De overheid doet dit door te zorgen voor goed preventief beleid, passende hulpverlening, bestrijding van drugscriminaliteit en het aanpakken van overlast door drugsgebruik. Het landelijke beleid biedt kaders voor het gemeentelijke beleid.
De overheid wil voorkomen dat jongeren drugs gaan gebruiken. Ouders krijgen voorlichting via bijvoorbeeld drugsinfo.nl. Ook voor scholen zijn er diverse lesprogramma's. Het meest gebruikte schoolprogramma is het preventieprogramma De gezonde school en genotmiddelen.
Straffen voor drugssmokkel
De handel, import en export van drugs is verboden. In Nederland staat op drugssmokkel een straf van maximaal 12 jaar gevangenisstraf of een boete van maximaal € 82.000.
Er mogen geen softdrugs verkocht worden aan minderjarigen. Minderjarigen mogen niet in een coffeeshop worden binnengelaten. Er mag geen alcohol worden geschonken. Er mag geen reclame voor drugs en de coffeeshop worden gemaakt.
Verslavingszorg in Nederland maakt deel uit van het basispakket. Je behandeling wordt dus volledig vergoed vanuit de verplichte zorgverzekering die iedere Nederlander heeft. Je betaalt wel je eigen risico, als je dit nog niet hebt uitgegeven aan andere zorgkosten. In 2022 is het eigen risico 385 euro.
Verslavingszorg valt onder de zorgverzekering
Wanneer je hulp nodig hebt om van je verslaving af te komen, dan worden de kosten hiervoor volledig vergoed vanuit de basisverzekering. Je hoeft dus niet aanvullend verzekerd te zijn op hiervoor in aanmerking te komen. Dit geldt ook voor een opname in een kliniek.
Daarnaast is een drugsverslaving niet iets waar mensen trots op zijn; gebruikers en hun omgeving worden door anderen soms vervelend behandeld omdat zij verslaafd zijn of familie/partner zijn van een verslaafde. Hierdoor voelen gebruikers en hun omgeving zich vaak maatschappelijk 'buitengesloten' of 'verstoten'.
Voorstanders van legalisering zeggen dat de mens zelf kan beslissen of hij alcohol of drugs wil gebruiken. De mens kan zelf beslissen of hij de risico's van druggebruik wil lopen. Tegenstanders vinden dat de mens tegen zichzelf in bescherming moet worden genomen.
Gedoogbeleid kan het gevolg zijn van het onvermogen van handhavende instanties om bepaalde wetten te handhaven, maar kan ook een bewuste keus zijn als een wet of de handhaving ervan als niet zinvol wordt gezien, terwijl een wijziging of intrekking van de betreffende wet politiek te gevoelig ligt.
Er is geen gedoogbeleid voor minderjarigen: oftewel drugs onder de 18 jaar is verboden. Je mag dus ook geen kleine hoeveelheden drugs bij je hebben, zoals een joint. Op grond van de APV (Algemeen Plaatselijke Verordening) mag je in de meeste openbare ruimtes niet blowen. Blowen onder de 18 jaar kan dus niet.
Samen met de douane en buitenlandse politiekorpsen bestrijden we de invoer, handel en het maken van drugs. We doen vaak invallen in hennepkwekerijen of in drugslaboratoria waar bijvoorbeeld XTC wordt gemaakt.
Normaal gesproken wordt bezit voor eigen gebruik van zowel harddrugs als softdrugs niet opgespoord en vervolgd. Met een gebruikshoeveelheid wordt bedoeld: minder dan 5 gram bij softdrugs (hasj of wiet) en maximaal een halve gram bij harddrugs (cocaïne, speed etc.), 1 XTC pil en minder dan 5 ml GHB.
Voor moord kan een levenslange gevangenisstraf worden opgelegd of een maximale tijdelijke gevangenisstraf van 30 jaar. Voor doodslag is de maximale gevangenisstraf 15 jaar. Indien er sprake is van nog een ander strafbaar feit dat bewezen wordt verklaard, dan kan deze straf met maximaal 1/3 worden verhoogd tot 20 jaar.
Nederland heeft drie wetten die over drugs gaan: de Opiumwet, de Geneesmiddelenwet en de Warenwet. Het is niet verboden om drugs te gebruiken. Maar het is wel verboden om drugs te verhandelen, te produceren of te bezitten. De Opiumwet heeft 2 lijsten met verboden middelen.
“Nederland is in feite een narcostaat”, vertelt Werdmölder in het NOS Radio 1 Journaal. “Het is een productieland van heel veel harddrugs die naar het buitenland worden geëxporteerd. Daarnaast is het een invoerland van cocaïne, niet alleen voor eigen gebruik maar ook voor het buitenland.”
Als de politie drugs in beslag neemt, worden die altijd vernietigd. Soms houdt de politie een klein beetje drugs achter voor technisch onderzoek. We moeten natuurlijk wel bewijzen dat het echt om hennep, heroïne of een ander soort drugs gaat.
Het drugsgedoogbeleid ontstond rond 1970 als experiment en heeft altijd onder druk en kritiek gestaan van het buitenland. Aanvankelijk werd er weinig onderscheid gemaakt tussen de bestrijding van soft- en harddrugs. Dit leidde tot openlijke handel van harddrugs, onder andere op de Zeedijk (Amsterdam) en rond de Dam.
De rook van een joint is even kankerverwekkend als die van twintig sigaretten. Hoe langer en vaker iemand wiet rookt, hoe groter het risico op longkanker. Dat het roken van joints schadelijker is dan het roken van gewone tabak was al bekend, maar Nieuw-Zeelandse onderzoekers hebben nu aangetoond hóé schadelijk.
Een gedoogbeslissing is geen besluit. Dat geldt ook voor de weigering of de intrekking ervan. Dit betekent dat een gedoogbeslissing niet meer kan worden aangevochten bij de bestuursrechter. Dat staat in een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van vandaag (24 april 2019).
De voordelen van drugs zijn persoonlijk. Sommige mensen vinden het lekker, sommige krijgen er energie van en andere kunnen ervan ontspannen. Het ligt er dan ook aan welke ervaring je precies zoekt en welke drug je gebruikt; uppers, downers of trippers. De nadelen zijn ook verschillend per middel.
Gebruikers in Portugal krijgen geen straf voor gebruikershoeveelheden. Steeds meer landen versoepelen hun wet voor wiet en hasj. Zo is cannabis al legaal in Uruguay, Canada en tientallen Amerikaanse staten. Als iemand in het buitenland wordt gepakt met drugs, valt hij niet onder de Nederlandse wet.
Heroïne en crack blijken samen met alcohol en tabak relatief het meest schadelijk te zijn. Paddo's, LSD en khat scoren relatief laag op deze lijst.
In dit rapport presenteren we de resultaten van een studie naar een aantal belangrijke negatieve sociale gevolgen van alcoholverslaving en drugsverslaving, namelijk: de verstoring van sociale relaties, school- uitval, dakloosheid, het ontstaan van schulden en huiselijk geweld.
In het drugsafval zitten stoffen zoals zoutzuur die het milieu beschadigen. Dit kost de Nederlandse gemeenschap veel geld: het opruimen van drugsafval kost gemiddeld €12.500,- per keer en in een provincie als Noord-Brabant gaat het hierbij om enkele tonnen per jaar.