Strooizout is op zich geen buitengewoon gevaarlijk product. Maar voorzichtigheid is toch geboden, want strooizout kan, bij langdurig huidcontact en bij oogcontact irritatie veroorzaken. Bij inname van strooizout kunnen symptomen optreden naargelang de ingenomen hoeveelheid.
Dit zout kan worden gekozen als er een overschot aan jodium is. Maar, let op. Deze zoutvorm is zeer slecht voor mensen met slechte nieren omdat er in plaats van jodium vaak andere stoffen zoals magnesium of kalium toegevoegd zijn.
In principe is regeneratiezout hetzelfde als keukenzout. Het grote verschil is wel dat regeneratiezout oftewel onthardingszout veel puurder is dan gewone zout. Het is het meest zuivere zout dat bestaat en garandeert de levensduur van de waterontharder. Dit kennen wij misschien als natriumchloride (NaCI).
U kunt strooizout niet eten. Strooizout heeft een irriterend effect wat bij langdurig contact tot brandwonden kan leiden.
Net als keukenzout bestaat onthardings- of regenereerzout grotendeels uit NaCl met een grove korrel. Gebruik nooit gewoon keukenzout in uw vaatwasmachine, dit kan beschadigingen aan de vaatwasmachine veroorzaken. In een geringe hoeveelheid bevat onthardings- of regenereerzout ook antiklontermiddel.
Deze onthardingszouten bestaan vaak uit natriumchloride (NaCl), simpelweg keukenzout. De calcium en magnesium ionen in het water binden zich aan de chloride ionen uit het zout.
Er zijn gevallen van brandwonden beschreven na een langdurig contact van calciumchloride met de huid. Bij inname van een 10-tal korrels strooizout kunnen spijsverteringsstoornissen optreden als misselijkheid, braken en buikpijn. Inname van grotere hoeveelheden kan tot een zoutvergiftiging leiden.
Strooizout is gewoon keukenzout (NaCl) maar wel minder zuiver. Vroeger werd het zout vaak roze gekleurd om het te onderscheiden van consumptiezout. Aan wegenzout is een anti-klontermiddel toegevoegd. Zout is hygroscopisch (trekt vocht aan) waardoor het gaat klonteren.
Onkruid houdt niet van een zoute omgeving, daarom kun je dus strooizout gebruiken om de groei van onkruid tegen te gaan. Je kunt het zout over de tegels strooien, maar je kunt ook een wateroplossing van 1 kilo zout met 10 liter water maken.
Behandeling van een zoutvergiftiging
Bij ernstige vorm van zoutvergiftiging wordt er door middel van een infuus geprobeerd de natriumconcentratie te verlagen. Hierbij moeten ze rekening houden dat de natriumconcentratie ook weer niet te snel mag zakken, omdat dit schadelijke gevolgen voor de hond kan hebben.
Het drinken van onthard water is net zo veilig. Voor je gezondheid doet water uit een waterontharder zo gezien niets, behalve dat de smaak van zacht water stukken lekkerder is.
Hoeveel zout moet je in de vaatwasser doen? Vul het zoutreservoir tot het water verdrongen wordt en eruit loopt. Raadpleeg bij twijfel de gebruikershandleiding. Vul het zout bij als het lampje voor bijvullen op het bedieningspaneel gaat branden.
Zeezout bevat vergeleken met gewoon keukenzout een klein beetje meer mineralen, zoals bijvoorbeeld magnesium en calcium. Dit is zo weinig dat het (bij normale consumptie) niet bijdraagt aan het halen van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheden.
Zacht water zou beter zijn voor een gevoelige huid, maar kan juist ook weer leiden tot huidirritatie omdat zeep minder goed van je huid afspoelt. Het drinkwater is door drinkwaterbedrijven dusdanig onthard dat de aanwezige hoeveelheid kalk geen invloed heeft op het lichaam.
Er zijn enkel een paar kleine nadelen aan zacht water. Zo verandert de smaak van het water een beetje. Wie dagelijks van de kraan drinkt, zal na het plaatsen van een ontharder merken dat het water plots anders smaakt. Maar geen paniek, want na verloop van tijd went dit bij iedereen.
Het sterft af als het zout opneemt. Zout werkt bovendien langer door dan schoonmaakazijn. Maar helaas, ook zout tegen onkruid mag niet van de Rijksoverheid. Door zout te strooien krijg je een 'verzilting' van de grond.
De beste onkruidverdelger met glyfosaat is 'Roundup'. Dit is een sterk middel die zo effectief is dat het bijna alle onkruiden volledig kan doden. De 'ouderwetse' Roundup met met glyfosaat mag in Nederland en België niet meer aan particulieren verkocht worden wegens mogelijk kankerverwekkende stoffen in de glyfosaat.
Steenzout voor schone bestrating
Dan is steenzout hiervoor de oplossing. Het zout zout werkt ook goed tegen groene tegels en bestrating. Op steeds meer opritten en stoepen ligt in het voorjaar en de zomer een laagje zout.
Hoelang strooizout (of pekel) blijft liggen, hangt af van een aantal factoren. Wanneer er veel beweging op de weg is zal het strooizout automatisch verwaaien naar bermen en grassen langs de wegen. Het verkeer zorgt er daarnaast voor dat het strooizout zich beter gaat mengen met het water waardoor het beter oplost.
Zolang er geen regenbuien zijn, blijft de pekel toch voor een groot deel op de weg liggen. Tegenwoordig hebben we natuurlijk ook zeer open asfalt beton (ZOAB), daar blijft ook veel in zitten. Dus het duurt vaak enkele weken voordat de pekel verdwenen is, dus een paar stevige regenbuien helpen.
Strooizout verlaagt het vriespunt van water. Hierdoor bevriest het niet als het bijvoorbeeld -1 graad Celcius is. Maar het vriest wel bij -10 graden Celcius. Daarom wordt het gecombineerd met calciumchloride.
Regelmatig de grond schoffelen of onkruid uitgraven
Veel onkruid is eenjarig. Dit groeit niet terug als u het uit de grond trekt of weg schoffelt. Meerjarig onkruid moet worden uitgegraven. De wortels van deze soorten zitten dieper in de grond, en deze zijn moeilijk te verwijderen met alleen een schoffel.
Voegenkrabber en hark. Onkruid op opritten, paden en terrassen kun je verwijderen met een voegenkrabber of borstel. Dit is best veel werk, maar als je het goed bijhoudt, is het heel effectief. Onkruid tussen het grind kun je tegengaan door regelmatig te harken.
Dood onkruid met kokend water.
Kokend water is direct beschikbaar, goedkoop, natuurvriendelijk en effectief voor het doden van onkruid tussen de tegels. Het kan zelfs zaden en wortels doden. Deze methode is vaak effectiever (en goedkoper) dan het gebruik van bijvoorbeeld azijn.