Chūka (中華) is de afgekorte versie van chūka ryōri (中華料理) wat letterlijk vertaald 'Chinees eten' betekent. Het is een substroming binnen de Japanse keuken die zich – je raadt het al – richt op Chinees eten. Het is echter geen authentiek Chinees eten (meer), maar een mengeling van de Japanse en Chinese keuken.
Japanse zeewiersalade, ofwel chuka wakame, is een knapperige salade die vaak in Japanse restaurants wordt geserveerd. Je kunt het eten als extra hapje, voorgerecht of als bijgerecht bij bijvoorbeeld sushi.
Zeewiersalade heeft een frisse, knapperige smaak die naast rijst en noedels ook erg goed samen gaat met zoete aardappel. Naast de heerlijke smaak, is zeewiersalade ook nog eens gezond! Japanse zeewiersalade kun je kopen bij de supermarkt of vers bij de toko.
Zeewiersalade, of 'goma wakame' in het Japans, wordt gemaakt van een eetbare soort zeewier (undaria pinnatifida) die veel gebruikt wordt in de Japanse keuken. Op papier is het erg voedzaam: veel vezels en eiwitten, 45 calorieën per 100 gram, calcium, jodium en een boel vitamines en mineralen.
Zelf maken
Dat is namelijk gedroogd zeewier, die je in water laat weken en dan kleinsnijdt. Je moet het mengen met een dressing van sojasaus, mirin, sesam en sesamolie, met wat yuzu-sap, gember, rijstazijn, chilipeper en suiker.
Wij raden aan om maximaal 2-3 keer per week zeewieren te eten en ze vóór gebruik te weken en wassen.
Algen en wieren bevatten veel vitaminen en mineralen zoals vitamine B1. Zeewier is ook een bron van calcium, fosfor, magnesium, natrium, kalium en jodium. Vooral de soort 'wakame' is rijk aan calcium.
Groene en rode zeewieren, zoals nori en dulse, bevatten meer eiwit dan de bruinwieren (met uitzondering van wakame). Naast eiwitten bevatten alle soorten zeewieren ook B-vitamines, zoals vitamine B1, maar wel minder dan bonen. Zeewier kan meer ijzer bevatten dan vlees en in rood- en groenwieren zit vitamine C.
Het rauwe, onbehandelde, gedroogde zeewier kan men het beste aan de maaltijd toevoegen direct voordat het gegeten wordt. Rauw zeewier – in gedroogde of verse vorm – bevat de gezondste eigenschappen en behoudt het beste de actieve enzymen in het zeewier.
Het EFSA ( Europese Voedselveiligheid Autoriteit) heeft een veilige marge ingesteld voor dagelijks inname: dit ligt op 150 microgram per dag voor volwassenen. Zeekraal bevat aardig wat jodium, waardoor het zeker geen verkeerd idee is, om het dagelijks op je menu te zetten als je geen brood eet.
In Japanse recepten worden vaak zeegroenten zoals zeewier gebruikt. Algen en wieren bevatten veel vitaminen en mineralen en worden terecht als superfoods bestempeld. Dit is te danken aan enkele belangrijke voedingsstoffen: Ijzer: Algen en zeewier zijn een uitstekende bron van ijzer.
Wil je sushi eten als complete maaltijd, houd dan rekening met gemiddeld 12 tot 18 stuks per persoon. Voor de lunch kan je ongeveer 8 tot 12 stuks aanhouden. Kies je voor Temaki sushi, dan volstaan 4 tot 6 stuks per persoon. Maar eet vooral de hoeveelheid waar jij je goed bij voelt.
Eet vers, voorgeweld of gemarineerd, kook het mee met soepen, stoofpotten, ovengerechten, bruine rijst en quinoa, eet het rauw en gemarineerd in kleine stukjes door salades, groente en wokgerechten, gebruik het geroosterd als smaakmaker. Verwerk het net als elke andere bladgroente, door soepen, salades of op brood.
Zeewieren zijn stuk voor stuk een uitstekende bron van jodium: wakame, dulse, nori en zeespaghetti bevatten gemiddeld zo'n 50 microgram per gram gedroogd wier. Wanneer je ongeveer 5 gram gedroogd zeewier (= ± 50 gram vers) zeewier eet heb je de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid al binnen.
De smaak van zeewier is zo bijzonder dat deze wordt aangeduid als de vijfde smaak: umami; ook wel te beschrijven als "hartig" of "heerlijkheid" (afhankelijk van de Japanse spelling). De andere vier primaire smaken zijn zout, zoet, zuur en bitter.
Je kunt, als smaakmaker, een stukje kombu van zo'n 5 cm laten meekoken met soep. Verwijder na het koken of stomen het wier; de smaak en de voedingstoffen blijven achter in het gerecht. Je kunt na het koken het zeewier afspoelen en drogen en later nogmaals gebruiken tot het zo bros wordt dat het verpulvert.
Zeesla. Zeesla, een groen zeewier, lijkt op kropsla. Je kunt het ongekookt eten in een salade, als wrap of als vervanger voor nori bij sushi. Zeesla heeft een spinazie-achtige notensmaak.
Grofweg kan je de wieren onderverdelen in 3 hoofdgroepen: groenwieren, roodwieren en bruinwieren. Dulse, kombu, wakame en nori zijn bekende zeewieren die je tegenwoordig veel tegenkomt. Wakame kan je onder andere eten als salade. Algen zijn bijvoorbeeld spirulina en chlorella.
Houdbaarheid: zeewiersalade is maximaal 2 weken houdbaar in de koelkast en 3 maanden in de diepvries. Na het ontdooien kan zeewiersalade niet opnieuw worden ingevroren.
Sushi kan een bron zijn van eiwitten, omega 3-vetzuren en verschillende vitamines als vitamine D en B 12. Maar door ongezonde toevoegingen als suiker, vette sauzen en sojasaus (met veel zout) heeft het ook een ongezonde kant. De bereidingswijze van de sushi kan ook bepalen of het gezond of ongezond is.
Het Voedingscentrum raadt aan terughoudend te zijn met vaak (gedroogd) zeewier als vleesvervanger of groente te eten. Zeewieren kunnen namelijk sterk variëren in de hoeveelheid zware metalen, jodium, ijzer, vitamine B1 en zout en het is niet altijd duidelijk hoeveel er daarvan inzit.
Van nature komt jodium voor in zeevis, eieren, zuivelproducten en zeewier. Toegevoegd jodium zit in sommige vleeswaren, gejodeerd keukenzout en bakkerszout.