De ziekte van Hashimoto is een auto-immuun ziekte, dat wil zeggen een aandoening, waarbij ons eigen afweersysteem zich richt tegen lichaamseigen cellen. In dit geval de schildkliercellen, waardoor deze cellen kapotgaan en de schildklier geleidelijk langzamer gaat werken en steeds minder schildklierhormoon maakt.
Deze ernstige aandoening wordt ook wel Hashimoto encephalopathie (HE) genoemd. Het is een immunologische ziekte die zich neurologisch uit. Sommige deskundigen zien het niet zozeer als een schildklieraandoening, maar als een neurologisch syndroom. Deze aandoening is zeer, zeer zeldzaam.
Bij een ongezond voedingspatroon en stress kunnen klachten ook weer terugkomen. De ziekte van Hashimoto heeft geen andere levensverwachting, maar patiënten moeten wel hun leven lang schildklierhormonen slikken.
Als je schildklier te traag werkt kan dat met bloedonderzoek worden aangetoond. Dan wordt er gekeken hoeveel vrij T4 en TSH er in je bloed zit.
Veel schildklierpatiënten kampen met psychische klachten: stemmingswisselingen, vergeetachtigheid, depressies of neerslachtige gedachtes.
Meestal ontstaan de oogklachten tegelijk met de te snel werkende schildklier, maar de oogklachten kunnen ook pas later in het beloop van de schildklierziekte ontstaan. Soms bestaat de oogziekte zonder dat er sprake is van een te snel werkende schildklier.
Stress heeft een grote invloed op het functioneren van het schildklierhormoon. Langdurige stress zorgt er namelijk voor dat er minder van het efficiënte T3 kan worden aangemaakt en meer van minder efficiënte Reversed T3 (rT3) wordt aangemaakt. Een teveel aan rT3 blokkeert dan de receptoren van het schildklierhormoon.
In dat dieet zijn zuivel, gluten, soja, bietsuiker, bewerkte voeding, bloemkool en spruitjes allemaal verboden, naast een hele reeks andere voedingsmiddelen.
Er bestaat geen medicijn dat de schildklier kan genezen. Het maakt niet uit of het tekort ontstaan is door de ziekte van Hashimoto, door een schildklieroperatie of door behandeling met radioactief jodium, de behandeling is hetzelfde. Je moet je hele leven schildklierhormoon gebruiken.
Welke behandelingen zijn er mogelijk? Behandeling van de ziekte van Hashimoto vindt plaats door pillen met schildklierhormoon (levothyroxine, T4) voor te schrijven. Er is geen bewijs dat toevoeging van het schildklierhormoon T3 nuttig is. Op onze polikliniek wordt T3 dan ook nauwelijks voorgeschreven.
Met name vitamine A, B6, B12, C, D, eiwitten, CoQ10, zink, ijzer en magnesium zijn belangrijk. Bovendien is jodium essentieel voor de productie van schildklierhormonen en is seleen mede nodig voor een normale werking van de schildklier.
Oorzaak van de ziekte van Hashimoto
De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte. Dit houdt in dat je afweersysteem je eigen cellen (lichaamseigen cellen) aanvalt. In dit geval worden je schildkliercellen aangevallen, waardoor er een chronische ontsteking in je schildklier ontstaat.
Bij milde symptomen is behandeling niet altijd nodig. Bij ernstiger klachten wordt gedurende 6-12 maanden een behandeling met schildklierhormoon gegeven. Daarna wordt de behandeling gestopt en na ten minste 6 weken wordt bloed afgenomen om te kijken of de schildklier hersteld is.
De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte. Dat betekent dat de afweer de schildklier aanvalt met bepaalde stoffen. Die noemen we antistoffen.
Er bestaat geen medicijn dat de schildklier kan genezen. Als je goed bent ingesteld op medicijnen kun je in het algemeen een normaal leven leiden. Lees meer over de behandeling bij een te trage schildklier.
Snelle suikers kan je beter niet meer eten bij een trage schildklier. Ze zitten verstopt in onder andere snoep, koekjes, frisdrank, alcohol, witte rijst, wit brood maar ook honing, vruchtensap en gedroogd fruit. Deze voedingsmiddelen verhogen de kans op insulineresistentie.
Enkele onderzoeken suggereren dat voedingsmiddelen die rijk zijn in antioxidanten oxidatieve stress op de schildklier kunnen verminderen. Brain Foods met een hoog gehalte aan antioxidanten zijn onder meer blauwe bessen, granaatappel, boerenkool, tomaat, wortels, bieten, spruitjes en chocolade.
Haal jodium bij een tekort liever uit z'n natuurlijke vorm, dus uit zeegroentes (zeewier, kelp en kombu) maar ook uit venkel en bladpeterselie. Zeewier eten en/of jodium suppletie is in het geval van Hashimoto weer geen goed idee, omdat dit al snel een teveel aan jodium wordt.
Zuivel. Het is beter levothyroxine niet tegelijkertijd met melk of yoghurt in te nemen, in verband met de remmende werking van calcium in zuivelproducten op de opname van levothyroxine in maag en darmen.
Cafeïne verhoogt cortisol. Daar krijg je wel tijdelijk energie van, maar langdurig veel cortisol zorgt ervoor dat de schildklier minder goed gaat werken. Jodium – Voor een goede schildklierwerking heb je jodium nodig. Maar ook je eierstokken hebben jodium nodig voor een gezonde eicelrijping.
Zonder voldoende vitamine A, D en DHA kan de aansturing van de schildklier (vanuit onze hypothalamus) niet goed verlopen.
Over het algemeen kunnen mensen met een schildklieraandoening gewoon (blijven) werken. Helaas blijkt in de praktijk dat een deel van de mensen klachten heeft of houdt en daardoor tegen problemen aanlopen. Dit kan zijn omdat je: recent bent gediagnosticeerd en nog niet (voldoende) goed bent ingesteld op medicijnen.
De veranderingen in de spieren bij een te snel of te traag werkende schildklier kunnen klachten veroorzaken. Dit kunnen klachten zijn zoals spierkramp, verlies van spierkracht, pijn in de spieren of stijfheid.