Absorptie kan verwijzen naar: Absorptie (
Wat is absorptie? Absorptie (of in de akoestiek ook wel geluidsabsorptie genoemd) betekent dat materiaal het vermogen heeft om geluidsgolven op te nemen en om te zetten in andere energie zoals warmte. Door het toevoegen van absorptie in een ruimte wordt de akoestiek verbeterd.
Absorptie is het fysisch verschijnsel dat de energie van een systeem, zoals geluidsgolven, deeltjes en elektromagnetische straling, door een ander systeem geheel of gedeeltelijk wordt opgenomen en omgezet in een andere energievorm.
Absorptie beschrijft het proces waarbij iets wordt geabsorbeerd of opgezogen . Sponsen zijn goed in het absorberen van water, donkere kleuren zijn beter in het absorberen van warmte.
De opname in de circulatie wordt absorptie genoemd. Meestal verloopt dit proces via passieve diffusie, soms via gefaciliteerde diffusie of via een actief transport door middel van een influx-transporter (drager).
Absorptie (fysische chemie), opname van gasdeeltjes, vloeibare deeltjes of vaste deeltjes in vloeibaar of vast materiaal. Resorptie, in de fysiologie de opname van stoffen in het bloed vanuit het spijsverteringskanaal. Absorptie (natuurkunde), in de optica de absorptie van fotonen door een materiaal.
Absorptie vindt plaats wanneer de dunne darm voedingsstoffen afbreekt die vervolgens worden opgenomen in uw bloedbaan en naar cellen door uw lichaam worden vervoerd . Spijsvertering is belangrijk voor het afbreken van voedsel in voedingsstoffen, die het lichaam gebruikt voor energie, groei en celherstel.
Absorptie is het transport van een geneesmiddel van de plaats van toediening naar de algemene circulatie. Het absorptieproces wordt bepaald door de toedieningsroute, de farmaceutische formulering van de toedieningsvorm en de fysisch-chemische eigenschappen van het genees- middel.
Fysische absorptie en chemische absorptie zijn twee soorten absorptieprocessen, afhankelijk van de vraag of er een chemische reactie plaatsvindt tussen de opgeloste stof en het oplosmiddel.
Resorptie of absorptie is de opname van voedingsstoffen via de darmwand in het bloed, een onderdeel van het spijsverteringsproces dat in het darmkanaal plaatsvindt. In de dunne darm vindt, door het grote oppervlak, de meeste resorptie plaats.
Wanneer een vloeistof wordt geabsorbeerd in een spons, doek of filterpapier , wordt dit absorptie genoemd. De absorberende substantie absorbeert de vloeistof volledig. Adsorptie is de hechting van individuele moleculen, atomen of ionen aan oppervlakken.
De concentratie van een oplossing kan worden berekend met behulp van absorptie door de Beer-Lambert wet te gebruiken. Deze wet stelt dat de absorptie van een lichtstraal door een stof recht evenredig is met de concentratie van die stof en de afstand die het licht door de oplossing aflegt.
Kenmerken omvatten individualiteit, negativiteit (donkere lijnen tegen een heldere achtergrond), variabiliteit (veranderingen met bron van opwinding) en absorptievermogen (afhankelijk van concentratie en padlengte van licht). De absorptiespectra zijn een specifiek kenmerk van materie en worden gebruikt om atomen en moleculen te identificeren.
Dat komt inderdaad doordat het zwarte voorwerp veel meer zonnestraling absorbeert. Daarom is het ook zwart: er wordt weinig zonlicht weerkaatst, in tegenstelling tot een wit voorwerp dat juist veel weerkaatst en weinig opneemt.”
Bij adsorptie is er sprake van het hechting van een stof aan het oppervlakte, in dit geval dus de interne oppervlakte van het actieve kool, terwijl er bij absorptie sprake is van het opnemen van een stof (bijv. gas of vaste stof) in een ander medium. Het opnemen van een gas in vloeistof heet dus absorberen.
Licht doorlaten
Het meest alledaagse voorbeeld hiervan is glas. Doorzichtig glas is glas dat de volgorde van de invallende lichtstralen behoudt. Hierdoor zie je een voorwerp dat achter doorzichtig glas staat quasi even duidelijk als wanneer je er rechtstreeks naar zou kijken.
Een belangrijk doel van absorptie is om de nagalmtijd zo kort en klein mogelijk te houden. Wanneer je in een lege ruimte praat, galmt dit enorm. Dit maakt het bijvoorbeeld erg lastig om een telefoongesprek te voeren, omdat het erg afleidt en daardoor storend is.
Het belangrijkste verschil is dat absorptie plaatsvindt door de massaoverdracht van deeltjes naar een ander materiaal (één stof absorbeert een andere stof), terwijl adsorptie plaatsvindt door de hechting van deeltjes aan het oppervlak van een stof.
Oliën, vetten of andere vloeistoffen worden snel door de absorptiemat opgenomen. De vloeistof lekt niet door tot aan de onderzijde van de mat. Dankzij de efficiënte werking van de mat wordt vloeistof snel opgenomen waardoor slipgevaar en andere onveilige situaties afnemen.
Voedsel, andere medicijnen en spijsverteringsstoornissen kunnen de absorptie en biologische beschikbaarheid van medicijnen beïnvloeden. Bijvoorbeeld, vezelrijk voedsel en calciumsupplementen kunnen zich binden aan een medicijn en voorkomen dat het wordt opgenomen.
De meeste middelen zullen ongeveer binnen 3 dagen uit je bloed verdwenen zijn.
Deze stukjes zijn zo klein dat ze door de darmwand heen opgenomen kunnen worden om in het bloed vervoerd te worden door het lichaam naar de plek waar de voedingsstoffen nodig zijn. Het opnemen van de voedingsstoffen en vocht door de darmwand heen, noemen we 'absorptie'.
(ub-SORP-shun) Het proces waarbij voedingsstoffen uit het spijsverteringsstelsel in het bloed worden opgenomen, zodat ze in het lichaam kunnen worden gebruikt .
Er zijn vier manieren waarop spijsverteringsproducten worden geabsorbeerd: actief transport, passieve diffusie, gefaciliteerde diffusie en endocytose . Actief transport omvat de beweging van een substantie over het membraan van de absorberende cel tegen een elektrische of chemische gradiënt in.
Absorptie - Het proces van het absorberen van eenvoudige, in water oplosbare fragmenten in de bloedbaan. Assimilatie - Het proces van het vervoeren van geabsorbeerde, eenvoudige moleculen naar verschillende organen van het lichaam door bloedvaten om complexe substanties zoals eiwitten te bouwen.