Door de druk van het ballonnetje komen natuurlijke hormonen vrij, prostaglandines, die de rijping van de baarmoedermond versnellen. Na het inbrengen controleren we de conditie van het kind met behulp van een CTG, hiermee registreren wij de hartslag van uw kind.
Het is mogelijk dat u wat menstruatieachtige buik-/rugpijn ervaart en wat meer harde buiken. Het is ook normaal als u wat slijm of bloed verliest. Wanneer de ballon eruit valt mag u deze gewoon weggooien en neemt u telefonisch contact met ons op.
Wanneer u komt voor een inleiding middels ballon catheter is niet goed te zeggen wanneer u zal bevallen. De meeste mensen bevallen binnen 3 dagen, maar een enkele keer moeten we een rustpauze inlassen en een volgende afspraak voor inleiding afspreken.
Het slangetje wordt vastgemaakt op uw bovenbeen. Het inbrengen van de ballon is niet pijnlijk. Het speculum onderzoek wordt door vrouwen vaak wel als onaangenaam maar niet heel pijnlijk ervaren.
De uitdrijving (het persen) en de geboorte van het kind en de moederkoek gaan niet anders dan bij een 'normale' bevalling. De geboorte van het kind vindt over het algemeen binnen 24 uur plaats.
Met een ballonkatheter of met misoprostol kan het wat langer duren voordat je iets voelt. Wanneer de vliezen worden gebroken, kan alles veel sneller gaan. Soms krijg je na enkele minuten al spontaan weeën en soms pas na enkele uren. Ook kan het nodig zijn om met oxytocine de weeënactiviteit extra te stimuleren.
Wanneer de ballon eruit valt mag u deze gewoon weggooien en neemt u telefonisch contact met ons op. Heeft de baby er last van? De baby merkt er waarschijnlijk niets van, immers het ballonnetje zit aan de buitenkant van de vliezen. U moet de baby dus gewoon voelen bewegen zoals u gewend bent.
Over het algemeen wordt het infuus 1 à 2 uur na de geboorte van de baby en de placenta verwijderd. Afhankelijk van de reden van de inleiding kan dit langer duren, soms tot de volgende ochtend.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Soms lukt het rijp maken van de baarmoedermond niet binnen een dag en kan dit meerdere dagen duren. De gynaecoloog of verloskundige bespreekt met u wat er dan gedaan wordt. Er kan bijvoorbeeld opnieuw een ballonkatheter worden ingebracht of er kunnen opnieuw medicijnen worden gegeven.
Vaak valt de ballonkatheter er na een dag vanzelf uit, maar het is niet ongebruikelijk dat dit langer duurt. Na 24 uur controleren we de ligging van de ballon. Ligt deze los en heeft u zo'n 2-3 cm ontsluiting dan kunnen we de vliezen breken.
Naar huis met ballonkatheter
Wanneer dit gebeurt betekent dit meestal dat er 2-3 cm ontsluiting is. Als u thuis spontaan de ballon verliest, hoeft u, als u verder geen klachten heeft, niet meteen contact op te nemen met het ziekenhuis, maar komt u op de tevoren afgesproken tijd naar de verloskamers.
Na een inleiding in de avond bleken de baby's in een betere conditie ter wereld te komen. Er waren minder complicaties, zoals ademhalingsproblemen, en er vonden minder opnames van de baby's plaats ter observatie.
Hoe kan ik weten of mijn baarmoederhals al verstreken is? Als je al pijnlijke en regelmatige weeën gehad hebt, mag je ervan uitgaan dat je baarmoederhals al wat ontsloten en verstreken is. Je dokter zal dit voor jou ook kunnen bevestigen wanneer je op controle gaat en hij een vaginaal onderzoek doet.
Hoe lang het duurt voor je baarmoedermond rijp genoeg is om met een infuus echt te kunnen inleiden kan niemand je zeggen. Vaak moet de behandeling een aantal keren herhaald worden. Bij een erg onrijpe baarmoedermond kan het soms wel een aantal dagen duren voor de mond rijp genoeg is om te kunnen inleiden.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Over het algemeen begint je bevalling met onregelmatige en nog niet zulke sterke weeën. Je bent blij dat de bevalling begonnen is, voelt onregelmatig wat pijn, meestal vooral in je onderbuik, maar bent nog goed aanspreekbaar en vooral blij en nieuwsgierig.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Ademhalen of puffen bij pijnlijke weeën
Probeer goed door je neus in te ademen en blaas in drie pufjes uit je mond. Twee keer kort en een keer lang, totdat je longen leeg zijn. Als je een wee voelt aankomen kun je al beginnen met puffen, zo ben je de wee voor en kom je in een goed ritme.
Om ontsluiting te krijgen heb je krampen/weeën nodig. Dat heeft voornamelijk met hormonen te maken in plaats van met bewegen. Het is wel zo dat als je eenmaal krampen/weeën hebt, het supergoed is om te blijven bewegen omdat het ervoor kan zorgen dat de ontsluiting daardoor sneller verloopt.
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen. Ook heel goed voor de gelukshormonen!
De baarmoedermond, dat uitkomt in de vagina heeft de vorm van een tuitje en is zo'n 3-4 cm lang en voelt hard aan. Zoals het puntje van je neus. De baarmoedermond is erg sterk, dat is ook belangrijk omdat hij er tijdens de zwangerschap voor zorgt dat je kindje niet uit je baarmoeder valt.
De meeste vrouwen krijgen vervolgens binnen 48 uur weeën. Vaak breken je vliezen pas door de kracht van je weeën. Soms zelfs nog tijdens het persen. Er zijn zorgverleners die standaard de vliezen breken bij zo'n 3-4 centimeter ontsluiting.
Je uitgerekende datum is verkeerd berekend. Je bent eerder van een serotien kindje bevallen. Er is sprake van genetische aanleg voor serotiniteit. Je kindje heeft een aangeboren afwijking die de kans op serotiniteit vergroot, zoals bepaalde stofwisselingsziektes.