Naast vlees aten de Germanen ook veel graanbereidingen en groeten. Zelf verbouwden ze veel spelt maar vooral rogge als graangewas. Onder hun groenten konden ze o.a. wortels, rapen, pastinaken, erwten, linzen en bonen rekenen.
De Germanen is een verzamelnaam voor de volken en stammen uit de oudheid die een Germaanse taal spraken, zoals de Bataven, de Gothen, de Saksen en de Friezen. Ze ontwikkelden een eigen alfabet in runen. Lange tijd leefden ze in Europa naast de Romeinen en Kelten, van wie ze ook grote gebieden innamen.
Later ontstonden uit die taal het Engels, Duits, Nederlands, Fries en de Scandinavische talen. In Nederland wonen nog steeds afstammelingen van de Germanen. De Germanen woonden in boerderijen gebouwd van houten palen en met een dak van riet of stro. Ze verbouwden granen en groenten, zoals kool, erwten en koolraap.
De Germanen geloofden niet alleen in Wodan, maar ook in andere goden en godinnen. Wodan was wel de belangrijkste god. Vanaf ongeveer het jaar 700 namen veel Germanen een andere godsdienst aan: het christendom. Langzaam maar zeker werden de Germaanse goden vergeten.
Naast militaire tochten pasten ze ook een 'verdeel en heers' tactiek toe. Ze gingen samenwerkingen aan met sommige Germaanse machthebbers of namen Germaanse soldaten aan in hun leger, op die manier kwam er dan ook onenigheid tussen de Germaanse stammen als zij tegen hun eigen mensen in gevecht gingen.
De Bataven, Batavi of Batavieren waren een West-Germaans volk/stam die leefden rond de Betuwe. De Bataven waren waarschijnlijk afgesplitst van de Chatten, een volk dat rond het huidige Baden-Württemberg woonde. Onder andere Julius Caesar en Publius Cornelius Tacitus beschrijven de stam! die ze als zeer moedig zien.
De nieuwkomers gingen Keltisch met een Germaans accent spreken, wat overging in een 'Gallo-Romaans' dialect door contact met de Romeinen. Rond 12 v. Chr. werden zij door de Romeinen onder Drusus onderworpen en werden daarna bondgenoten van het Romeinse Rijk, waarbij zij vrijgesteld waren van belastingen.
Visigoten, Ostrogoten, Vandalen en Franken rekenen we tot de Germaanse stammen met een eigen taal, godsdienst en cultuur. De Keltische stammen werden door de Romeinen Galliërs genoemd. De stammen verschilden onderling sterk maar hadden een gemeenschappelijke taal.
De Franken waren een federatie van reeds eerder bekende Germaanse stammen, die rond het midden van de 3e eeuw na Christus tot stand kwam. Wellicht verbonden deze stammen zich onder Saksische druk nabij de limes langs de Rijn van het Romeinse Rijk.
Iedereen droeg een linnen hemd tot op de knieën, daarover een tunica met korte of lange mouwen. De mannen droegen een broek met beenwikkels en (afhankelijk van hun rijkdom) halve laarzen van leer of klompen. De vrouwen droegen over de tunica een lange jurk tot op de hielen.
Odin (Oudnoords: Óðinn, Zweeds en Deens: Oden) wordt gezien als de oppergod of alvader in de Noordse mythologie.
Uiteindelijk zouden er circa 550 miljoen mensen in het oosten van het Groot-Germaanse Rijk wonen - de slaven van het Germaanse Herrenvolk meegerekend.
De meeste mannen droegen, net als de vrouwen, hun haar in een staart of vlecht. Bijna alle mannen hadden een snor. De armere Kelten droegen ook een baard terwijl de rijkere de wangen scheerden. De Kelten droegen meestal kleding gemaakt van wol of linnen.
Odin heeft vele symbolen zoals een staf, een speer, een ring, twee wolven en een raaf. Zijn vrouw heet Freya (de naam vrijdag kom van Freya.) hij heeft vele zoons. Onder andere de bekende god van de donder Thor (Donar), en Baldr en Hodr die in veel verhalen voorkomen.
De Saksen (Latijn: Saxones, Oudengels: Seaxe, Oudsaksisch: Sahson, Nederduits: Sassen, Duits Sachsen) waren een confederatie van Germaanse stammen die zich tijdens de late Romeinse tijd en de vroege middeleeuwen op de Noord-Duitse Laagvlakte bevonden.
Het is niet bekend waar de Kelten oorspronkelijk vandaan komen. Maar vanaf de zevende eeuw v. Chr. verspreidden ze zich vanuit het gebied ten noorden van de Alpen over heel Europa.
De Friezen woonden langs de kusten, de Saksen in het oosten en de Franken in het zuiden. De Saksen hadden stammen opgenomen als de Tubanten, de Franken onder andere de Chamaven en de Cananefaten.
In 481 werd Clovis de leider van de Franken. Onder zijn aanvoering veroverden de Franken grote delen van Frankrijk, België en Nederland. Nederland werd tot aan de grote rivieren veroverd. Clovis veroverde niet alleen een groot gebied.
Vlamingen zijn niet zuiver Germaans, maar stammen grotendeels af van de Franken die in de derde eeuw vanuit het hertogdom Franken in het huidige Duitsland naar de gebieden trokken die de Romeinen in de derde eeuw hadden verlaten.
Vikingen waren geen volk
Maar dat klopt niet. In wat nu Scandinavië is, woonden toen al veel verschillende volkeren die werden bestuurd door verschillende leiders. Zij zouden zichzelf ook verschillend van elkaar hebben gezien. Hedendaagse schrijvers gebruiken de term 'Viking' daarom niet om over een groep te spreken.
Dit is met name te zeggen over de taal. Gebieden waar Keltische talen nog steeds gesproken worden zijn Ierland (Iers), Schotland (Schots-Gaelisch), Wales (Welsh) en Frankrijk (Bretons).
In het eerste millennium voor Christus breidde het Germaanse taalgebied zich uit vanuit Denemarken: in het noorden tot de zuidelijke kuststreken van Noorwegen en Zweden, en in het zuiden tot een deel van Noord-Duitsland tot in Polen. Destijds was het Germaans nog één taal met verschillende dialecten.
De Cananefaten (verouderde spelwijzen: Kaninefaten, Canninefaten, betekenis: look-meesters) waren een West-Germaanse of Keltische stam of volk, die ten westen van de Bataven woonden aan de Noordzeekust.
De opstand werd al in 70 na Chr. door de Romeinen neergeslagen. De Bataven moesten zich terugtrekken over de Rijn en vestigden zich vanaf dat moment in de omgeving van Nijmegen. In de 4e eeuw werd hun land veroverd door de Franken en opgenomen in het Frankische rijk.