Mijten eten onder andere dode dieren, planten of rottende stoffen. Roofmijten leven vaak van andere mijten en worden wel in de kastuinbouw als plaagbestrijding ingezet. Enkele soorten veroorzaken ziekten bij mens en dier en het besmet zijn met mijten wordt acariose genoemd.
De eventueel overgebleven mijten zijn dan slecht in staat om mensen te besmetten, omdat ze door gebrek aan voedsel te verzwakt zijn om zich nog te kunnen ingraven in de huid. Tien minuten bij minimaal 50°C doodt de mijt. De mijt overleeft het langst (7 dagen) bij hoge luchtvochtigheid (liefst verzadigd) en 12°C.
Mijten houden niet van licht, dus zorg voor een maximale lichtinval van buiten of in ieder geval goede verlichting binnen. Maak zoveel mogelijk schoon met een vochtige doek en dweil.
De meeste beten van korenmijten komen voor op de romp, nek, armen en soms in de liesstreek. In extreme gevallen kunnen de beten infecties, koorts, overgeven en gewrichtspijn veroorzaken. De oogstmijt bijt meestal op voeten en onderbenen maar evengoed in de plooien van knie en lies of waar de kleding strak is.
De mens, maar ook andere zoogdieren, zijn slechts een tijdelijke gastheer voor de vogelmijt in hun zoektocht naar een gevederde gastheer. Maar ook mensen en andere zoogdieren kunnen last van vogelmijten/bloedluizen hebben.
Ze leven op de huid van de gastheer. Ze voeden zich met huidschilfers en weefselvocht (lymfe) dat zij met hun monddelen aanprikken. De vrouwtjes kunnen tien dagen zonder voedsel, de andere stadia nog geen twee dagen.
De jeuk komt doordat de afweer van uw lichaam in actie komt tegen de poep van de mijt. Verder kunt u schilferende gangetjes in de huid zien. De mijten zelf zijn nauwelijks te zien. Ook kunnen er blaasjes of pukkeltjes zitten.
Mijten verzamelen, leven en paren overal waar ze maar voedsel kunnen vinden. Plekken met veel stof en vezels is waar huisstofmijten hun meeste voedsel kunnen vinden. Daarom kom je ze ook veel tegen in matrassen, kussens, dekens, tapijten, gordijnen, honden- en kattenmanden, en ga zo maar door.
De oogstmijt, ook wel grasmijt genoemd, is een kleine spinachtige die erg lijkt op de fluweelmijt, maar hier geen familie van is. Het is enkel de larve van deze mijt die huidirritatie kan veroorzaken, door zich vast te bijten in de huid van een gastheer, bijvoorbeeld de mens.
Huisstofmijt – matras
De huisstofmijt bestrijden kan je op verschillende fronten doen. Verwijder stof en huidschilfers door de matras te stofzuigen, schoon te maken en af te nemen met azijnwater. Beperk de luchtvochtigheid door voldoende te ventileren en te verluchten.
Jeuk door warmte in bed
Als u slaapt, verliest u een bepaalde hoeveelheid vocht. Dit vocht moet opgenomen worden door het beddengoed en de matrashoes. Als dat onvoldoende gebeurt, dan blijft het vocht op de huid, kunnen we afkoelen en kan de huid ontsteken en jeuken.
Vachtmijt wordt vaak op jonge dieren ontdekt en is zeer besmettelijk tussen dieren onderling, maar is ook besmettelijk van dier op mens. Als een mens geïnfecteerd is, veroorzaakt dit tijdelijke irritatie in de vorm van kleine rode jeukende bultjes. De besmetting van vachtmijt vindt plaats door direct contact.
Cheyletiella mijten zijn ongeveer 0,5 mm groot, en ze zijn soms met het blote oog te zien, vooral als ze bewegen. Om vast te stellen of een dier last heeft van vachtmijten, kan het beste een monster genomen worden met een fijne kam of door een oppervlakkig afkrabsel, of eventueel met behulp van een stukje plakband.
Demodex is één van de meest voorkomende parasitaire huidinfecties bij de hond. Deze wordt veroorzaakt door de mijt Demodex canis. De aandoening zien we vooral bij jonge honden, maar kan eigenlijk op elke leeftijd voorkomen. Je ziet het nogal eens bij Dobermann pinchers en Bobtails.
Je denkt er misschien liever niet over na, hoeveel en welke beestjes er allemaal in je bed wonen. En al helemaal niet wat ze daar precies uitspoken. Sta ons toe je even met de kriebelige realiteit om de oren te slaan: in een gemiddeld bed wonen zo'n twee miljoen huisstofmijten. Je leest het goed: twee miljoen.
Ze zijn doorzichtig, maar kleuren felrood als ze bloed zuigen. Check je bed ook op volwassen bedmijten. Een bedmijt is slechts 5 mm groot en heeft een plat roodbruin lijf dat opzwelt en verkleurt als er bloed wordt gezogen. Bedmijten kunnen alleen kruipen.
Leg je kleding na het wassen in de kast, in plaats van ze op de grond te gooien of ze in een open ruimte te bewaren, waar huisstofmijt er makkelijk op kan springen. De meeste mensen hebben te maken met huisstofmijt zonder dat ze dat doorhebben.
De meest voorkomende beestjes die je in je bed tegen zult komen zijn huisstofmijten, bedwantsen (ook wel wandluis of bedluis genoemd) en vlooien. Spinnen zul je vooral rond je bed zien, omdat zij zich voeden aan de muggen, die zich weer aan jou voeden.
In Nederland komen veel soorten mijten voor. Sommige zijn vervelend voor de mens en zuigen bloed. Andere mijten leven uitsluitend op papier, op dieren of in de voorraadkast. Ze leven o.a. van bloed, huidcellen, dierlijk materiaal en vocht uit planten of bloemen.
Huisstofmijten zijn kleine spinachtige beestjes. Ze houden van donkere, vochtige en warme plekken. Je ziet ze niet, maar ook jij hebt er miljoenen in huis. Ze leven ongeveer 2 à 3 maanden en planten zich snel voort.
Ze bijten niet, maar voeden zich met huidschilfers van mensen of dieren en met schimmels. De uitwerpselen van de huisstofmijt zijn de oorzaak van de allergische reactie. Ze komen het meest voor in stofdeeltjes van huisstof, tapijten, beddengoed, meubelbekleding en gordijnen.
Bloedluis bestrijden met azijn
Een mogelijkheid is om al het hout in te sprayen met azijn gemengd met water. Bloedluizen zijn hier geen fan van over het algemeen. Het is niet schadelijk voor de vogels, hoewel de geur niet aangenaam is en de vraag is of je dit wil.
Bloedluizen kunnen mensen wel bijten en dus irritatie en jeuk bezorgen. Maar een bloedluis kan zich niet voorplanten van het bloed van mensen. Zij kunnen alleen het bloed van kippen en vogels omzetten naar nieuwe eitjes.
De matras en het kussen hoeven niet te worden schoongemaakt. Doe overdag geen hoes om de matras en het kussen tot voor het slapen gaan. Dekens moeten 48 tot 72 uur buiten worden gehangen voordat ze weer kunnen worden gebruikt. De behandeling met permetrine- crème hoeft maar 1 keer te worden uitgevoerd.