Als u vaak terugkerende blaasontstekingen heeft, is het verstandig om dit verder te laten onderzoeken. Er moet gekeken worden of er een oorzaak bestaat waarom u zo vaak blaasontstekingen krijgt. U zult hiervoor door uw huisarts naar de uroloog worden doorverwezen.
Bij blaasontsteking 3 keer of vaker in 1 jaar: bespreek dit met uw huisarts: Na het vrijen antibiotica slikken kan blaasontsteking voorkomen. 6 maanden elke dag antibiotica slikken kan ook. Na de overgang kunnen extra hormonen in de vagina helpen.
Een bacterie kan ongevoelig worden (resistent)
Als antibiotica vaak worden gebruikt, kan een bacterie resistent worden. De bacterie is dan niet meer gevoelig voor deze antibiotica. Als u een ontsteking krijgt met zo'n ongevoelige bacterie, helpen deze antibiotica niet meer. U zou daardoor erg ziek kunnen worden.
Loop vooral niet te lang rond met een blaasontsteking: die kan namelijk opstijgen en een nierbekkenontsteking veroorzaken. Dan heb je echt een antibioticum nodig. Malaise, pijn, koorts, koude rillingen en pijn in de zij zijn goede redenen naar een arts te gaan.
Slikt u antibiotica? Dan zijn uw klachten meestal na een paar dagen minder of weg. Soms kan het na het slikken van alle pillen antibiotica nog 2 dagen duren voordat de klachten helemaal weg zijn.
Als je denkt dat het antibioticum niet helpt, blijf het gebruiken en overleg dan met je arts. Dat geldt ook voor als je bijwerkingen krijgt. Gebruik alleen antibiotica als het echt nodig is. In Nederland kunnen we antibiotica alleen krijgen op recept van een arts.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Als een blaasontsteking onbehandeld blijft, is het mogelijk dat deze overgaat in een prostaatontsteking of nierbekkenontsteking. Dit gaat vaak gepaard met koorts en een ziek gevoel. Indien u last heeft van een blaasontsteking, moet u ervoor zorgen dat u anderhalf tot twee liter per dag drinkt.
Bij een urineweginfectie kunnen de symptomen als vaak moeten plassen en een branderig gevoel weleens achterwege blijven, terwijl er toch een infectie gaande is. Soms is er dan wel van vermoeidheid sprake. Een urinetest kan aantonen of er van een infectie is en in dat geval kan antibiotica voorgeschreven worden.
Bacteriën worden ongevoelig (resistent)
Als antibiotica vaak tegen een bacterie worden gebruikt, kan deze bacterie resistent worden. De bacterie is dan niet meer gevoelig voor deze antibiotica. Als u een ontsteking krijgt met zo'n ongevoelige bacterie, helpen deze antibiotica niet meer.
Ga in de eerste dagen na het ontstaan van de wond naar uw huisarts: als er een of meer tekenen van infectie ontstaan: er komt troebel geelwit vocht (pus) uit de wond. de wondranden worden roder, dikker of warmer of doen meer pijn.
Als u de klachten vervelend of pijnlijk vindt, kan uw arts een antibioticum geven. Artsen kiezen hierbij meestal voor het medicijn nitrofurantoïne. Nitrofurantoïne doodt bacteriën die blaasontsteking veroorzaken.
Met een echografie kunnen de nieren, de urineleiders en de blaas zichtbaar gemaakt worden op een beeldscherm. Een eventuele dilatatie, verwijding van het afvloedsysteem van de nieren is nu te zien. Ook geeft een echografie een afbeelding van de blaas en de prostaat.
Een cystoscopie is een kijkonderzoek van de plasbuis en de blaas. Dit wordt gedaan met een cystoscoop door een uroloog. Een cystoscopie kan verricht worden indien u bloed plast, bij verdenking van een afwijking van de blaas of plasbuis en bij plasklachten.
Bij nierbekkenontsteking heeft u 1 of meer van deze klachten: koorts, koude rillingen. ziek gevoel of misselijkheid. pijn in uw rug of zij, aan één of beide kanten.
Wist je dat stress ook een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van een blaasontsteking? Stress kan namelijk zorgen voor een verminderde weerstand. Met een lage weerstand zul je vatbaarder zijn voor virussen, zoals een verkoudheid, griep of een koortslip, maar ook een blaasontsteking.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
Gebruik minder verzurende voeding die ontstekingen in de hand werkt - dat geldt voor alle ontstekingen - zoals koffie, zwarte thee, vlees, vleeswaren, soja, suiker, granen, frisdranken en kaas. Zo'n 75-80% van je voeding bestaat idealiter uit basen: groente, fruit, water, wat zure zuivel, kruidenthee etc.
tolterodine. Tolterodine ontspant de spieren van de blaas. Artsen schrijven het voor bij urine-incontinentie.
Meestal is dat een kuur met capsules of tabletten. Als dit onvoldoende helpt kan een ziekenhuisopname nodig zijn om antibiotica via een infuus te geven, bijvoorbeeld een infuus met fosfomycine.
Een van de eerste tekenen van een cystitis is een sterke aandrang tot urinelozing, hoewel de blaas nauwelijks gevuld is. Dat kan gepaard gaan met pijn in de onderbuik, een branderig gevoel bij het plassen en in sommige gevallen, een troebele en onaangenaam ruikende urine.
Symptomen van een nierbekkenontsteking zijn koorts, troebele urine, pijn bij het plassen en bloed in de urine. De diagnose wordt gesteld met behulp van urineonderzoek. Nierbekkenontsteking wordt behandeld met een antibioticakuur.
Capsules, tabletten en drank beginnen na 1 tot 2 uur te werken; de injectie en het infuus werken meteen. Eén dosis werkt 6 tot 12 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie afnemen.