De geurstoffen die via de lucht in de neus komen worden waargenomen door het reukzintuig. Het reukzintuig stuurt berichten over welke geuren het heeft waargenomen naar de hersenen. De neus kan je daardoor helpen te bepalen of jouw eten nog wel eetbaar is of toch bedorven.
Het zenuwweefsel heeft vooral een geleidende taak: het vervoert prikkels (impulsen). De geleiding van de prikkels (impulsen) gaat via uitlopers van de zenuwcellen, de axonen.
Wandbeenkwab (pariëtaalkwab) Deze kwab is belangrijk voor je zintuigen en voor het nadenken. Het helpt om je te snappen wat je ziet, hoort, voelt, ruikt en proeft. Daarnaast is dit deel van de hersenen actief als je ergens je aandacht bij moet houden.
Waardoor worden de impulsen verwerkt die tot een bewuste gewaarwording leiden, in de schors of in het merg van de grote hersenen? Leg je antwoord uit. - In de schors, want daar liggen de cellichamen van de schakelcellen van de grote hersenen.
Een impuls is maar een elektrisch signaal op een sensorische zenuw. Als de impuls aankomt bij de hersenen creëren de hersenen met de impulsen uit oor, oog, neus, huid en tong de leefomgeving van het organisme. Het organisme ervaart via de vertaling van de impulsen door de hersenen een leefomgeving.
Neurobiologische bevindingen
Hoewel de precieze neurale mechanismen die ten grondslag liggen aan stoornissen in de impulscontrole niet volledig bekend zijn, is de prefrontale cortex (PFC) het hersengebied dat het meest betrokken is bij impulsiviteit.
Thalamus verbindt (en filtert prikkels tussen) het ruggenmerg met de grote hersenen. Thalamus is een schakelstation voor impulsen uit de zintuigen. Zo kan bij concentratie op een specifieke bezigheid de thalamus ervoor zorgen dat je andere impulsen minder bewust waarneemt.
De drempelwaarde van een zintuigcel is de kleinste prikkel sterkte die een impuls veroorzaakt.
De naam komt van het Griekse woord voor zeepaardje. De hippocampus speelt een belangrijke rol bij de opslag van informatie in het geheugen, de ruimtelijke oriëntatie en het controleren van gedrag dat van belang is voor de overleving.
Na het interpreteren van sensorische input genereert de hersenen neurale impulsen die door het zenuwstelsel naar andere delen van het lichaam stromen . Deze impulsen, overgebracht door motorneuronen, stellen ons in staat om te reageren op input uit de omgeving. Sommige reacties zijn vrijwillig.
Sensorische neuronen in de neus detecteren geurmoleculen en sturen signalen door naar de bulbus olfactorius , een structuur in de voorhersenen waar de eerste geurverwerking plaatsvindt. De bulbus olfactorius stuurt informatie voornamelijk door naar de piriforme cortex, de hoofdstructuur van de olfactorische cortex, voor uitgebreidere verwerking.
Geuren wekken emoties op
En dit verband tussen emoties en geuren is volkomen gerechtvaardigd. Geuren hebben een effect op het oudste deel van de menselijke hersenen, het limbisch systeem. Dit is waar emoties worden verwerkt en gecontroleerd.
Geur wordt veroorzaakt door de inwerking op het reukorgaan in de neus door aerosolen of gassen, kleine moleculaire deeltjes die verdampen uit een stof.
Dat zijn een soort 'boodschapperstofjes' in de hersenen die informatie van de ene naar de andere zenuwcel overbrengen. Dopamine zorgt ervoor dat we ons tevreden en beloond voelen. Dopamine wordt niet constant geproduceerd, maar komt vrij bij bepaalde handelingen of situaties zoals eten, sporten, seks of drugs.
Craniale zenuwen, spinale zenuwen en ganglia vormen het perifere zenuwstelsel. De afferente divisie van het perifere zenuwstelsel transporteert impulsen naar het CZS ; de efferente divisie transporteert impulsen weg van het CZS.
In het perifere zenuwstelsel speelt acetylcholine een cruciale rol bij het vertalen van signalen van zenuwcellen naar fysieke bewegingen. Dit kunnen zowel bewuste bewegingen zijn, zoals wanneer je een glas water optilt, als automatische processen waar je ademhaling, hartslag en spijsvertering onder vallen.
Denk hierbij aan wandelen, dansen, puzzelen en andere leuke activiteiten. Werken aan het herstel van je hippocampus is dus zeker geen straf! Ook het eten van zinkrijke voeding en het goed kauwen hierop wordt in verband gebracht met een betere doorbloeding en dus herstel van de hippocampus.
Misschien is de eenvoudigste manier om de hippocampus te activeren, om een proefpersoon nieuwe stimuli voor te leggen . Vanuit hun observatie van hippocampusactivatie tijdens de presentatie van onbekende National Geographic-scènes, suggereerden Tulving et al. [3] dat de hippocampus deel uitmaakt van een nieuwigheidsdetectienetwerk.
Schade in een deel van de thalamus kan leiden tot gevoelsstoornissen(sensibiliteitsstoornissen) en pijn in de tegenovergestelde lichaamshelft. Beschadigingen hier kunnen ook bewegingsstoornissen (motorische stoornissen) zoals bewegingsarmoede geven.
Impulsen hebben altijd een richting. Zo gaat de impuls vanaf een zintuig door een dendriet naar het cellichaam van de zenuwcel, waarna het via een axon verder wordt vervoerd naar het centrale zenuwstelsel. Dit is een belangrijk aspect om te onthouden.
Een sterke stimulus kan het volgende doen: Het aantal keren dat de neuron vuurt .
emoties. Een emotie ervaren bij jezelf of signaleren bij een ander is een prikkel die door meerdere zintuigen wordt geregistreerd en vaak door het filter in onze hersenen wordt gezien als 'belangrijk'. Dit geldt met name voor sociale situaties, dus in contacten met andere mensen.
Een prikkel is iets wat je zintuigen kunnen waarnemen, zoals licht of aanraking, de zintuigen zetten dit om in een impuls. Dit is een elektrisch signaal dat over je zenuwen naar het centrale zenuwstelsel wordt gestuurd.
Door alle zintuiglijke prikkels worden de hersenen gestimuleerd. Het kijken en luisteren zorgt voor actieve hersenen. Daarnaast maakt televisiekijken dat je cognitieve functies geprikkeld worden, omdat je informatie tot je neemt en verwerkt.
Verschillende hersengebieden zijn hierbij belangrijk. Vooral je amygdala: dit hersengebied zorgt ervoor dat je emoties kunt ervaren en verwerken. Als je hersenen beschadigd raken door een hersenaandoening, kan het zijn dat je problemen krijgt met je emoties.