Bij het strippen woelt de verloskundige haar vingers de vliezen van de baarmoedermond los.Hierbij komen hormonen vrij (prostaglandines) die nodig zijn om de bevalling op gang te brengen. Sommige vrouwen vinden het strippen vervelend. Andere vrouwen voelen er niet veel van.
De kans op slagen is ongeveer 40-50%. Uit onderzoek is gebleken dat strippen voor de 41 weken weinig zin heeft wanneer je nog niet eerder eens bevallen bent. Je lichaam is er dan vaak nog niet klaar voor en ervaar je er meer nadelen dn voordelen van. Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje.
Binnen 24 uur na het strippen kan er een effect optreden zoals echte weeën, menstruatieachtige krampen, meer harde buiken of voorweeën. Bij ongeveer een derde van de zwangeren die gestript zijn komt de bevalling op gang, een derde krijgt voorweeën en/of harde buiken en bij een derde gebeurt er helemaal niets.
Uit onderzoek is gebleken dat strippen vanaf 41 weken bewezen zinvol is om de bevalling op gang te brengen. Binnen 24 uur na het strippen kan er een effect merkbaar zijn.
Ongeveer 1 op de 6 vrouwen bevalt op het strippen. Bij de vrouwen die niet bevallen gebeurt er soms helemaal niks en soms ontstaan er wel meer harde buiken of voorweeën. Dit leidt soms wel tot wat meer ontsluiting waardoor een 2e strippoging soms wel effect heeft of het later mogelijk is om de vliezen te breken.
Elke vrouw heeft ook een andere gevoeligheid van de vagina. Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Bij ongeveer een derde van de zwangeren die gestript zijn, komt de bevalling op gang. Een derde krijgt veel voorweeën en/of harde buiken, zonder dat de bevalling doorzet. Bij het overige deel van de vrouwen gebeurt er helemaal niks. Als er niets gebeurd is, kunnen we na 48 uur het strippen herhalen.
Na het strippen kun je bloedingen, pijn en onregelmatige weeën krijgen. Dit kan zorgen voor onrust en slaapgebrek, waardoor je moe de bevalling in gaat terwijl je juist al je energie nodig hebt. Het kan zorgen voor een gevoel van ongeduld en onrust en een verlies van vertrouwen in je lichaam.
Om de vliezen te kunnen breken moet er wel 2 cm ontsluiting zijn en het hoofd van het kindje moet goed ingedaald zijn. Het kan zijn dat de baarmoedermond nog helemaal dicht is en de vliezen niet gebroken kunnen worden. Dan word je opgenomen in het ziekenhuis en word je geprimed.
Als er dus geen ontsluiting is kunnen we ook niet strippen. Daarnaast zullen we je ook niet strippen wanneer het hoofdje nog niet is ingedaald en wanneer je bloeddruk te hoog is. Helaas zal niet iedereen die gestript wordt ook bevallen. Soms brengt het een hoop “gerommel” met zich mee, maar zet de bevalling niet door.
Het is goed om te weten dat je zelf als zwangere vrouw mag bepalen of je gestript wil worden of niet. Het besluit doe je altijd samen met een verloskundige nadat je de 41 weken zwangerschap voorbij bent. De voornaamste reden dat vrouwen voor strippen kiezen, is omdat ze liever niet de 42 weken zwangerschap passeren.
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Als het strippen het gewenste effect heeft, krijg je binnen 20 uur weeën. De verloskundige kan je nog een tweede keer strippen als het de eerste keer geen effect had.
Wanneer je gestript wordt, maakt de verloskundige deze vliezen los van de baarmoederwand. Dit zorgt ervoor dat je lichaam het hormoon prostaglandine aanmaakt. Prostaglandine maakt de baarmoedermond zachter en weker. Dit is nodig om ervoor te zorgen dat je baby door het geboortekanaal kan gaan.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Het komt regelmatig voor dat vrouwen al weken voor de bevalling last hebben van voorweeën. Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.
Over het algemeen begint je bevalling met onregelmatige en nog niet zulke sterke weeën. Je bent blij dat de bevalling begonnen is, voelt onregelmatig wat pijn, meestal vooral in je onderbuik, maar bent nog goed aanspreekbaar en vooral blij en nieuwsgierig.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Ruim 75% van de zwangere vrouwen bevalt vlak voor of vlak na de uitgerekende datum. Na 42 weken is 6 tot 9% van de zwangere nog niet bevallen. Officieel ben je pas over tijd na 42 weken zwangerschap. Beval je tussen de 37 en 42 weken zwangerschap dan is dat heel normaal en mag je gewoon thuis bevallen.
Heel soms krijgt de baby te weinig zuurstof. Ook is er vaker ontlasting van de baby (meconium) in het vruchtwater. Baby's kunnen ernstig ziek worden als deze ontlasting in hun longen terecht komt. Mogelijk neemt de kans op deze risico's al tussen de 41 en 42 weken zwangerschap toe.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
1 cm ontsluiting
De weeën zijn in deze fase nog goed te doen. Ze komen nog onregelmatig, zijn licht en er zit veel tijd tussen. Je kan jezelf afleiden door een beetje rond te wandelen of kleine dingen in huis te doen.