Hoe werkt Ritalin in de hersenen? Ritalin zorgt ervoor dat er meer dopamine vrijkomt in het striatum, een belangrijk gebied in de hersenen dat een rol speelt bij motivatie, handelingen en cognitie. Dopamine is een molecuul dat ervoor zorgt dat signalen worden overgebracht tussen zenuwcellen.
ADHD is een neurobiologische stoornis. Er is een verminderd functioneren van bepaalde gebieden van de hersenen en een verminderde activiteit van boodschapperstoffen, de neurotransmitters, zoals dopamine en noradrenaline. Medicatie corrigeert deze verminderde activiteit.
Een veel voorgeschreven medicijn voor zowel ADD als ADHD is Ritalin. Het werkende bestanddeel methylfenidaat heeft een stimulerende werking. Het medicijn ritalin komt in verschillende doseringen, een psychiater stelt de juiste dosering vast.
Bij ADHD is de aanbevolen startdosering voor volwassenen en kinderen ouder dan zes jaar 0,25 mg methylfenidaat per kg lichaamsgewicht per dag. De startdosering is doorgaans twee keer per dag een normaal tablet van 5 mg. Vervolgens kan de arts de dosering om de week verhogen met 5 tot 10 mg tot maximaal 60 mg per dag.
Ritalin, het medicijn dat wordt voorgeschreven voor mensen met ADHD, heeft bij kinderen andere effecten dan bij volwassenen: het lijkt er op dat Ritalin de werking van hersenen bij kinderen voorgoed verandert, ook al zijn ze gestopt met het medicijn.
Help je kind of partner met kleine praktische zaken rond planning en organisatie, zolang dit voor jou geen te zware belasting wordt. Geef je grenzen aan als er teveel op je schouders komt. Geef de persoon met ADD de ruimte en tijd die hij/zij soms nodig heeft om alles te verwerken.
Overige ADD kenmerken bij volwassenen
moeite met snel en adequaat reageren op onverwachte gebeurtenissen door vertraagde informatieverwerking. dit moet niet verward worden met autisme omdat ADD'ers in tegenstelling tot mensen met autisme vaak prima verbanden kunnen leggen.
ADD is niet te genezen, maar er zijn bijvoorbeeld wel cursussen voor mensen met ADD die inzicht geven in wat de stoornis precies met je doet en hoe je als ADD'er zo goed mogelijk met de problemen om kunt gaan. Inzicht in de stoornis is voor mensen die het hebben erg belangrijk.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Het effect is te vergelijken met speed; je voelt je opgepept en vol energie. Sommigen gebruiken het om een nachtje door te halen. Gebruikers geven aan dat ze beter functioneren, beter kunnen focussen, meer energie krijgen en langer door kunnen gaan met studeren of uitgaan.
ADD is een oude diagnose, die tegenwoordig niet meer wordt gegeven. De afkorting staat voor Attention Deficit Disorder. Het werd gezien als een stoornis waarbij mensen problemen hadden met aandacht en concentratie. Je kunt de naam ADD nog wel regelmatig tegenkomen.
Geen schadelijke effecten op brein
Uit het onderzoek van Schweren blijkt dat er geen aanwijzingen zijn voor schadelijke langetermijneffecten van ADHD-medicatie op de ontwikkeling van het brein.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert in symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.”
Een van de bijwerkingen van methylfenidaat is verminderde eetlust. Reden dat het middel ook gebruikt wordt als afslankmiddel. Ritalin© zul je echter niet snel van de huisarts voorgeschreven kregen om je wasbord uit de kast te halen of een paar kledingmaten minder uit de rekken te kunnen trekken.
Ook kan de arts methylfenidaat voorschrijven. Problemen bij ADHD zijn vooral belangrijk na het zesde levensjaar. Hierom wordt methylfenidaat meestal gegeven aan kinderen van 6 jaar en ouder. In de puberteit kan dan gekeken worden of het nog nodig is met methylfenidaat door te gaan.
Er ontstaat dus geen gewenning en lichamelijk wordt men evenmin afhankelijk van Rilatine. Psychisch kan men er wel afhankelijk van worden. Dat is te merken wanneer iemand zich bijvoorbeeld onrustig of agressief begint te voelen wanneer hij of zij het pilletje niet genomen heeft.
Methylfenidaat zorgt ervoor dat u meer aandacht heeft. Ook verbetert het uw stemming. Bij ADHD (u bent snel afgeleid, doet drukker en doet dingen zonder er bij na te denken). Ook bij narcolepsie (u moet vaak overdag slapen terwijl u genoeg geslapen heeft).
Er zijn mogelijk drie volwassenen overleden als gevolg van het gebruik van Ritalin. Dat blijkt uit een rapport van bijwerkingencentrum Lareb. Het centrum wil dat er beter onderzoek wordt gedaan naar gebruik van Ritalin door volwassenen. Ritalin wordt vooral voorgeschreven aan kinderen met ADHD.