Hoe meer je slaapt, hoe minder de inspanning op een dag. Hierdoor is je hersenactiviteit lager, gaan je spierfuncties en conditie achteruit, en kan je doorbloeding verslechteren. Volgens slaapdeskundigen loop je zelfs een gróter risico op hart- en vaatziekten bij te veel slaap, dan bij te weinig slaap.
'Te veel slapen' of 'te lang slapen' kan worden opgevat als twee verschillende dingen: daadwerkelijk te veel slapen of te lang in bed blijven liggen. Beide vormen kunnen nare gevolgen opleveren voor de gezondheid. Te veel slapen kan leiden tot depressies, chronische pijn en broosheid.
Waarom slapen mensen te veel? Te veel slapen kan veroorzaakt worden door een slaapstoornis zoals hypersomnia (extreme slaperigheid), het rustelozebenensyndroom (neurologische bewegingsstoornis) of obstructieve slaapapneu, een aandoening waardoor mensen tijdens hun slaap even stoppen met ademen.
Hypersomnie is een slaapstoornis waarbij u overdag moe bent of in slaap valt. Soms komt dit omdat u lange tijd te weinig slaapt of door een andere aandoening. Uw arts onderzoekt wat de oorzaak is van uw hypersomnie en bespreekt de mogelijke behandelingen met u.
Waar de één genoeg heeft aan 6 uurtjes per nacht, heeft de ander meer dan 8 uur nodig. Sommige 'langslapers' hebben nog meer slaap nodig en functioneren het beste bij 10 tot 12 uur slaap per nacht.
Hoe meer je slaapt, hoe minder de inspanning op een dag. Hierdoor is je hersenactiviteit lager, gaan je spierfuncties en conditie achteruit, en kan je doorbloeding verslechteren. Volgens slaapdeskundigen loop je zelfs een gróter risico op hart- en vaatziekten bij te veel slaap, dan bij te weinig slaap.
Hoe komt het dat je soms moe bent terwijl je toch heel lang hebt geslapen? Dat kan komen doordat je door te lang te slapen je bioritme hebt verstoord. Je dag-en-nachtritme is in de war geraakt. Daardoor kun je je midden op de dag ineens slaperig voelen.
Er is een groep mensen die structureel te veel slaapt. Wanneer zij wakker worden na meer dan negen uren slapen, zijn zij nog steeds moe. Dit wordt hypersomnie genoemd. Dat slaaptekort negatieve gevolgen heeft, weet je waarschijnlijk wel.
Als je een burn-out hebt, is slapen het beste wat je voor je lijf kan doen. Probeer daarom ook om dagelijks een siësta te doen, het liefst van 90 minuten of langer.
Als u overdag erg slaperig bent, dan kunt u last hebben van hypersomnie. Onder hypersomnie verstaat men een medische conditie gekenmerkt door dagelijks terugkerende en meerdere perioden van slaperigheid. Deze slaperigheid kan uw dagelijks leven negatief beïnvloeden. U bent moe, gedeprimeerd en heeft vaak hoofdpijn.
Te veel of te weinig slaap: Beide kunnen een rol spelen
Het is echter belangrijk op te merken dat te lang of te veel slapen uiteindelijk de depressie kan verergeren. Hoewel mensen vaak denken dat veel slapen wanneer ze moe zijn helpt, werkt dit vaak averechts en kan het gevoelens van somberheid versterken.
Plotselinge vermoeidheid kan door stress, slaapgebrek, een ongezonde levensstijl, een infectie of ziekte, of een medische aandoening komen. Het is belangrijke om de oorzaak te vinden, anders blijft de vermoeidheid terugkomen.
Volwassenen (vanaf 18 jaar)
Kortslapers zijn al na 6 uur uitgerust. Langslapers hebben 10 uur slaap nodig. Wanneer je ouder wordt, verandert je slaappatroon. Je slaapt ook lichter.
Hypersomnie kan veroorzaakt worden door: slaapziekte (narcolepsie); hypersomnie met een onbekende oorzaak (idiopatische hypersomnie); slechte slaapkwaliteit door een andere slaapstoornis, zoals bijvoorbeeld een slaapademhalingsstoornis (slaapapneu-syndroom);
Narcolepsie komt door te weinig van een stofje in de hersenen. Dat stofje heet hypocretine. Het regelt dat je slaapt en wakker bent. Door te weinig van deze stof lukt het niet meer om lang wakker te zijn en lang te slapen.
Griep moet je uitzieken: veel slapen, goed drinken en eventueel koortsverlagende medicijnen slikken. Antibiotica helpt niet tegen griep. Het kan 1 tot 3 weken duren voor je weer beter bent. Voorkomen dat anderen ziek worden kan door je handen regelmatig te wassen en in je elleboog te hoesten of te niezen.
Hypersomnie is een slaapstoornis waarbij er sprake is van een verhoogde behoefte aan slaap, vaak gepaard met een slaperig gevoel overdag. Mensen met hypersomnie hebben zo'n 10 à 12 uur slaap nodig per nacht om zich uitgerust te voelen overdag. Hypersomnie is erg zeldzaam: zo'n 2% van de bevolking heeft er mee te maken.
Vermoeidheid kan enerzijds komen door je leefstijl. Een aantal voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld te weinig of juist te veel slaap, het gebruik van alcohol of drugs, weinig lichaamsbeweging, en een slecht dieet. Deze vermoeidheid kun je meestal aanpakken door aanpassingen te maken in je leefstijl.
Hypersomnia is een aandoening waarbij mensen overdag extreem slaperig zijn. Dit betekent dat ze zich overdag moe voelen en geneigd zijn om in slaap te vallen. Hypersomnia kan ook situaties omvatten waarin iemand veel moet slapen.
Te veel uur slaap kan ook je mentale gezondheid beïnvloeden. Mensen die regelmatig te veel slapen worden vaak moe wakker en ervaren vermoeidheid en lusteloosheid, zelfs na een lange nachtrust. Dit kan leiden tot concentratieproblemen, geheugenproblemen, en zelfs een verhoogde kans op depressie.
Als u genoeg slaapuren gehad hebt maar toch vermoeid bent heeft u kwalitatief gezien geen optimale nachtrust gehad. U heeft waarschijnlijk te veel uren doorgebracht in fase 2, de licht slaap, en te weinig diepe slaap en REM-slaap gehad.
De bijnier kan daardoor moe worden, en een uitgeputte bijnier maakt minder of geen cortisol aan. Dat kan gevolgen hebben voor je gezondheid en kan in extreme gevallen zelfs levensbedreigend zijn. Doordat je lichaam minder cortisol aanmaakt, kun je je onder meer moe en niet fit voelen of prikkelbaar zijn.
Een gezond dag- en nachtritme aanhouden is voor iemand met een depressie een uitdaging, maar het loont om er je best voor te doen. Hoewel de verleiding erg groot kan zijn, is het verstandig om zo min mogelijk overdag te slapen.Overdag slapen kan ervoor zorgen dat je depressieve gevoelens erger worden.
Abnormale vermoeidheid
Deze vermoeidheid is in de regel kort van duur en gaat spontaan of door rust voorbij. Dit geldt ook voor vermoeidheid na een zware inspanning of na een tekort aan slaap. Vermoeidheid die blijft aanslepen of niet verdwijnt door rust, is abnormaal. Langdurige vermoeidheid: 1 maand of langer.