Wanneer mensen opgenomen worden in een psychiatrisch ziekenhuis of op een PAAZ (psychiatrisch afdeling algemeen ziekenhuis), gebeurt dat meestal vrijwillig. Vrijwillige opname gebeurt met toestemming van de persoon zelf; met de betrokkenen en in overleg met hulpverleners of huisarts.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
Een psychiatrisch ziekenhuis kan naast voltijdse opname en psychiatrische verzorging ook poliklinische raadpleging, dagbehandeling en beschut wonen aanbieden. Doel is behandeling van de psychiatrische symptomen en rehabilitatie van de patiënten in de samenleving.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Eenpersoonskamer groot (Elim): 1.151,58 euro. Eenpersoonskamer klein: 1.049,58 euro. Tweepersoonskamer: 210,90 euro. Het gaat hier over het bedrag (remgeld, honoraria en kamersupplement) dat je zelf dient te betalen na tussenkomst van het ziekenfonds.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Wanneer we spreken van psychiatrische problematiek, dan bedoelen we zaken die het dagelijkse leven van mensen verstoren en waarbij het nodig kan zijn om behandelingen te ondergaan, soms in combinatie met medicijnen. Denk hierbij aan stoornissen als persoonlijkheidsstoornissen, ADHD en depressies.
Wat gebeurt er als u opgenomen bent? Als u grote psychische problemen hebt is het soms nodig dat we u opnemen. Samen kijken we hoe u op dit moment van uw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar uw sterke en uw zwakke punten en kijken samen wat de beste behandeling voor u is.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Bij een crisisopname wordt iemand opgenomen vanwege ernstige psychische klachten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan.
De internering kan worden uitgesproken door een onderzoeksgerecht (raadkamer of kamer van inbeschuldigingstelling) of een vonnisgerecht (correctionele rechtbank, hof van beroep, hof van assisen).
Wanneer het in de thuissituatie echt niet meer gaat en er sprake is van een crisissituatie, kan worden besloten om iemand vrijwillig of gedwongen te laten opnemen. Maakt iemand zelf de keuze voor een opname, dan noemen we dat een vrijwillige opname.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Gedrag waar je op kan letten zijn: nieuwe/toegenomen concentratieproblemen, slaapproblemen, gejaagdheid of onrust, opvliegendheid, maar ook problemen met voeding of gebruik van alcohol of drugs. Reacties en emoties. Wanneer we (even) niet lekker in ons vel zitten, merk je dat aan de manier waarop we ons uiten.
'Onder psychiatrische aandoeningen versta ik de ernstigere ziektebeelden. Hierbij gaat het bijvoorbeeld om ernstige depressies, angststoornissen en psychoses of psychiatrische problematiek bij dementie. Bij psychische aandoeningen gaat het om lichtere vormen daarvan, zoals somberheid bij rouw.
Definitie van psychische aandoening
De term psychische aandoening wordt gebruikt om een beschrijving te geven van een psychische en emotionele gesteldheid die het denken, voelen en handelen zodanig beïnvloeden dat men niet optimaal kan functioneren in het dagelijkse leven.
Mensen die depressief zijn, zijn langdurige tijd somber en hebben vrijwel nergens zin in. Ze verliezen vaak interesse in de dingen om zich heen en kunnen niet echt meer genieten. Men spreekt van een depressie als de gevoelens van neerslachtigheid minstens twee weken duren. Hierbij hoort ook een gebrek aan motivatie.
Een crisisopname duurt maximaal 14 aaneengesloten dagen. Tijdens uw verblijf bekijken we samen met u of en welke vervolgzorg er nodig en mogelijk is.
Dit kan op verschillende plaatsen: In een instelling voor geestelijke gezondheidszorg, op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, in een herstellingsoord, bij een therapeutische gemeenschap of bij een instelling voor verslavingszorg. Als je wordt opgenomen ben je dag en nacht in de instelling.