Vrouwelijke kalfjes blijven meestal op de boerderij, zij worden later ook melkkoe. Mannelijke kalfjes geven geen melk en zijn daarom 'nutteloos' voor de melkveehouder. In Nederland worden ze meestal op een apart bedrijf vetgemest voor hun vlees. Daarom worden ze ook wel vleeskalveren genoemd.
Er worden veel meer kalfjes geboren dan er nodig zijn voor de vervanging van oude melkkoeien. Meer dan de helft van de kalfjes die geboren worden in de zuivelindustrie komt terecht in de vleeskalverindustrie. De meeste vleeskalveren zijn mannelijke dieren. De 'stiertjes' zijn immers van geen nut in de melkveehouderij.
Stierkalfjes gaan naar de kalverhouderij
Na ongeveer twee weken op de melkveehouderij gaan ze naar een vleeskalverhouderij. Daar worden ze opgefokt om na ongeveer een 8 maanden te worden geslacht. Het kalfsvlees gaat bijna allemaal naar het buitenland, omdat in Nederland relatief weinig kalfsvlees wordt gegeten.
Het merendeel van deze kalfjes is een 'restproduct. ' De stiertjes geven tenslotte geen melk en groeien niet snel genoeg om er biefstuk van te maken. Dus worden zij vetgemest en geslacht voor kalfsvlees, na een kort leven zonder moeder.
Het grootste deel van het kalfsvlees (95%) uit Nederland wordt verkocht aan het buitenland. Waarom eten we geen kalfsvlees in Nederland? Nederland is door onze grootschalige melkveehouderij, een van de grootste leveranciers van kalfsvlees.
In kalfsvlees zitten belangrijke voedingsstoffen zoals vitamine B1, vitamine D, eiwitten en ijzer. Kalfsvlees is een magere vleessoort. Kalfsvlees is net als rundvlees rood vlees. Er is een verband tussen het eten van rood vlees en een hoger risico op beroerte, diabetes, darmkanker en longkanker.
Doordat kalfsvlees als luxe vlees wordt ervaren, luidt het oordeel vaak dat het vlees enorm duur is. Maar is dat ook zo? De prijs per maaltijd per persoon ligt doorgaans op €2,50. Lees op deze pagina wat de kalfsvlees prijs is én waarom deze webshop zeer betaalbare prijzen hanteert.
Consumenten zouden alleen vrouwelijke dieren willen omdat een stier te stevig zou zijn. Stieren leveren meer op dan kalfjes. Daarom houden de eigenaren van deze stier jonge mannelijke dieren aan tot ze volwassen zijn. Toch zijn er slagers die weigeren stierenvlees te verkopen.
Wanneer een koe een kalfje krijgt, worden er hormonen opgewekt. Als het kalf niet meer bij de moeder is, zullen deze hormonen niet meer geproduceerd worden en zal de koe verdergaan met haar leven in de stal.
En bij het woord kalfsvlees denken de meeste Nederlanders aan een jong geslacht dier, vinden dat zielig en blieven geen kalfsvlees. Het kalfsvlees gaat dus massaal de grens over. Relatief goedkoop, terwijl het boeren in Nederland geen sinecure is.
Medewerkers krijgen een training, Animal Welfare Officer, in het goed omgaan met de kalveren en het zorgvuldig slachten. Het doden gebeurt met een schietmasker. Het dier is direct verdoofd. Daarna wordt een halssnede aangebracht en loopt het bloed weg.
Stieren. In Nederland komen elk jaar zo'n 1,8 miljoen kalfjes ter wereld op melkveebedrijven. De helft daarvan is man en daar kan de boer niet zoveel mee, omdat ze geen melk geven. Een groot deel gaat naar een mesterij om te groeien en gaat dan naar Zuid-Europa waar wel veel kalfsvlees gegeten wordt.
Dit gebeurt in 2 stappen. Eerst worden ze bedwelmd met koolzuurgas (CO2) of ze krijgen een elektrische schok. Het bewusteloze dier wordt daarna gedood door een pin in het voorhoofd, een steek in het hart of door de halsslagader door te snijden.
Het dierenleed dat zuivel heet. Wat wil het geval? Afgelopen zomer voerde Dier&Recht campagne onder de naam 'Stoppen met Zuivel'. De stichting wees op een ongemakkelijke, maar onomstotelijke waarheid: de productie van melk, kaas, kwark, yoghurt en andere zuivelproducten gaat gepaard met ernstig dierenleed.
Een deel van de vrouwelijke kalfjes die op de melkveebedrijven geboren worden, dient om later ingezet te worden ter vervanging van opgebruikte melkkoeien. Het overschot aan vrouwelijke kalfjes en alle mannelijke kalfjes worden verkocht aan vleeskalverenbedrijven, waar ze worden vetgemest voor de slacht.
Stierkalveren boven de 50 kilo noteren tussen de 110 en 120 euro. Roodbonte stierkalveren met dezelfde gewichtsklasse brachten tussen de 125 en 145 euro op. Vaarskalveren boven de 45 kilo gingen tussen de 5 en 20 euro van de hand.
Melkkoeien zijn gedurende tientallen jaren zorgvuldig geselecteerd en gekweekt op de hoeveelheid melk die ze geven. Maar een koe geeft pas melk als ze gekalfd heeft. Na 15 maanden is een kalf geslachtsrijp om te worden bevrucht. Dat gebeurt meestal door kunstmatige inseminatie.
Biomelk is diervriendelijke melk
Een overzicht: Tijdens het graasseizoen grazen of wroeten de dieren overdag in de weide, waar ze voldoende ruimte krijgen. Om de wei gezond te houden, worden geen chemisch gesynthetiseerde gewasbescherming of kunstmest gebruikt, wel dierlijke mest.
Ossenhaas: het meest malse stuk vlees van een rund, waar verschillende steaks uit gesneden kunnen worden. Geen werkspier, dus geen randje vet bij dit stuk vlees. Dit is meteen ook het magerste, maar ook vaak duurste stuk.
De kop is het meest edele vlees en wordt veelal gebruikt als Chateaubriand. Het middenstuk wordt gesneden als tournedos en de punt wordt het meest gebruikt voor ossenhaaspuntjes, oftewel biefstukpuntjes. De ossenhaas is het duurste stuk vlees van de koe. Het gewicht is afhankelijk van het soort dier dat je gebruikt.
Bij elke koe is de haas – ook wel de ossenhaas – het meest malse en meest geprezen onderdeel. Dit is omdat de haas een spier is die de koe niet gebruikt. Het vlees heeft daardoor vrijwel geen zogenaamd bindweefsel en een heel fijne structuur wat het zeer mals maakt.
Zowel rundvlees als kalfsvlees is gezond, maar laatstgenoemde is onderaan de streep de betere keuze van de twee. Hoewel kalfsvlees iets minder ijzer bevat dan rundvlees, is het wel een rijkere bron van eiwitten, vitamine B3, B6, B12 en zink. Het is lichter verteerbaar en erg mals.
Kalfsvlees kan 'rood' gegeten worden. Met name delen van het achtervlees, zoals de kalfsoester, de kalfshaas en de entrecote. Van de zachtere achterdelen kan ook kalfstartaar worden gemaakt. Ga zorgvuldig om met het bewaren en bereiden van (kalfs)vlees.
Kalveren in de blankvleessector staan maximaal zes maanden op stal, voor de dieren in de rosévleessector is dat maximaal acht maanden.