ARFID kan ontstaan door een nare (traumatische) ervaring met eten, of doordat iemand heel gevoelig is voor de textuur, geur, smaak of kleur van eten. Deze vorm komt vaak voor bij mensen met autisme; ruim tachtig procent van alle mensen met autisme heeft moeite met eten.
Als je last hebt van de voedingsstoornis ARFID dan mijd je voedsel met een bepaalde kleur, textuur of smaak. Dit leidt uiteindelijk tot gewichtsverlies en een tekort aan bepaalde voedingsstoffen en vitamines of beperking in je sociale activiteiten door het ARFID eetgedrag.
Oorzaak ARFID
Mogelijk oorzaken van ARFID zijn: Een traumatische ervaring: je hebt je misschien ooit verbrand aan voedsel of het gevoel gehad dat je stikte nadat je je verslikt had. Erfelijke factoren: misschien komen er eetstoornissen voor in je familie.
Hoe wordt de diagnose ARFID gesteld? Op grond van het verhaal van een kind of van de ouders dat een kind veel te weinig eet omdat het bang is om te eten of bepaalde voedingsstoffen niet verdraag en een te laag lichaamsgewicht heeft, kan de diagnose ARFID worden gesteld.
Met haar twee zoons die arfid hebben en twee boeken op haar naam is ze een ervaringsdeskundige.
Bij de eetstoornis ARFID eet je veel voedsel niet. Het lukt je niet of je bent bang om het te eten. Daardoor eet je te weinig en krijg je te weinig voedingsstoffen binnen. ARFID is een ernstige ziekte die niet vanzelf over gaat.
Dit ziet er bij beide eetstoornissen echter heel anders uit. “Mensen met anorexia nervosa ontwijken calorierijk voedsel, omdat ze bang zijn dik te worden. Je zult iemand met anorexia nervosa niet snel patat of pizza zien eten. Mensen met ARFID maken zich daarentegen (meestal) niet druk om calorieën of hun gewicht.
De Eating Disorder Examination (EDE) wordt in het algemeen beschouwd als een gouden standaard voor het diagnosticeren van eetstoornissen. Met de EDE wordt de diagnostiek van eetstoornissen bepaald, alsmede de ernst van de specifieke eetpathologie.
Eetstoornissen hebben niet één specifieke oorzaak, maar komen door een samenloop van verschillende factoren. Mensen die door erfelijkheid een verhoogd risico op obesitas hebben, zijn bijvoorbeeld sneller geneigd te gaan lijnen en hebben daardoor ook meer kans om eetbuien te ontwikkelen.
Anorexia nervosa leidt het vaakst van alle psychische aandoeningen tot de dood. Per 10 jaar overlijdt 5% van de patiënten met anorexia nervosa. 1 op de 5 door suïcide; andere oorzaken van overlijden zijn de gevolgen van het gebrek aan voeding en somatische complicaties.
Voor de ontwikkeling van een eetstoornis is geen eenduidige oorzaak aan te wijzen. Men gaat uit van een combinatie van erfelijke, karakteristieke, psychologische, biologische of lichamelijke, opvoedkundige, familiaire en sociaal-culturele factoren.
Ruminatiestoornis is een stoornis waarbij moedwillig en herhaaldelijk voedsel of dranken weer worden opgegeven en/of uitgebraakt, zonder dat hiervoor een somatische oorzaak is (bijvoorbeeld een afwijkende anatomie van de slokdarm leidend tot reflux).
Mensen met ARFID hebben verminderde interesse in eten, overgevoeligheid voor de sensorische kenmerken van voedsel, of maken zich zorgen over de gevolgen van het eten van bepaald voedsel. Er zijn naar schatting 150.000 kinderen en 130.000 volwassenen met ARFID in Nederland.
Eetstoornis NAO (Niet Anderszins Omschreven)
De eetstoornis NAO is een combinatie van symptomen van andere eetstoornissen, zoals bijvoorbeeld anorexia, boulimia of Binge Eating Disorder (BED). Alleen voldoen deze symptomen niet helemaal aan de criteria die bij die eetstoornissen horen.
Beginnende eetproblemen kunnen een eetstoornis worden. Bij anorexia voel je je dik, terwijl je juist te weinig weegt. Bij boulimia en eetbuistoornis heb je heftige eetbuien. Bij de eetstoornis ARFID wil of durf je bepaald voedsel niet te eten en/of eet je te weinig.
Alles wat met eten en voedsel te maken heeft, is voor hen beladen. Hun leven wordt beheerst door (de gedachte aan) eten. De meest voorkomende eetstoornissen zijn anorexia nervosa en bulimia nervosa.
Vaak spelen er ook lichamelijke klachten mee, zoals misselijkheid, maagpijn, buikpijn, boeren, winderigheid. Rondom de eetmomenten valt ook een aantal dingen op. Als je vastzit in een eetstoornis, ben je overmatig bezig met eten en vaak zeer geïnteresseerd in informatie over 'gezond eten'.
Iemand met een vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis heeft erg weinig interesse in eten of vermijdt eten vanwege de textuur, smaak of kleur. Dit kan leiden tot gewichtsverlies en voedsel en/of vitaminetekorten. Een lichamelijke ziekte is niet de oorzaak van deze stoornis.
Alles wat met eten en voedsel te maken heeft, is voor mensen met een eetstoornis een bron van spanning. Naar schatting lijden in Nederland jaarlijks ongeveer 200.000 mensen aan een eetstoornis.
2 typen anorexia
Het restrictieve type: Ook wel beperkende vorm genoemd. Mensen met dit type anorexia eten niet, heel weinig of selectief om op die manier af te vallen, soms in combinatie met overdreven veel lichaamsbeweging. Het purgerende type: Ook wel gemende vorm genoemd.
Vaak zijn er meerdere factoren die bijdragen aan het ontwikkelen van deze psychische aandoening. Voorbeelden van factoren zijn de omgeving of een ingrijpende gebeurtenis. Maar ook emotionele problemen, zoals stress, angst en verdriet dragen bij aan het ontwikkelen van een eetstoornis.
Afgelopen juni schreef Angela hier al een openhartig bericht op Instagram over. 'Zelf heb ik meer dan 10 jaar van mijn leven geworsteld met boulimie. Het was ernstig en zwaar. Nooit heb ik er over gesproken omdat het zo'n ongelooflijk kwetsbaar proces is dat je het eigenlijk niet uit kunt leggen', liet ze weten.