Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Aan het einde van de zwangerschap is het fijn om speciale een oefening te doen om je baby ruimte te geven om te kunnen indalen. Door het bekken te ontspannen en rustig te bewegen geef je ruimte aan je kind.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Dit kan erg verschillen per vrouw. De ene vrouw merkt het al in de 30e week terwijl het bij de andere vrouw in de 35e week op gang komt. Het bekent niet dat wanneer je baby in de 30e week indaalt, je eerder zal bevallen dan wanneer je baby in week 35 indaalt.
Tot ongeveer 36 weken in de zwangerschap kan uw kind nog zelf draaien. Wanneer dit niet gebeurt, kan er besloten worden om, met hulp van de gynaecoloog, het kind te draaien. Dit gebeurt meestal rond de 36 weken, soms kan dit eerder of later zijn, afhankelijk van uw situatie.
Het duwen kan een naar gevoel geven en zelfs pijn doen. Als het te veel pijn doet, kun je altijd aangeven dat we moeten stoppen met de behandeling. De buik kan ook na het draaien wat gekneusd voelen. Na het draaien controleren we weer de hartslag van de baby.
De buikwand kan door het duwen een paar dagen gevoelig en pijnlijk zijn. Dat is vervelend, maar kan geen kwaad. Na het draaien is de hartslag van de baby soms wat trager. De kans hierop is 5%.
Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Hoe herken je echte weeën? Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Gemiddeld genomen gebeurt dit tussen de 30 en de 38 weken van de zwangerschap, maar het kan ook zo zijn dat jouw baby pas gaat indalen tijdens de bevalling. Opvallend genoeg is de kans dat jouw baby pas op een later moment indaalt groter bij een tweede of derde kindje.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Vaak worden de eerste bewegingen omschreven als 'belletjes, bubbeltjes of kleine plopjes' of 'zoals je darmen, maar dan toch anders'. Als je je baby eenmaal hebt gevoeld, herken je de bewegingen. Je gaat je baby steeds vaker voelen.
De Amerikaanse verloskundige Gail Tully heeft de methode Spinning Babies ontwikkeld in samenwerking met chiropractors. Je doet hierbij oefeningen om het bekken in balans te krijgen en ruimte in de buik te creëren. Hierdoor kan je baby gemakkelijker indalen in de ideale geboortepositie.
Het hoofdje van je kindje daalt in je bekken en komt daar uiteindelijk vast te liggen. Indalingsweeën zijn in tegenstelling tot echte weeën erg onregelmatig en duren niet lang. Deze weeën kunnen voelen als menstruatiepijn of een stekende pijn in je lies, sommige vrouwen merken er niets of weinig van.
Verder voelt de verloskundige dat de baby met de billetjes omhoog ligt en met het hoofdje naar beneden. Het baby'tje uit het filmpje ligt dus in de achterhoofdsligging. Je verloskundige voelt meestal ook onderin je buik om te kijken of, en zo ja, hoe ver je kindje al is ingedaald.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Bij een tweede of volgende kindje is de baarmoedermond aan het eind van de zwangerschap vaak al verweekt en verstreken en soms is er zelfs al een kleine ontsluiting zonder dat je dit zelf in de gaten hebt.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Een harde buik voelt als een gespannen gevoel in je buik: je voelt letterlijk dat je baarmoeder zich samentrekt. Dat kan volgens sommige vrouwen een beetje voelen alsof er een harde bal in je buik zit of als krampen. Meestal begint het harde gevoel boven in je buik, waarna het langzaam naar beneden trekt.
Als jouw baby dan nog met z'n koppie de verkeerde kant op ligt, word je doorverwezen naar de gynaecoloog of verloskundige voor een 'versie' (draaipoging). Deze zal je baby vanaf de buitenkant proberen te draaien door met de ene hand de billetjes vast te pakken en met de andere hand het hoofdje van je baby.
Naarmate de zwangerschapsduur vordert, neemt de hoeveelheid vruchtwater af, wordt de baby groter en het draaien dus moeilijker. Als de moederkoek op de voorwand van de baarmoeder ligt is het moeilijker om het kind te kunnen vasthouden bij het draaien.
Als de baby met het hoofd naar boven ligt (stuitligging) heb je bij een vaginale bevalling een iets hoger risico op problemen met de baby tijdens de geboorte. Je hebt bij een vaginale stuitbevalling ongeveer 50% kans dat het alsnog een keizersnede wordt. Bij een keizersnede zijn er meer risico's voor de moeder.