Uitspraak: [ˈdotsɔndə] Verbuigingen: doodzonde|n (meerv.) iets dat helemaal niet mag; heel ernstige fout Voorbeeld: `In die familie was het een doodzonde als je niet met mes en vork at maar met je handen.
- een verwijtbare handeling of omissie;- een bewuste overtreding van goddelijke geboden of algemeen aanvaarde zeden;- een vergrijp tegen een maatschappelijke code (Van Dale geeft daarbij de voorbeelden: 'zonde tegen de taal' en 'zonde tegen de goede smaak').
“Zonde is een opzettelijke handeling, houding of gedachte die tegen God in gaat. Wij denken bij zonde vaak aan een duidelijke handeling, zoals moord, overspel of diefstal.
In de christelijke theologie is 'zonde' een klassiek begrip, dat traditioneel wordt opgevat als het bewust en vrijwillig overtreden van de wet van God (door gedachten, begeerten, woorden, handelingen, enzovoort).
Geef in gebed aan God eerlijk toe dat u vergissingen hebt begaan. Hebt u eenmaal uw zonden beleden, vraag dan om hulp. 'Hierdoor zult u weten of iemand zich van zijn zonden bekeert – zie, hij zal ze belijden en ze verzaken' (Leer en Verbonden 58:43). Zo mogelijk moet u goedmaken wat u hebt gedaan.
Waarom geen afbeelding? In de bijbel staat: 'Gij zult geen godenbeelden maken, geen afbeelding van enig wezen boven in de hemel, beneden op de aarde of in de wateren onder de aarde.' (Exodus 20:4).
Zonde is de grote 'kapotmaker'.Het betekent dat de mens de relatie met God en de naaste doelbewust vernietigt.
Zonde (Grieks: ἁμαρτία, hamartia, "het missen van het doel") is een centraal begrip in het christendom en kan zowel de onvolmaakte staat van de van God gescheiden mens aanduiden als een overtreding van Gods geboden en verboden.
De Hoogmoed (Superbia)
Hoogmoed is de belangrijkste van alle zonden, omdat deze ook wel de oerbron wordt gezien voor alle andere zonden. Het bekende spreekwoord – 'hoogmoed komt voor de val' – is vaak van toepassing op personen die deze gedragingen uiten.
De zonde tegen de heilige Geest is dus het werk van de heilige Geest ontkennen of zelfs aan het kwaad toeschrijven. Terwijl je eigenlijk weet dat het God is, die aan het werk is. Jezus toonde de farizeeën steeds weer met wonderen en door zijn onderwijs dat God met Hem was, en toch weigerden ze in Hem te geloven.
Dat zien we goed aan de uitdrukking: Berouw komt na de zonde. Hier kan geen spijt staan. Bij berouw hoort ook altijd het verlangen om beter te handelen.
Nee, ondanks het feit dat dit verschrikkelijke zonden zijn, is er één zonde die veel ernstiger is. Namelijk het vertrappen en verwerpen van het bloed van Jezus Christus: de zonde van het ongeloof.
Superbia, de Latijnse benaming voor hoogmoed of ijdelheid. Het wordt beschouwd als de ergste van de zeven zonden en eveneens de eerste: alle andere zonden komen uit superbia voort. Met superbia wordt het verlangen om belangrijker of aantrekkelijker te zijn bedoeld, of een liefde voor zichzelf.
In deze cursus verkennen we de betekenis van de zogenaamde 'zeven deugden' (matigheid, moed, verstandigheid, rechtvaardigheid, geloof, hoop en liefde) en 'zeven hoofdzonden' (jaloezie, hoogmoed, onmatigheid, hebzucht, wellust, woede, luiheid), zoals die in de klassieke Oudheid en in de christelijke traditie zijn ...
De menselijke zonden, waarvoor Jezus gisteren 1.988 jaar geleden stierf, zijn onuitroeibaar. Sinds de Middeleeuwen worden naast Zeven Hoofdzonden óók Zeven Deugden onderscheiden. In de wereld van 2021 geven ze alle veertien nog acte de présence.
De zeven zonden zijn al eeuwen oud, maar nog altijd hebben ze geen goede naam: ijdelheid, luiheid, hebzucht, wellust, jaloezie, gulzigheid en woede.
“Wie zonder zonden is werpe de eerste steen”
Dat lezen wij in de Handelingen van de Apostelen. Jezus draait hier dus de regel om: ' Wie zonder zonden is werpe de eerste steen. Niemand kan zich afzijdig houden. Iedereen wordt met zijn zwakheid geconfronteerd.
In de christelijke spiritualiteit is de woestijn een metafoor voor geestelijke dorheid, beproeving en loutering. In het Oude Testament worden drie Hebreeuwse termen gebruikt die met woestijn of wildernis kunnen worden vertaald: araba, midbar en jesjimoon.
Johannes 8:7
Doch toen zij Hem bleven vragen, richtte Hij Zich op en zeide tot hen: Wie van u zonder zonde is, werpe het eerst een steen naar haar.
Verbastering van 'zonde van het geld'. Geld dat - achteraf - voor niets werd betaald; het is dan zonde (jammer) dat die uitgave werd gedaan, het was een verspilling van geld.
Een hoofdzonde is een woord wat binnen de Rooms-Katholieke Kerk gebruikt wordt. De hoofdzondes, in totaal zeven, zijn de ergste zonden die een mens kan begaan volgens de Kerk. De hoofdzonden zijn bedacht door Paus Gregorius I in de 6de eeuw, maar al in de 4de eeuw en zelfs in de Bijbel zouden de hoofdzonden al bestaan.
Jezus wordt vaak afgebeeld als een blonde Europeaan. Maar daar klopt niets van. Hij had waarschijnlijk donkerbruine of zwarte krullen en een korte baard, zoals bij joodse mannen in Judea gebruikelijk was. Jezus' huidskleur en uiterlijk worden niet vermeld in de Bijbel of in historische bronnen.
Als beeld van God is de mens vooraleerst Zijn plaatsvervanger op aarde: God legt de schepping in de handen van de mens om in de plaats van God - en dus zoals God - met de wereld om te gaan. Als beeld van God wordt de mens met andere woorden geroepen om mede-schepper te zijn[6].
Hoe schrift gezag kreeg
De Bijbel, zo stelt hij, is geschreven door groepen schrijvers die daar gedurende meerdere generaties aan werkten. Die schrijvers waren vooral aan de tempel verbonden.