Kinderen met TOS:leren hun moedertaal langzaam en moeizaam. hebben vaak moeite met het onthouden van klanken en woorden. vinden omgaan met emoties vaak lastig. hebben vaak een normale intelligentie.
Kenmerken van TOS die veel voorkomen
Het kind is niet goed te verstaan. Het kind lijkt niet te luisteren. Het kind maakt korte zinnen of veel fouten bij het maken van zinnen. Het kind wordt boos of trekt zich terug als hij of zij niet begrepen wordt of anderen niet begrijpt.
Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een neurocognitieve ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat de hersenen taal minder goed verwerken. Een kind met TOS heeft daardoor bijvoorbeeld veel moeite met praten of het begrijpen van taal.
Een kind met TOS kan problemen hebben bij het volgen van de lessen op school of moeite met het onderhouden van vriendschappen. Soms voelt een kind zich niet goed omdat hij of zij niet wordt begrepen. Dan kan het kind heel stil worden of juist agressief reageren.
De definitie van TOS is als volgt: 'Een TOS wordt gedefinieerd als een beperking in taalbegrip en/of taalproductie waarbij de taalproblemen niet kunnen worden verklaard door aantoonbaar hersenletsel, intelligentieproblemen, gehoorverlies, lichamelijke problemen of sociaal-emotionele problemen.
Kinderen die een taalontwikkelingsstoornis (TOS) hebben of slechthorend, doof of doofblind zijn, hebben recht op passend onderwijs. 'Regulier als het kan, speciaal als het moet', zegt de Wet passend onderwijs.
Bij een specifieke taalontwikkelingsstoornis (TOS) is er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak voor de taalproblemen. Met behulp van vroegtijdige behandeling kan het kind toch groeien in zijn/haar taalontwikkeling.
Wat is TOS en wat is een taalachterstand
Hierdoor is TOS niet te genezen, aangezien er echt is in de hersenen mis is. Het is wel mogelijk om met TOS te leren omgaan, waardoor het iets makkelijker wordt voor een kind om met de TOS te leven. (H. Gorter, persoonlijke communicatie, 7 december 2019), (Kentalis, z.d.-b).
Kenmerken van spraak- of taalproblemen
Voorbeelden daarvan zijn stotteren, dysarthrie, verbale ontwikkelingsdyspraxie, verbale apraxie, stemstoornissen. Bij een taalstoornis treedt er een probleem op in het verwerven van of inzicht hebben in het hanteren van grammaticale en communicatieve regels.
Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een neurocognitieve ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat de hersenen taal minder goed verwerken. Een kind met TOS heeft daardoor bijvoorbeeld veel moeite met praten of het begrijpen van taal. De gevolgen van een taalontwikkelingsstoornis zijn voor ieder kind anders.
Een kind met TOS heeft behoefte aan een schema omdat diegene moeilijk alle woorden kan onthouden die hem verteld worden. Echter, kinderen met autisme hebben juist behoefte aan een schema omdat zij moeite hebben met onverwacht overschakelen.
Er zijn kinderen waarbij de taalontwikkeling niet zo gemakkelijk gaat. Deze kinderen vinden het moeilijk om taal te begrijpen. Of ze hebben moeite met praten. Bij deze kinderen werkt taal in de hersenen minder goed, zij hebben een taalontwikkelingsstoornis.
De oorzaak van TOS ligt in een neurobiologisch defect, er is geen duidelijke verklaring vanuit een afwijkend verloop van de (zintuiglijke) ontwikkeling van het kind of vanuit onvoldoende taalaanbod (Gerrits, 2017).
Achtergrond Kinderen met een ontwikkelings- of psychiatrische stoornis hebben vaak taalproblemen. Een grote groep kinderen heeft ernstige moeilijkheden met het leren van taal, zonder dat hier een duidelijk aanwijsbare oorzaak voor is. We spreken dan van een taalontwikkelingsstoornis (TOS).
Deze diagnose werd vaak afgekort als S-TOS, maar sinds 2012 is de afkorting TOS de aangewezen afkorting. Gerrits & Van Niel (2012) hebben hierbij een duidelijk begrippenkader geschetst (zie kader 1.1). De diagnose TOS kan worden gesteld bij kinderen vanaf drie jaar.
Wat doet een logopedist bij een taalontwikkelingsstoornis?:
Taalproblemen kunnen worden veroorzaakt door TOS. Daarnaast zijn er andere oorzaken. De logopedist zal daarom vaak een algeheel ontwikkelingsonderzoek voorstellen. Dit bestaat uit psychologisch onderzoek, logopedisch onderzoek en een gehooronderzoek.
Soms is er in het begin ook sprake van krachtsverlies. In de meeste gevallen verdwijnen deze klachten na enkele dagen. Tijdens en na het verwijderen van de eerste rib kan wat inwendig bloedverlies optreden in de omgeving van het wondgebied. Normaal gesproken neemt het lichaam dit bloed na enkele dagen weer op.
Soms is behandeling bij een logopedist niet voldoende. Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis kunnen dan terecht bij specialisten als Auris, Kentalis en de NSDSK. Deze Audiologische centra bieden bijvoorbeeld multidisciplinaire behandeling, training en therapie aan.
Een taalachterstand kan nog ingehaald worden door middel van extra woordenschattraining of intensief taalonderwijs. Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een blijvende stoornis in taalverwerking en/of taalproductie die niet meer weg gaat maar waar wel, met intensief taalonderwijs, aan gewerkt kan worden.
Bij mensen met TOS wordt taal in de hersenen minder goed verwerkt, waardoor ze bijvoorbeeld moeite hebben met het onthouden en leren van woorden of klanken. Een taalontwikkelingsstoornis kun je niet zien.
Speciaal onderwijs voor kinderen met een TOS of die doof of slechthorend zijn. Als begeleiding op de reguliere school onvoldoende ondersteuning biedt, kan een kind (tijdelijke) ondersteuning krijgen op het speciaal onderwijs van Auris.
Hij zit op het Kentalis Compas College in Oss, een school die is gevestigd in Het Hooghuis. “De theorie leer ik samen met kinderen die ook TOS hebben.
Oorzaken van een taalontwikkelingsstoornis kunnen zijn: − gehoorproblemen; − complicaties bij de geboorte; − verstandelijke handicap; − langdurige en frequente ziekenhuisopnames; − hersenbeschadiging; − verminderde luisterhouding; − verminderde concentratie; − emotionele problemen; − onvoldoende taalstimulering vanuit ...