Dexamfetamine. Deze amfetamine bevordert de afgifte van dopamine en noradrenaline. Het heeft een iets langere werkingsduur dan methylfenidaat, ongeveer 5 uur, en het geeft iets mildere bijwerkingen. Het is ongeveer twee keer zo sterk als methylfenidaat.
Aanbevolen rangorde van de besproken medicatie
Methylfenidaat en dexamfetamine zijn de middelen van eerste keuze in de medicamenteuze behandeling van volwassenen met ADHD (EB).
Methylfenidaat doet dat door de heropname te remmen, waardoor meer dopamine beschikbaar blijft voor signaaloverdracht tussen de hersencellen. En dexamfetamine doet dat door de afgifte van dopamine (en noradrenaline) te stimuleren.
4 april 2019 – Uit een omvangrijk onderzoek dat recentelijk is gepubliceerd in Lancet Psychiatry is gebleken dat (lisdex)amfetamine bij volwassenen met ADHD het meest effectief is en de minste bijwerkingen geeft. Daarmee staat (lisdex)amfetamine nu op de eerste plaats als medicatie voor volwassenen met ADHD.
Wanneer je dexamfetamine (recreatief) gebruikt, is dat nooit helemaal zonder risico. Dexamfetamine is namelijk een stimulerend middel. Je hart gaat er sneller van kloppen, je bloeddruk stijgt, je krijgt het warmer en je eetlust vermindert. Hierdoor loop je een risico op hartritmestoornissen.
Door het onderdrukken van de eetlust ga je minder eten en val je af. De spijsvertering wordt minder doordat zowel de darmbewegingen als de bloedtoevoer naar de darmen afnemen. Daardoor verlaat een deel van het voedsel ongebruikt het lichaam.
Is dexamfetamine verslavend? Dexamfetamine is niet verslavend wanneer je het gebruikt omdat je ADHD hebt. Als je geen ADHD hebt, kan dexamfetamine echter wel lichamelijk en geestelijk verslavend zijn bij regelmatig gebruik.
Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam. Na verloop van tijd werken kalmeringsmiddelen niet meer. Gebruik kalmeringsmiddelen daarom niet langer dan 2-4 weken.
Er zijn aanwijzingen dat methylfenidaat vaak gepaard gaat met de volgende bijwerkingen: verminderde eetlust, droge mond, misselijkheid, hartkloppingen, slaapproblemen.
Dexamfetamine zorgt dat u beter uw aandacht vasthoudt en het werkt opwekkend. Bij ADHD (u bent snel afgeleid, doet drukker en doet dingen zonder er bij na te denken). En bij narcolepsie (slaapziekte waarbij u overdag vaak plotseling in slaap valt). Tabletten en capsules werken na 1 tot 2 uur.
Dexamfetamine. Deze amfetamine bevordert de afgifte van dopamine en noradrenaline. Het heeft een iets langere werkingsduur dan methylfenidaat, ongeveer 5 uur, en het geeft iets mildere bijwerkingen. Het is ongeveer twee keer zo sterk als methylfenidaat.
Voor mensen die geen ADHD hebben, is er geen reden om het dopamineniveau in de hersenen te verhogen zoals dat bij mensen met ADHD wel het geval is. Wanneer je als niet-ADHD'er toch Dexamfetamine neemt, stijgen de dopamine- en noradrenalineniveau's naar een onnatuurlijk hoog niveau.
Deze worden ook genoemd in de bijsluiter. Bij methylfenidaat gaven veel respondenten ook aan last te hebben van een rebound effect. De meeste genoemde bijwer- kingen bij dexamfetamine waren droge mond, hartkloppingen en zich zenuwachtig voelen.
Als methylfenidaat is uitgewerkt, voel je je slechter
Een paar uur na je laatste dosis kun je je nog slechter concentreren, ben je nog meer hyper dan zonder methylfenidaat. Dat heet 'rebound', vertaald: terugslag.
Inname van Ritalin met voedsel kan maagpijn, misselijkheid of overgeven voorkómen. Zolang je dit medicijn gebruikt, mag je geen alcohol drinken. Alcohol kan de bijwerkingen van dit medicijn verergeren. Denk eraan dat sommige voedingsmiddelen en medicijnen alcohol bevatten.
Bij mensen die geen ADHD hebben maar wel ADHD-medicatie gebruiken, wordt het dopamine en noradrenaline niveau erg hoog. Het effect is te vergelijken met speed; je voelt je opgepept en vol energie. Sommigen gebruiken het om een nachtje door te halen.
Beide stimulantia (methylfenidaat en dexamfetamine) hebben ongeveer dezelfde bijwerkingen, maar bij methylfenidaat komt soms somberheid voor, tot depressieve gevoelens toe. Als dit een bijwerking is dan is vervangen door dexamfetamine vaak een goede oplossing.
'De bijwerkingen zijn absoluut niet onschuldig. ' Gebruikers kunnen hoofdpijn, buikpijn, duizeligheid, slapeloosheid, een te snelle pols, angstaanvallen en een onrustig gevoel krijgen. En bij grote doses kan de medicatie zelfs leiden tot psychoses en hartklachten.
ADHD medicatie, zoals Ritalin (Methylfenidaat) of Dexamfetamine, lijken op speed en kunnen het hongergevoel ook onderdrukken. Daarom is afvallen een van de bijwerkingen van deze medicijnen. Dokters schrijven deze medicijnen niet voor als afslankpillen.
Van deze middelen was fluoxetine het meest effectief: het middel gaf bij 62,9 procent van de patiënten een vermindering van 50 procent op de Hamilton Anxiety Scale. Daarmee was de SSRI de meest effectieve angstremmer, op afstand gevolgd door lorazepam.
Serotonineheropnameremmers, ook wel SSRI's genoemd, regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine, een van nature voorkomende stof die een rol speelt bij stemming en emoties. Hierdoor verminderen de gevoelens van angst. Voorbeelden zijn citalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine en sertraline.
De dosering kan per week met 5 mg worden verhoogd tot een goed effect is bereikt, meestal 2 keer per dag 5 - 15 mg of 3 keer per dag 5 - 10 mg. Volwassenen: startdosering 5 mg 2 keer per dag. De dosering kan per week worden verhoogd tot een goed effect is bereikt. De maximale dosering is 60 mg per dag.
Wanneer je stopt met dexamfetamine komen je ADHD-klachten ook (versterkt) terug, waarvan je in je dagelijks leven veel hinder kunt ondervinden. Beter is om het gebruik van dexamfetamine af te bouwen, maar overleg dit altijd eerst met je arts.
Speed (of "pep") is de straatnaam voor amfetamine. Er zijn meerdere amfetaminen: Dexamfetamine, voor mensen met ADHD kan dit als medicijn voorgeschreven worden, maar voor anderen (zonder recept) een recreatieve drug. Methamfetamine is een vorm van amfetamine maar heeft een krachtiger effect.