De Duitsers konden de naleving van de regel echter makkelijk controleren; de Jodenster moest zichtbaar op borsthoogte aan de jas worden vastgenaaid. Wie werd betrapt op het niet-dragen van de ster moest vreselijke gevolgen ondergaan: een boete van duizend gulden of zes maanden 'hechtenis' in een Duits kamp.
De Jodenster was een kenteken dat Joden in Duitsland en bezet gebied moesten dragen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De verplichting gold voor Joden boven de leeftijd van zes jaar in bijna het gehele door de nazi's bezette Europa, met uitzondering van Finland, Noorwegen, Denemarken en Vichy-Frankrijk.
Om Joden goed herkenbaar te maken op straat, moeten alle Duitse Joden van zes jaar en ouder vanaf 1 september 1941 verplicht een ster op hun kleding dragen. In Nederland wordt de maatregel op 3 mei 1942 van kracht.
Advies van de Joodse Raad met betrekking tot de Jodenster (Verzetsmuseum) Joden kregen de Jodensterren niet gratis. Per ster moest men niet alleen zogenaamde textielzegel inleveren, maar ook nog 4 cent aan de Joodse Raad betalen.
Vanaf 3 mei moeten zij een herkenningsteken dragen: een zespuntige gele Davidster met in het midden het woord 'Jood'. Door de ster zijn mensen als Jood op straat te herkennen. De Duitse bezetter wil hiermee Joden verder afzonderen van de niet-Joodse Nederlanders. Het niet dragen van de ster wordt streng bestraft.
De davidster is het bekendste symbool van het jodendom. Het is gebruikt in de vlag van de staat Israël en het dient ook als teken voor de Magen David Adom, het Joodse "Rode Kruis".
De david(s)ster of het davidschild (in het Hebreeuws: מגן דוד (Maĝeen David), in het Jiddisch מגן דוד (Moĝendovid) is een spiritueel symbool in de vorm van een hexagram, een combinatie van twee gelijkzijdige driehoeken. In de 19e eeuw werd het een algemeen symbool voor het jodendom.
De kleur van een ster verwijst naar zijn oppervlaktetemperatuur. Een rode ster is relatief koel met een oppervlaktetemperatuur van minder dan 3.000 graden Celsius. Onze zon is een gele ster: op het oppervlak heerst een temperatuur van meer dan 6.000 graden. En blauwe sterren zijn de heetste, 10.000 graden en meer.
De Duitse bezetter had sinds 1940 de joden in Nederland steeds verder geïsoleerd. Vanaf zondag 3 mei 1942 moesten alle joden een gele ster van katoen, met daarop het woord 'Jood', op hun kleding dragen. Wie gepakt werd zonder Jodenster, kreeg een boete van duizend gulden opgelegd of een gevangenisstraf van zes maanden.
1 (3) De Jodenster bestaat uit een zwart getekende zespuntige ster uit gele stof ter grootte van een handpalm met het zwarte opschrift 'Jood'. Deze moet zichtbaar en vast opgenaaid op de linkerkant ter borsthoogte van het kledingstuk gedragen worden.
Joden moeten hun fietsen afgeven. Joden mogen niet in de tram. Joden mogen niet meer in auto's rijden. Joden mogen alleen van 3-5 uur boodschappen doen en alleen in Joodse winkels, waar 'Joods lokaal' op staat.
De Joden moesten hun geld inleveren en hun bedrijven werden in beslag genomen. Bij verenigingen moesten ze worden geroyeerd. In november mochten zij zelfs niet meer zonder toestemming reizen. Op 2 mei 1942 werd het dragen van de Jodenster verplicht gesteld.
De Antwerpse Joden wonen vooral in de wijk naast de diamantwijk, op enkele minuten loopafstand van het centraal station. Deze wijk noemt men ook wel Joods Antwerpen. Het is na New York, Londen en Jeruzalem een van de grootste gemeenschappen van charedische (ultra-orthodoxe) joden ter wereld.
Met Judenviertel wordt hier bedoeld het gebied dat de Duitsers beschouwden als Joods woongebied, aanvankelijk de oude 'Jodenhoek', in Amsterdam de wijk rond het Waterlooplein (Waterlooplein, Jodenbreestraat, Sint Anthoniebreestraat, Uilenburg, Rapenburg, Valkenburg, Vlooienburg, Nieuwe Herengracht, Weesperstraat en ...
Vrome joden bidden 's ochtends, 's middags en 's avonds. Ze eten geen varkensvlees en geen melk en vlees gelijktijdig. Verder dragen joodse mannen een hoed of een keppel. Jongens worden besneden en kinderen vieren hun Bar mitswa (jongens) of Bat mitswa (meisjes).
De meeste Joden in Nederland werden gedeporteerd naar vernietigingskampen in Polen om daar vergast te worden. Van de naar schatting 140.000 Joden die Nederland in mei 1940 telde, zijn er ongeveer 101.800 vermoord of door ziekte en uitputting om het leven gekomen.
Jodensterren en Joodse Raad
De Duitsers voeren de Jodensterren (gemaakt in Enschede!) in 1942 in en krijgen daarbij de medewerking van de Joodse Raad o.l.v. Asscher en Cohen, die erger probeert te voorkomen. Dagboekfragment en trouwerij. Bron: De Oorlog, deel 5 (2 min.
De davidster in de Tweede Wereldoorlog
Nazi-Duitsland dwong de Joden in overwonnen landen om de – inmiddels gehate – gele ster te dragen en hiermee een zeker doodsvonnis te tekenen. Vanaf 13 maart 1942 werden ook alle Joden in Nederland verplicht om een davidster te dragen.
De eerste grote groep kwam naar Nederland aan het einde van de 16e eeuw. Dit waren Sefardische Joden die waren gevlucht voor de inquisitie in Spanje en Portugal. In de 17e eeuw woedde de Dertigjarige Oorlog. Asjkenazische Joden uit Midden- en Oost-Europa weken uit naar Nederland.
De kleur van een ster geeft aan welke temperatuur hij heeft: de koudste en oudste sterren zijn roodachtig, terwijl de heetste en jongste blauwig zijn. Dit komt doordat het blauwe licht energierijker is dan het rode, en hoe heter een ster is, des te meer van dat blauwe licht hij zal uitzenden.
Sterren met een temperatuur van rond de 5000K hebben een oranje-achtige gloed, die naar geel verloopt voor hetere sterren. Rond 6000K zijn de sterren geel/wit van kleur. Sterren heter dan dat, rond 8000K, zijn wit. Hele hete sterren, met een oppervlaktetemperatuur van 10.000K of meer, zijn blauw-wit van kleur.
Joden bidden drie keer per dag. 's Morgens, 's middags en 's avonds. Bidden kan zowel thuis als in de synagoge. Bij het morgengebed dragen de mannen behalve hun keppeltje, ook een gebedskleed of tallith. Op werkdagen dragen strenge joden 's morgens ook twee gebedsriemen met daaraan twee kleine doosjes.
Tijdens sabbat mogen gelovige joden onder andere niet werken, niet sporten en geen elektriciteit gebruiken. Gelovige joden hebben speciale gebeden en rituelen tijdens sabbat. Volgens de Tora, het heiligste joodse boek, heeft God de wereld in zes dagen geschapen. Op de zevende dag rustte hij uit.
Sjabbat vindt plaats vanaf vrijdagavond en duurt tot zaterdagavond. De zaterdag is de zevende dag van de joodse week en dient volgens de voorschriften in de Tenach in de eerste plaats te worden gevierd door een onthouding van alle arbeid.