Systemische lupus erythematodes (SLE) is een auto-immuunziekte waarbij iemand afweerstoffen heeft tegen cellen in het hele lichaam. Dan kan iemand overal in het lichaam ontstekingen krijgen.Ook kan iemand trombose krijgen. Iemand met SLE is vaak heel erg moe, voelt zich niet lekker en kan hoge koorts hebben.
SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte. Tijdens deze opvlammingen kunnen in principe alle weefsels en organen ontstoken raken. In de meeste gevallen zijn er ontstekingen te vinden in de huid, de gewrichten, de slijmvliezen en de nieren.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd.
Op de lange duur kan SLE tot nieuwe klachten leiden.Het kan dan gaan om ernstige klachten, zoals problemen met de nieren. Dit soort ernstige klachten die op de lange duur kunnen ontstaan, wordt wel 'complicaties' genoemd.
Genezen van lupus kan nog niet, maar met medicatie kunnen we de ziekte wel onder controle houden. Voor welke geneesmiddelen de arts zal kiezen, hangt af van de specifieke klachten van de patiënt.
Bij systemische lupus (SLE) heb je vaak ook last van je gewrichten. De gewrichten kunnen gaan ontsteken. Een ontstoken gewricht doet pijn, is stijf, voelt warm aan en kan dik worden. Vooral 's ochtends of na lang zitten of staan voel je je stijf.
De prevalentie in Nederland is circa 1-3 op de 10.000 mensen en 80-90% daarvan is vrouw. De prognose van deze patiënten is de afgelopen decennia verbeterd, maar de ziekte veroorzaakt nog steeds schade aan organen en gewrichten en vroegtijdig overlijden.
Er is geen speciaal dieet als je lupus hebt. Je kan dus alles eten. Eet gezond, maar eet geen alfalfa. Alfalfa kan je huidklachten verergeren.
Lupus is een systemische auto-immuunziekte die de huid, spieren en meer aantast. Hoewel symptomen zich doorgaans voordoen tussen de leeftijd van 16-55 jaar, kan lupus met late aanvang optreden na de leeftijd van 50 .
LupuS ERyThEmATodES (LE oF LupuS) is een auto-immuunziekte. Dat houdt in dat het afweersysteem zich tegen lichaams- eigen bestanddelen richt en ontstekingsverschijnselen veroorzaakt. Deze ontste- kingsverschijnselen kunnen schade aanrichten aan de huid, bloedvaten en or- ganen.
De oorzaak van systemische lupus erythematodes is onbekend. Er zijn erfelijke factoren en omgevingsfactoren: zo komt de ziekte vaker voor binnen dezelfde familie en door het gebruik van bepaalde medicijnen. Daarnaast spelen hormonen een rol. Eén op de duizend mensen krijgt systemische lupus erythematodes.
Systemische lupus erythematodes (SLE) is een auto-immuunziekte met een verhoogd risico op ziekenhuisopname. Meerdere studies hebben SLE-opvlammingen, infectie en cardiovasculaire (CV) gebeurtenissen gemeld als de meest voorkomende redenen voor ziekenhuisopname.
Wanneer je niet te veel problemen hebt door eerdere ontstekingen, kun je in de rustige perioden van de ziekte je werk waarschijnlijk zonder problemen doen. In de actieve perioden, zijn er (veel) ontstekingen en zal dat lastiger zijn.
Bij SLE ontstaan er spontaan afweerstoffen tegen delen van het eigen lichaam. Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
Bij SLE worden cytostatica alleen in een lage dosis gebruikt. Dan onderdrukken ze het afweersysteem en remmen ze de ontstekingen. Er zijn veel verschillende cytostatica. Bij de behandeling van SLE wordt vooral gebruik gemaakt van de middelen cyclofosfamide en methotrexaat.
Een aantal factoren zoals het niet regelmatig nemen van de medicatie, infecties, stress en zonlicht kunnen de SLE verergeren; deze verergering wordt een opvlamming van de SLE genoemd. Het is vaak erg moeilijk om te voorspellen hoe de ziekte zal verlopen.
Klachten die wijzen op systemische lupus erythematodes (SLE) zijn: vlindervormige huidafwijkingen in je gezicht. verdikte rode plekken op je huid. overgevoeligheid voor zonlicht.
De klachten zijn bij drug induced lupus erythematodes (Dile) milder dan bij systemische lupus erythematodes (SLE) en verdwijnen meestal, na het stoppen met een medicijn, binnen een paar weken tot maximaal 6 maanden. Klachten zijn bijvoorbeeld: je voelt je ziek en kunt koorts hebben.
Bij SLE wisselen periodes van weinig klachten zich af met periodes van veel ontstekingen. Een gezonde levensstijl en goede medicatie kunnen helpen om SLE onder controle te houden. Heb je lupus door een bepaald medicijn? Dan verdwijnen je klachten meestal wanneer je stopt met dat medicijn.
Je laat alle voedingsmiddelen weg die het immuunsysteem uitlokken tot actie: dit zijn granen (gluten), zaden, peulvruchten, noten en alle planten die behoren bij de nachtschades (aardappelen, tomaten, paprika, rode pepers, aubergines). Dierlijke producten om te vermijden zijn: zoogdiervlees, zuivel en eieren.
Systemische lupus erythematosus (afgekort SLE) is de meest ernstige ziekte van het “Lupus Erythematosus (LE) spectrum” waarbij vrijwel iedere orgaan kan worden aangetast. SLE komt vooral bij vrouwen voor (verhouding vrouw: man = 9:1). Er wordt geschat dat 1op de 1000 tot 2000 vrouwen in Nederland aan SLE lijdt.
Om de diagnose SLE te kunnen stellen is bloedonderzoek noodzakelijk. Daarom wordt er bloed afgenomen. Een verpleegkundige of een medewerker van het laboratorium neemt een of meerdere buisjes bloed bij je af.
Chronische stress kan leiden tot auto-immuunziekten doordat immuuncellen gezond weefsel aanvallen.
Font Romeu, waar Van Ruijven ziek werd, is bij schaatsliefhebbers bekend als de plek waar shorttrackster Monique Velzeboer in 1993 ongelukkig ten val kwam en waarbij ze een dwarslaesie opliep. 'Er lijkt wel een vloek te rusten op die plek', verzucht NOS-verslaggever Van den Berg.
Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam. Hierdoor beschadigt het orgaan waarin deze cellen voorkomen.