Omdat veel kinderen die in het vruchtwater poepen geen enkel probleem hebben bij de geboorte, kan het gewoon betekenen dat het kind volgroeid is. De darmen zijn rijp en er is verder niets aan de hand. Maar het kan ook een teken zijn van stress en zuurstoftekort, waardoor het kind in nood komt en als reflex poept.
Bij 5 op de 100 baby's treden ernstige ademhalingsproblemen op na de geboorte wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept. De poep is dan in de longen van de baby terechtgekomen, waardoor hij of zij minder goed ademhalen. Dit heet het meconium aspiratie syndroom (MAS).
Meconium tijdens de zwangerschap
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
De eerste poep van een pasgeboren kind heet meconium. Meconiumhoudend vruchtwater wil zeggen dat het kind, al voor de geboorte, in het vruchtwater gepoept heeft. Het vruchtwater is dan groenig van kleur. Het kan een aanwijzing zijn dat het kind het moeilijk heeft, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt. Waarom gebeurt dit?
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Baby's groeien in de baarmoeder. Hier zitten ze met de navelstreng vast aan de placenta. Zo komen voedingsstoffen en zuurstof van hun moeder in hun lichaam. Ze kunnen nog niet zelf ademen want hun longetjes zitten nog vol met vruchtwater.
Er kunnen wat witte vlokken inzitten. Een enkele keer zie je echter dat je vruchtwater groenig of bruinig van kleur is. De baby heeft in het vruchtwater gepoept, we noemen dit meconiumhoudend vruchtwater. Dit hoort niet, een baby poept normaal gesproken pas voor het eerst na de geboorte.
Jaarlijks komt ernstig zuurstoftekort rond de geboorte in Nederland bij honderd tot honderdvijftig pasgeborenen voor. De oorzaak kan een infectie zijn, het loslaten van de placenta of een afknelling van de navelstreng, maar is vaak onbekend.
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.
Het vruchtwater bevat onder andere mineralen, eiwitten, suikers en vetten. Het heeft steeds een andere samenstelling, afhankelijk van de behoefte van je kindje op dat moment. Ook wordt het vele keren per dag ververst, waarbij het oude vruchtwater wordt afgevoerd via de placenta, je bloed, je nieren en de vliezen.
In de eerste 14 weken van de zwangerschap wordt je vruchtzak in de baarmoeder gevuld met het vocht uit jouw bloedsomloop. Dit wordt dan het vruchtwater, en bestaat dus voor een grootste deel uit vocht (water) en ook een beetje uit zouten en cellen.
Het kind kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder uw zwangerschap, hoe groter de kans dat uw kind in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de kinderen in het vruchtwater gepoept.
Onder foetale nood verstaan we de toestand waarin een ongeboren kind komt te verkeren wanneer het vlak voor of tijdens de geboorte te weinig zuurstof heeft. Hierdoor dreigen overlijden, of handicaps, zoals infantiele encefalopathie.
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Er wordt meestal maximaal 72 uur na het breken van de vliezen gewacht of er vanzelf weeën op gang komen. Gebeurt dat niet, dan wordt de bevalling ingeleid in het ziekenhuis. Tot die tijd wachten we meestal af, omdat de bevalling over het algemeen beter verloopt wanneer deze vanzelf begint.
In 10% van de gevallen begint de bevalling met het spontaan breken van de vliezen. In ongeveer 70% van de gevallen komen de weeën daarna binnen 24 uur spontaan op gang. Als je vliezen langer dan 24 uur gebroken zijn spreken we van 'langdurig gebroken vliezen'.
Een ongeboren baby reageert sterker met naar de hand toe bewegen wanneer de moeder haar buik aait dan wanneer anderen dat doen. Dit kan verklaren waarom een moeder haar kind voelt bewegen als ze over haar buik aait, terwijl het bewegen stopt als bijvoorbeeld de partner van moeder de buik aanraakt.
Tijdens de geboorte
Tijdens de bevalling kan het wel een probleem zijn als de navelstreng om de nek gedraaid zit, vooral als hij twee keer om de hals zit, zodat hij tijdens het persen als het ware aangetrokken wordt. Hierdoor kan de baby stikken.
Vruchtwater ruikt wat weeïg of zoet. Wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept heeft het een groene kleur (als erwtensoep), maar geen andere geur. We noemen het dan meconiumhoudend vruchtwater. Meconium is de eerste ontlasting van de baby en bestaat uit vetten en donshaartjes, er zitten nog geen bacteriën in.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.
Na de bevalling ben je direct zo'n vijf kilo kwijt. Naast je baby ben je ook het vruchtwater en de placenta kwijt. Tijdens de kraamweek verlies je nog eens vier kilo. De kilo's die dan overblijven, is een laagje extra vet.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.