Door middel van oogcontact zijn emoties, intenties, zelfverzekerdheid, zwaktes en meer informatie te herkennen. Mensen zijn geneigd oogcontact te vermijden als ze het hebben over iets beschamends of als ze verdrietig of depressief zijn en geen toegang willen geven tot interne gedachten of emoties.
Ze vermijden oogcontact om beter samen te werken met hun onderbewuste. Iemand aankijken zorgt er namelijk voor dat je bewust bij een gesprek bent en minder in contact bent met je onderbewuste. Dit kan voor sommige hoogsensitieve mensen als onwennig worden beschouwd.
Als je niet wilt dat anderen weten hoe je je voelt, dan zal je oogcontact proberen te vermijden. Omdat onze emoties en gevoelens zichtbaar zijn in onze ogen, kan oogcontact heel kwetsbaar aanvoelen. Door het hebben van oogcontact geef je iemand namelijk toegang tot je innerlijke wereld.
Te weinig oogcontact kan ons onbewust wat vertellen over de gesprekspartner: namelijk dat hij weinig zelfvertrouwen of weinig interesse heeft, of dat hij wantrouwend is. Heb je moeite met oogcontact maken? Probeer dan deze oefening: Kijk iemand aan als je met hem in gesprek bent.
Als iemand je niet durft aan te kijken
Ze vinden het bedreigend omdat ze niet weten wat anderen (over hen) denken als zij ze aankijken. Daar hebben ze vaak ideeën over die niet altijd waar zijn. Ze voelen zich angstig of verlegen. Daarom kijken ze liever de andere kant op.
Oogcontact wordt vaak gezien als een intiem en persoonlijk gebaar, dus het vermijden ervan kan suggereren dat de persoon zich onzeker voelt of onzeker is over hoe hij zich moet gedragen in de buurt van de vrouw . Bovendien kan het een teken van aantrekkingskracht zijn, aangezien sommige mensen de neiging hebben om weg te kijken als ze zich overweldigd voelen door iemands aanwezigheid.
Volgens Bekkering is de verklaring eigenlijk heel simpel. “Als je in de ogen van je gesprekspartner kijkt, ga je automatisch bedenken wat hij of zij denkt, voelt of zal gaan doen,” zegt hij in het artikel. “Daardoor kun je je moeilijker concentreren op die andere taak: in dit geval het bedenken van de juiste woorden.”
Het niet kunnen maken van normaal oogcontact tijdens het praten komt vaak voor bij mensen met een diagnose van sociale angst. Maar vaker zijn er andere redenen. Het kan zijn dat de persoon verlegen is, zich nerveus voelt of een gebrek aan zelfvertrouwen heeft .
Het wegkijken of uit oogcontact gaan kan opgevat worden als enerzijds verlegen of anderzijds arrogant. Een tip is om niet te gaan zitten staren, maar kijk de ander recht aan. Lastig? Kijk dan naar het gebied rond de ogen de kijken, alsof je naar een duikbril kijkt om de ogen heen.
Een van de theorieën, de amygdala-theorie genoemd, stelt dat verminderd oogcontact wordt veroorzaakt doordat de amygdala, een deel van de hersenen, niet goed werkt. Volgens deze theorie herkent de amygdala de ogen van andere mensen niet als iets belangrijks en daarom maken mensen met autisme minder oogcontact.
als een man jou negeert, denkt hij op dat moment niet meer aan jou. Hij is simpelweg niet geïnteresseerd. Het is niet zo dat jij iets gedaan hebt dat hem afstootte. Het is de normale gang van zaken.
Als een man je in de ogen staart en niet wegkijkt, probeert hij je misschien in te schatten . Aandachtig staren kan een goede zaak zijn en kan betekenen dat hij het leuk vindt wat hij ziet. Onderzoek wijst uit dat in veel gevallen van langdurig oogcontact beide partijen geïnteresseerd zijn in elkaar of misschien opgewonden raken.
Het lijkt erop dat onze hersenen overbelast raken als we proberen na te denken en tegelijkertijd iemands blik proberen vast te houden. Daarom voelt het onderhouden van oogcontact ongemakkelijk en is het mentaal zo stimulerend. Als helder denken de prioriteit is, kijken we weg.
Zelfgerapporteerde angst en vermijding van oogcontact worden geassocieerd met sociale angst in zowel niet-patiënten als sociale angststoornis steekproeven. Voorlopige psychometrische analyses suggereren dat de GARS nuttig is bij de beoordeling van blikangst.
#16: Ze kan geen oogcontact vasthouden
Sommige vrouwen vinden oogcontact met iemand die ze leuk vinden te intimiderend. Het geeft ze bijna het gevoel dat jij hun gedachten kan lezen en dat willen ze niet, want dan weet je hoe leuk ze je vindt! Juist door oogcontact te vermijden, laat ze dus zien dat ze je leuk vindt.
Als een meisje oogcontact met je vermijdt, kan dat betekenen dat ze wel of niet in je geïnteresseerd is . Het kan ook betekenen dat ze oogcontact met mensen vermijdt of geen gesprek met je wil. Ongeacht de reden, door haar lichaamstaal te controleren en met haar te praten, kun je erachter komen waarom ze oogcontact vermijdt.
Betekenissen achter wegkijken
Mensen die zich ongemakkelijk voelen in sociale situaties of die sociale angst hebben, vermijden vaak om in de ogen van hun gesprekspartners te kijken. Dit gebaar kan een uiting zijn van hun gebrek aan zelfvertrouwen en hun verlangen om oordeel of aandacht te vermijden .
Oogcontact. Een belangrijk non-verbaal signaal tijdens het flirten is het tot stand brengen van oogcontact. Niet alleen kun je hiermee duidelijk maken dat je iemand leuk vindt, het is ook een relatief veilige manier om erachter te komen of iemand hetzelfde van jou vindt.
Hoe lang je iemand aankijkt, is een indicatie van status - dominante personen hebben de neiging om langer en sterker oogcontact te maken. Als je te snel wegkijkt, word je gezien als zwak - maar tegelijkertijd wil je mensen niet aanstaren.
Het is normaal dat hij oogcontact vermijdt.
Als de persoon in kwestie verlegen is, een laag zelfbeeld heeft of autistisch is, kan oogcontact voor hem een brug te ver zijn . Hij kan ook andere psychische problemen hebben. Het is ook mogelijk dat de cultuur waarin hij is opgegroeid hem heeft geleerd om mensen niet in de ogen te kijken.
Door middel van oogcontact zijn emoties, intenties, zelfverzekerdheid, zwaktes en meer informatie te herkennen. Mensen zijn geneigd oogcontact te vermijden als ze het hebben over iets beschamends of als ze verdrietig of depressief zijn en geen toegang willen geven tot interne gedachten of emoties.
In westerse culturen worden ogen gezien als het middelpunt van iemands focus. Dus als iemand geen oogcontact maakt tijdens een gesprek, kan dat als beledigend worden beschouwd . Veel mensen zouden dit opvatten als een teken dat ze niet geïnteresseerd zijn en hun dwalende ogen zien als een teken van hun afleiding.
Afgezien van sociale angst kunnen autisten oogcontact verwaarlozen omdat ze er minder informatie uit kunnen halen of ze kunnen overstimulering vermijden door korter naar de ogen kijken dan andere mensen, maar wat ze in elk geval niet doen is oogcontact vermijden.
3. Veel oogcontact: Oogcontact is een krachtige indicator van verliefdheid bij mannen. Ze willen een diepe verbinding tot stand brengen en zullen proberen vaak in je ogen te kijken. Dit creëert een gevoel van verbondenheid en vertrouwen, waardoor ze hun emotionele betrokkenheid tonen.
Vermijden van oogcontact is niet per se desinteresse
Dan hoeft dat echt geen desinteresse te zijn. Er kan altijd een achterliggende reden zijn, zoals autisme. Zelfs bij een collega of een klant kan iemand daardoor toch oogcontact vermijden.