steden als Damascus en groeide tussen 700 en 300 voor Christus uit tot de voertaal in de landen rond de oostkust van de Middellandse Zee.
Het Oude Testament is gebaseerd op het Joodse boek Tenach, de Hebreeuwse Bijbel. Het Nieuwe Testament is een verzameling van christelijke geschriften uit de eerste en tweede eeuw na Christus. Er zijn duizenden verschillende versies van de Bijbel: van groot tot klein en van Chinees tot Spaans.
Het hindoeïsme heeft niet één enkele stichter, dus het is moeilijk te zeggen wanneer het precies is ontstaan. Het wordt echter vaak gezien als de oudste religie ter wereld, omdat het hindoeïsme is gebaseerd op geschriften die bijna 4000 jaar oud zijn.
De Codex Sinaiticus werd tussen 330 en 350 samengesteld door monniken van het Sint-Catharinaklooster op de berg Sinaï in Egypte. 43 van de 400 pagina's tellende bijbel rusten sinds 1844 in de universiteitsbibliotheek van Leipzig.
Land (van) Israël (Hebreeuws: אֶ֫רֶץ יִשְׂרָאֵל, Eretz Yisrael) is een concept in de joodse traditie ten aanzien van een gebied/land in het oude Kanaän. Dit is gebaseerd op teksten uit de Hebreeuwse Bijbel, vooral die waarin God aan aartsvader Abraham een land voor zijn nakomelingen beloofde, het Beloofde land.
Vader van Jezus
Volgens Lucas woonde Jozef in Nazaret en reisde hij in verband met een volkstelling met Maria naar Bethlehem "om zich te laten inschrijven". Toen zij in Bethlehem waren aangekomen, begon de bevalling en werd Jezus daar geboren (Lucas 2:1-7).
Daarom is in de officiële liturgische Bijbelteksten de naam Jahweh steeds vervangen door de Heer. Het nooit uitspreken van de naam van God in het jodendom is een eeuwenoude traditie die getuigt van een zeer grote eerbied voor God. Meestal verving men de naam Jahweh door 'Heer'.
– 30 of 33 n. Chr.), ook wel Jezus Christus of Jezus van Nazareth genoemd is een figuur die centraal staat in de christelijke godsdienst.