Als u duizelig, snel uit balans en daardoor bang bent om te vallen neem dan contact op met uw huisarts. Uw huisarts kan onderzoeken welke factoren er mee spelen bij uw valrisico en u gerichte adviezen geven om het valrisico te verkleinen. Een arts kan kijken of er een lichamelijk oorzaak is dat u veel valt.
Oorzaken van het vallen
Bij vallen kunnen meerdere factoren een rol spelen. Lichamelijk oorzaken zijn onder andere duizeligheid, bloedarmoede, artrose en zichtproblemen. Een val kan ook veroorzaakt worden door de omgeving, zoals natte vloeren, kleedjes of gebrek aan de juiste hulpmiddelen.
Veel ouderen zijn bang om te vallen. Ook als u niet eerder bent gevallen kan u hiervoor angst hebben. Door die angst kunt u in een vicieuze cirkel terechtkomen: u gaat minder bewegen, waardoor uw spierkracht en evenwicht afnemen. Hierdoor neemt de kans op vallen toe.
Mentale veranderingen.
Iemand kan na een val een angst ontwikkelen om weer te vallen en zijn zelfvertrouwen verliezen. Hierdoor wordt hij minder zelfstandig, waardoor er een extra beroep moet worden gedaan op hulp. Tegelijkertijd vinden ouderen het vaak moeilijk om hulp te vragen.
Meestal leidt vallen tot schrammen, een kneuzing of schaafwonde. Soms zijn de gevolgen ernstiger, zoals een hoofdtrauma of breuken. Ernstiger lichamelijke gevolgen kunnen leiden tot een opname in het ziekenhuis of blijvende invaliditeit.
Hoe vaak vallen thuiswonende ouderen gemiddeld per jaar? Uit incidentiecijfers blijkt dat 24 tot 40% van de thuiswonende 65-plussers minstens eenmaal per jaar valt, waarvan 21 tot 45% herhaaldelijk. Bovendien verhogen factoren zoals hoge leeftijd en cognitieve stoornissen het valrisico.
Wat is het? Onbedoeld gewichtsverlies is een vermindering van ten minste 5 à 10% van het lichaamsgewicht in minder dan 6 maanden tijd. Dat kan verschillende oorzaken hebben, hoewel er bij een op vier geen verklaring wordt gevonden.
Bij diverse studies en meta-analyses bij thuiswonende ouderen en mensen in een verpleeg- of verzorgingshuis is aangetoond dat valrisico verhoogd is wanneer zij moeite hebben met activiteiten uit het algemeen dagelijks leven (ADL) of daarbij hulp nodig hebben, bijvoorbeeld een loophulpmiddel (CBO, 2004; NICE, 2013; AGS/ ...
Bij een valaanval (vaak wordt de Engelse term 'drop attack' gebruikt) valt iemand plotseling op de grond, zonder het bewustzijn te verliezen. Meestal gebeurt het tijdens lopen of staan, zonder enige waarschuwing.
Ouderen die op hun hoofd zijn gevallen, hebben ook een grote kans op overlijden. "Dat komt omdat de hersenen bij ouderen gekrompen zijn en er meer vocht om heen zit. De bloedvaatjes tussen schedel en hersenen staan daardoor meer op spanning en kunnen door een val scheuren.
De meeste mobiliteitsproblemen bij ouderen worden veroorzaakt door aandoeningen aan het bewegingsapparaat, ofwel de botten, spieren en pezen die ervoor zorgen dat iemand kan bewegen. Voorbeelden daarvan zijn reuma, artrose en rugklachten.
Oudere mensen (65+) lopen het meeste risico op een privé-valongeval. Het gaat dan om valongevallen die niet in het verkeer, een arbeidssituatie of tijdens het sporten plaatsvinden. Het grootste risico op een valongeval lopen: ouderen met mobiliteitsproblemen, zoals moeite met bewegen, lopen of balans houden.
De Valanalyse is voor ouderen van 65 jaar en ouder, en wordt uitgevoerd door eerstelijns zorgverleners zoals praktijkondersteuners van huisartsen, wijkverpleegkundigen, ergotherapeuten en fysiotherapeuten.
De valrisicotest geeft aan of het afnemen van de Valanalyse noodzakelijk is. Hiermee ga je na welke factoren het verhoogde risico veroorzaken. In 2020 is de Valanalyse vernieuwd op basis van de nieuwste inzichten uit wetenschap en praktijk.
Neem een arm van de zorgvrager en help hem/haar in zithouding. Laat nu de zorgvrager zijn benen optrekken, zodat de voeten plat op de grond staan. Ga dan tegenover de zorgvrager op je hurken zitten, met jouw voeten tegen die van de zorgvrager aan en neem elkaars bovenarmen beet.
We spreken van valangst als iemand blijvend bang is om te vallen en voor de gevolgen die dit kan hebben voor zijn leven. Iemand vermijdt hierdoor (gewone, dagelijkse) activiteiten die hij wel in staat is te doen.
Een laatste mogelijkheid om het vallen bij Parkinson-patiënten te verminderen is stereotactische neurochirurgie van de basale ganglia. Hoewel de evenwichtsstoornis bij sommige patiënten tijdelijk verbetert,32 33 valt het effect op langere termijn tegen.
Bijna de helft van alle valongelukken veroorzaakt verwondingen als hersenletsel of botbreuken. Steeds meer mensen hebben zorg nodig nadat ze zijn gevallen. Valpreventie is het verminderen of voorkomen van valongelukken bij ouderen door risicofactoren te behandelen of aan te passen.
Duw je kin naar beneden, evenals je hoofd. Als je naar beneden valt, val dan eerst met je gezicht, waarbij je hoofd naar de zijkant draait. Breng je armen tot bij je hoofd voor extra bescherming. Houd ze voor je hoofd als je voorover valt, of achter je hoofd als je achterover valt.