De letter S is de 19e letter in het moderne Latijnse alfabet.
Het Latijnse alfabet, zoals gebruikt voor het Nederlands, kent 26 letters, waarvan er 6 worden gebruikt voor klinkers (vocaal; a, e, i, o, u en y) en 21 voor medeklinkers (de y wordt zowel als klinker als medeklinker gebruikt). De tekens van een alfabet kennen een vaste volgorde.
De letter U is de 21ste letter in het moderne Latijnse alfabet en de vijfde klinker.
De letters van het alfabet
Het Nederlands alfabet heeft dezelfde 26 letters als het Engelse alfabet, maar de letters worden anders uitgesproken. De letters van het alfabet zijn: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z.
Moderne letteres als G, J, U, W, Y en Z waren in het begin nog niet aanwezig in het Latijnse alfabet. In de loop der jaren voegden mensen steeds meer letters toe aan het Latijnse alfabet, waardoor de huidige stand van 26 letters werd bereikt. De 'Y' en 'Z' werden toegevoegd om Griekse woorden weer te geven.
De letter X is de 24e letter in het moderne Latijnse alfabet.
De fi, of phi, (hoofdletter Φ, kleine letter φ of ϕ, Oudgrieks: φῖ) is de 21e letter van het Griekse alfabet.
Op een steen van ongeveer negen centimeter breed is het oudste alfabet ter wereld aangetroffen, afkomstig uit de 15e eeuw voor christus. Het halaham - wat de Arabische variant is van ons ABC - lag aan de basis van het oud-Arabische alfabet. Niet alleen een bijzonder wetenschappelijke vondst, maar ook Nederlands succes.
De volgorde van de letters van ons alfabet is dezelfde als die van het Latijnse (Romeinse) alfabet. De Romeinen hebben hun alfabet overgenomen van de Etrusken, die het op hun beurt weer van de Grieken hebben.
Het langste échte alfabet (voor elke klinker en medeklinker één teken) is het Armeense alfabet met 38 letters. Het kortste alfabet is overigens dat van het Rotokas, dat uit elf letters bestaat.
Het Arabische alfabet (Arabisch: الأبجدية العربية, al-abdjadiyya al-ʿarabiyya) is een Arabisch schrift dat bestaat uit 28 letters. Het Arabisch wordt geschreven van rechts naar links. Voor Arabische letters is dit de natuurlijke schrijfrichting.
Het Russisch gebruikt een eigen schrift: het cyrillisch schrift. Dit Russische alfabet bestaat uit 33 letters, 21 medeklinkers, 10 klinkers én 2 extra klinkers. Het is gebaseerd op het Griekse alfabet en niet op het Latijn, zoals de meeste Europese talen.
De ij bestaat dus historisch gezien uit twee letters en dat gegeven speelt nog altijd een rol bij het alfabetiseren van woorden. Er is geen aparte plek voor de ij in ons alfabet. Dat neemt overigens niet weg dat de ij wel vaak als één letter wordt beschouwd.
Het oudste gekende schrift is rond 3300 voor onze tijdsrekening ontstaan in Mesopotamië. Het werd ontwikkeld door een volk dat we de Sumeriërs noemen. De Sumeriërs schreven door met een rietstengel inkepingen te drukken in klei.
De W is in de 7e eeuw uitgevonden door Angelsaksische schrijvers. Oorspronkelijk was het een dubbele V of U, vandaar de Engelse naam 'double U' en de Franse naam 'double V'. In het Zweeds en het Fins wordt de W niet als een aparte letter gezien, maar als een variatie op de letter V.
Het eerste volledige schrift ontstond 3300 jaar geleden dus in Mesopotamië, maar hoe zag dit schrift eruit? De eerste tekens waren pictogrammen. In tegenstelling tot computericoontjes, kunnen pictogrammen een verhaal vertellen en kan het dus gezien worden als een volledig schrift.