Sinds het begin van de twintigste eeuw is houd je taai een populaire afscheidsgroet. De toon bepaalt de betekenis. Van het tamelijk onschuldige „Oké, hou je taai, ouwe reus”, tot een welgemeende sterktewens bij ziektes, tegenslagen of rampspoed.
Een klein onderzoekje op internet brengt de goede oplossing: het mag allebei. Hou je aan de snelheidslimiet is wat informeler taalgebruik, meer spreektaal. Maar hou of houd is dus allebei goed. In de spreektaal laten we de slotmedeklinker vaak weg.
Hou je haaks betekende eigenlijk: 'zorg dat je haaks blijft staan ten opzichte van het grondoppervlak'. Van daaruit kreeg het de betekenis 'zorg dat je je goed staande houdt', 'hou je goed'. Haaks betekent oorspronkelijk 'rechthoekig, in een (keurig) rechte hoek'.
Haaks. Een rechte hoek wordt wel aangeduid met de term haaks, met name in de bouw. De hoek wordt dan afgetekend met een winkelhaak. Twee objecten die haaks op elkaar staan, staan dus onder een rechte hoek ten opzichte van elkaar.
Ook ontstaan moderne spreekwoorden op basis van bewust bedachte persoonlijke wijsheden en uitingen over de beproevingen van het leven, zoals bepaalde lijfspreuken, motto's en stelregels. Bovendien komt het voor dat bestaande spreekwoorden expres worden aangepast, waardoor de betekenis anders wordt.
naamw. Uitspraak: [ taj ] 1) moeilijk te breken, te snijden of te scheuren Voorbeeld: 'Van kauwen op taai vlees worden je kaken moe. ' Antoniem: mals 2) moeilijk, saai en vervelend Synoniem: langdradig nog tien taaie kilometers tot de finish () een taai probleem (een oud probleem dat moeilijk is op te lossen...
Als houd een gebiedende wijs is, komt er ook geen t achter de stam: Houd uw stad schoon! Houd je mond! Houd uw mond!
Antwoord. Zowel Ik hou van zingen als Ik houd van zingen is correct. In gesproken taal is hou de gewoonste vorm, evenals in minder formele geschreven taal. In formelere geschreven taal komt de vorm houd meer voor.
Wanneer gebruik je je en wanneer jij? Jij is goed als er nadruk op ligt: 'Niet ik, maar jij zou het doen! ' Je is het minder nadrukkelijke alternatief: 'Het lukt wel, maar je mag altijd helpen. ' Je kan ook 'men', 'jou' of 'jouw' betekenen.
Kunnen we in het algemeen Nederlands zeggen: ,,Ik houd u eraan''? Ja, houden aan is algemeen Nederlands als u wilt uitdrukken dat u verlangt dat iemand zijn woord of zijn belofte nakomt. Als iemand u bijvoorbeeld belooft te zullen helpen met het werk, kunt u zeggen: ,,Daar houd ik u aan!''
Kortom, het antwoord op jouw vraag is: 'Ik wil hem niet tekortdoen.
De correcte vervoeging is je/jij vindt.
Als het onderwerp je/jij achter de persoonsvorm staat, is de correcte vervoeging vind je/jij. Bij combinaties met je is het niet altijd even duidelijk of je het onderwerp van de zin is. Als u daaraan twijfelt, kunt u je proberen te vervangen door jij of jou(w).
'Houd rekening met een wachttijd' is juist. Houd is hier een gebiedende wijs en die is gelijk aan de ik-vorm van het werkwoord. Er komt dus geen t achter.
Ik rij en ik rijd zijn allebei correct. Zowel in gesproken als in geschreven taal is ik rij de gewone vorm. De vorm met -d komt vooral voor in formelere geschreven taal.
De oorsprong van dit taaie koekje ligt namelijk niet in ons eigen land, maar helemaal in de Filipijnen. Het is vernoemd naar het Filipijnse gebied Taytay. In de 16e en 17e eeuw zijn de specerijen die taaitaai zijn typische smaak geven naar Nederland gekomen.
Taaitaai vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen.Deze wordt gemaakt met honing, anijs en roggemeel, en vormt zo een enigszins taaie koek. De luxere speculaaskoek stamt uit de 17e eeuw, toen er specerijen beschikbaar kwamen door de zeevaart.
Taaitaai, en specifiek een Taaipop, is een typisch Nederlandse koek met een oorsprong in de Filipijnen, herkenbaar aan zijn specifieke vorm.
Onze Taal schrijft er het volgende over: In teksten met een informele toon gaat de voorkeur uit naar hou, net als in de spreektaal. In iets zakelijker teksten en in formele uitingen is het gebruikelijk om de d van houd wel te schrijven. Houd komt wat netter en verzorgder over dan hou.
De regel voor de gebiedende wijs is vrij duidelijk en eenvoudig: de gebiedende wijs krijgt altijd alleen de stam. Houd schrijf je dus zonder t. Soms twijfel je misschien of er sprake is van de gebiedende wijs. Dan kun je het werkwoord vervangen door een vorm van lopen.
Je kunt en je kan zijn allebei correct.De vorm kun(t) is de neutrale vorm in het hele taalgebied: je kunt, jij kunt, kun je, kun jij. In België is ook de vorm kan neutraal; in Nederland wordt die als informeler beschouwd: je kan, jij kan, kan je, kan jij.
Voor de spelling is het belangrijk om te weten dat ook deze werkwoorden in de verleden tijd slechts één vorm hebben voor enkelvoud en één voor meervoud. Het is 'hij vond' (en niet 'hij vondt).
Als ik jou was, zou ik jouw moeder om raad vragen. De eerste “jou” is een persoonlijk naamwoord (je kunt het vervangen door “hem”), dus voeg je geen w toe. De tweede “jouw” is een bezittelijk voornaamwoord (je kunt het vervangen door “zijn”), dus voeg je een w toe.
De juiste schrijfwijze is: ervan uitgaan, ik ga ervan uit. De regel is: schrijf voorzetsels (zoals van en uit) aan een voorafgaand of volgend woord vast als het voorzetsel niet hoort bij een ander woord.
Ik hou en ik houd zijn allebei correct. Zowel in gesproken als in geschreven taal is ik hou de gewone vorm.De vorm met -d komt vooral voor in formelere geschreven taal.
Iets tegoed / te goed hebben/houden
In tegoed hebben en tegoed houden betekent tegoed 'nog te verwachten, op te eisen, te vorderen'. Volgens de officiële spelling is tegoed hebben en tegoed houden juist. Officieel is het dus: Mijn zus heeft nog tien euro van me tegoed.