Na een crematie kunt u de bloemen vaak achterlaten op een speciale plaats op het terrein of ze naar een ander familiegraf brengen. Het crematorium zorgt na verloop van tijd voor het opruimen van de uitgebloeide bloemen.
Bij een crematie gaan de bloemen uit het bloemstuk van de naaste familie mee op de kist. Andere bloemen kunnen door de nabestaande meegenomen worden, neergelegd worden bij een monument of plek dat belangrijk was voor de overledene of bij het graf van een naaste familielid.
U bepaalt zelf wat er na afloop van de uitvaartplechtigheid gebeurt met de bloemen. U kunt ze bijvoorbeeld mee naar huis nemen. Na een begrafenis kunt u de bloemen ook op het graf laten liggen totdat ze zijn uitgebloeid. Veel crematoria hebben op het terrein een speciale plaats waar de bloemen worden neergelegd.
Je hoeft geen bloemen mee te nemen naar een begrafenis of crematie. Toch doen mensen dit vaak wel, om hun medeleven te betuigen aan de nabestaanden en om te laten zien wat de overledene voor hen betekend heeft. Soms staat er op de rouwkaart van welke kleur of soort bloemen de overledene hield.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
Bij een crematie wordt de temperatuur in een crematieoven opgedreven tot het niveau dat de kist vanzelf ontvlamt. Daarmee start de crematie. Het lichaam van de overledene wordt gereduceerd tot as en een groot deel van de botten. De botten verbranden dus niet helemaal tijdens de crematie.
Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Nadat de dierbare overledene is opgebaard, kan men met familie, vrienden en dichtste kennissen de laatste groet brengen. Vooral voor het rouwproces is dergelijke groet en afscheid nemen onderdeel van het rouwproces.
De meest gebruikte bloemen op een begrafenis of in een rouwboeket in deze landen zijn: witte rozen, rode anjers of paarse eustoma. Paarse bloemen staan voor waardigheid en rouw, de eustoma voor dankbaarheid. De rode anjer heeft zowel in het bijgeloof als in het christelijke geloof een belangrijke betekenis.
Bloemen vergaan, stenen blijven bestaan
Door daar een steentje aan toe te voegen, geeft je aan dat je verder verder wilt bouwen op die goede daden. Hoe dan ook, de steentjes zijn een tastbaar teken van respect en liefde voor de overledene en het weghalen ervan is dan ook een schending van het graf. Laten liggen dus.
De witte roos is erg gewild voor het bruidsboeket, toch past juist de context van een uitvaart ook erg goed bij de betekenis. De witte roos staat namelijk eveneens symbool voor eerbied en herinnering, en kan dus ook gebruikt worden voor het uitdragen van dit respect en het herdenken.
Een rouwboeket zonder water bij een temp. van 16-18 graden, zal ongeveer tussen de 6-12 uur mooi blijven. Rouwboeketten worden vaak hierdoor op de dag zelf van de begrafenis of crematie gebruikt.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Je mag zelf kiezen wat er met de sieraden gebeurt bij een crematie. Misschien wil je ze bewaren als herinnering aan de overledene. Laat je de sieraden om bij de overledene, dan gaan deze mee in de crematieoven. De edelmetaal resten die overblijven na de crematie worden verzameld en verkocht.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Wat er met een bankrekening gebeurt na het overlijden van een rekeninghouder? Dat is in principe aan de erfgenaam of erfgenamen. De rekening kan worden geblokkeerd, maar ook worden gewijzigd. Je kunt hem bijvoorbeeld op een andere naam laten zetten.
De uiteindelijke rekening voor het afwikkelen van de erfenis kan een paar honderd euro zijn als er een duidelijk testament is of wanneer alle erfgenamen het snel eens worden. Maar het kan ook duizenden euro's of zelfs nog meer kosten. Doorgaans worden de notariskosten betaald uit de erfenis.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Eén van de stoffen die het makkelijkst vergaan, zeker wanneer het over 100% katoen gaat. In een (georganiseerd) composteringsproces zou het materiaal ongeveer na 1 week tot 5 maanden verdwenen moeten zijn.