Aan het einde van de zwangerschap is het fijn om speciale een oefening te doen om je baby ruimte te geven om te kunnen indalen. Door het bekken te ontspannen en rustig te bewegen geef je ruimte aan je kind.
Verander geregeld van houding: dit bevordert de indaling van de baby en helpt bij de ontspanning van je bekkenbodem. Bij een goede houding worden de weeën en de perskrachten in de best mogelijke richting gebundeld en gaat er weinig kracht verloren. – Zijligging is een goede rusthouding tussen de contracties in.
De Amerikaanse verloskundige Gail Tully heeft de methode Spinning Babies ontwikkeld in samenwerking met chiropractors. Je doet hierbij oefeningen om het bekken in balans te krijgen en ruimte in de buik te creëren. Hierdoor kan je baby gemakkelijker indalen in de ideale geboortepositie.
De baby kan nog moeilijk helemaal omkeren. Ligt het dus al mooi met het hoofdje in je bekken, dan is de kans op stuitligging erg klein. De baby kan nog wel 'om de as draaien' en dus op zijn/haar andere zijtje gaan liggen.
De verloskundige voelt regelmatig of je buikbaby ook daadwerkelijk is inge- daald. Soms kun je het zelf ook voelen. Bijvoorbeeld als je op de fiets zit. Je voelt dan bijna het hoofdje tussen je benen.
Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Soms doen die weeën meteen al pijn en volgen ze elkaar al snel op. Als je er nog niet helemaal van overtuigd bent dat het je bevalling is, dan adviseren we je om eens een lekkere warme douche of bad te nemen. Je lichaam geeft dan zelf wel aan wat de bedoeling is.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Verder voelt de verloskundige dat de baby met de billetjes omhoog ligt en met het hoofdje naar beneden. Het baby'tje uit het filmpje ligt dus in de achterhoofdsligging. Je verloskundige voelt meestal ook onderin je buik om te kijken of, en zo ja, hoe ver je kindje al is ingedaald.
Tot ongeveer 36 weken in de zwangerschap kan uw kind nog zelf draaien. Wanneer dit niet gebeurt, kan er besloten worden om, met hulp van de gynaecoloog, het kind te draaien. Dit gebeurt meestal rond de 36 weken, soms kan dit eerder of later zijn, afhankelijk van uw situatie.
Vaak worden de eerste bewegingen omschreven als 'belletjes, bubbeltjes of kleine plopjes' of 'zoals je darmen, maar dan toch anders'. Als je je baby eenmaal hebt gevoeld, herken je de bewegingen. Je gaat je baby steeds vaker voelen.
Het is goed om te weten dat je zelf als zwangere vrouw mag bepalen of je gestript wil worden of niet. Het besluit doe je altijd samen met een verloskundige nadat je de 41 weken zwangerschap voorbij bent. De voornaamste reden dat vrouwen voor strippen kiezen, is omdat ze liever niet de 42 weken zwangerschap passeren.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.
Strippen. Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is 'strippen'. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan pijnlijk zijn.
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Lopen kan moeizamer gaan. Het indalen zegt niets over de start van de bevalling. Het zegt alleen iets over de ligging van de baby, dieper in je bekken, dichter bij de uitgang… Aan het einde van de zwangerschap is het fijn om speciale een oefening te doen om je baby ruimte te geven om te kunnen indalen.
Indalingsweeën zijn in tegenstelling tot echte weeën erg onregelmatig en duren niet lang. Deze weeën kunnen voelen als menstruatiepijn of een stekende pijn in je lies, sommige vrouwen merken er niets of weinig van.
Buik- en rugweeën
De meeste vrouwen hebben tijdens de weeën vooral pijn in hun buik. Maar er zijn ook vrouwen die de pijn vooral in hun rug en/of hun benen voelen. Soms kan de pijn van plaats wisselen. Rugweeën doen volgens sommige vrouwen meer pijn dan buikweeën.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Een harde buik voelt als een gespannen gevoel in je buik: je voelt letterlijk dat je baarmoeder zich samentrekt. Dat kan volgens sommige vrouwen een beetje voelen alsof er een harde bal in je buik zit of als krampen. Meestal begint het harde gevoel boven in je buik, waarna het langzaam naar beneden trekt.