Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
Voor de bevalling is dit een lang, stug, gesloten tuutje. Het verstrijken is het platter worden van de baarmoedermond. Daarnaast wordt de baarmoedermond ook weker, deze is in het begin net zo stug als je neus en aan het eind zo zacht als je tong. En daarnaast gaat de baarmoedermond zich openen: de ontsluiting.
Naast je stuitje kun je natuurlijk klachten hebben aan je bekken na de bevalling. Deze bekkenpijn is een pijn rond je schaambeen en (vaak) een instabiel gevoel in het bekken. Sommige vrouwen omschrijven het gevoel alsof er een bal tussen hun benen zit.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Uit onderzoek van EenVandaag en Ouders van Nu onder 10.000 vrouwen die de afgelopen 2 jaar zijn bevallen, blijkt dat 60 procent hun bevalling lichamelijk heel of behoorlijk zwaar vonden. Maar een aanzienlijke groep vond de bevalling ook niet zo zwaar (32 procent) of zelfs helemaal niet zwaar (8 procent).
Blijf de eerste dagen in bed en vermijd traplopen omdat dit belastend is voor je bekken en bekkenbodem. Je kunt evt. wel het liggen afwisselen met zitten en kleine stukjes lopen op dezelfde verdieping als waar je slaapkamer is.
Dit blijkt uit landelijk onderzoek van het Reinier de Graaf ziekenhuis en informatieplatform 24Baby.nl onder 3.508 respondenten. Maar liefst 84 procent van de vrouwen vindt dat hun thuisbevalling meeviel. Van de vrouwen met een ziekenhuisbevalling is 57 procent het hiermee eens.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Vaak is de vagina wat wijder na de bevalling, en kan het geboortekanaal wat meer open staan. Dit trekt meestal bij, maar het kan ook dat je vagina wat wijder blijft. Meestal is dit verschil niet heel groot, en ook is het heel normaal. Hierdoor kan seks wat anders aanvoelen, en kan je grotere tampons nodig hebben.
Dat het onvermijdelijk is dat je vagina wat wijder wordt nadat er een baby doorheen is gekomen, betekent niet dat het trainen van je bekkenbodemspieren geen effect heeft. Je zult er geen strakkere vagina van krijgen, maar meer wel meer controle over de spieren, zodat je ze bewust kunt aan- en ontspannen.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.
Ademhalen tijdens de bevalling
Bij scherpe weeën en wanneer je nog niet mag persen, start je met puffen (roosademhaling). Je ademt in één keer goed in door de neus en in twee keer uit door de mond, gevolgd door één lange uitademing waarmee je je longen leegmaakt.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Niemand heeft me bijvoorbeeld ooit verteld dat:
je in tranen kan uitbarsten bij een reclame voor pampers, of water waarbij baby's op rolschaatsen ronddansen. je een zesde zintuig ontwikkelt om overal moeiteloos de wc te vinden. de suikertest niet zo lekker is als hij klinkt.
Fietsen kunt u na 2–4 weken weer proberen. Wandelen na ongeveer 2 à 3 weken. Autorijden is toegestaan na ongeveer 4 tot 6 weken.